«Άριστο βιβλίο είναι εκείνο που
ανοίγουμε με λαχτάρα...
και κλείνουμε με κέρδος» είπε ο Αμερικανός φιλόσοφος Άμος
Άλκοτ. Μπορεί ένα βιβλίο να καθορίσει την πορεία ενός συγγραφέα; Πώς η
ανάγνωση μιας ιστορίας, μπορεί να αποτελέσει έμπνευση, παράδειγμα αλλά και να
γίνει η αιτία για να δημιουργηθούν νέοι ήρωες και να γραφτούν νέες ιστορίες.
Λίγο πριν το διήμερο του Nicosia
Bookfest 2018, μερικοί από τους συγγραφείς που συμμετέχουν στην διοργάνωση
αποκαλύπτουν ποιο ήταν το βιβλίο που τους στιγμάτισε.
Αιμίλιος Σολωμού
Τα βιβλία του Ντοστογιέφσκι που με
σημάδεψαν όχι μόνο ως αναγνώστη αλλά και ως συγγραφέα. Τότε, στα φοιτητικά μου
χρόνια άρχισα να ασχολούμαι με τη συγγραφή μυθιστορημάτων. Ο Ντοστογιέφσκι μου
πρόσφερε μια διαφορετική οπτική, την καταβύθιση στην ανθρώπινη ψυχολογία, στα
βάθη της ανθρώπινης συνείδησης.
Βαγγέλης Ηλιόπουλος
Ο Μικρός Πρίγκιπας και ο Πήτερ Παν,
έγιναν η αιτία να γραφτούν πολλοί ήρωές μου. Ως συγγραφέας με στιγμάτισε η
κυκλοφορία του Τριγωνοψαρούλη. Κι αυτό γιατί μίλησε πρώτη φορά για την αποδοχή
του διαφορετικού στην εκπαίδευση και γνώρισε από την αρχή την αγάπη των παιδιών.
Βασίλης Κουτσιαρής
Ένα από τα βιβλία που αγάπησα πολύ,
όταν ξεκίνησα να γράφω, είναι η «Παράξενη αγάπη του αλόγου και της λεύκας» του
Χρήστου Μπουλώτη. Για μένα, και ας μου επιτραπεί η έκφραση, ήταν το πρώτο
βιβλίο «διπλής ανάγνωσης» που έπεσε στα χέρια μου. Είναι ένα βιβλίο μοναδικό,
ένας ύμνος στην αγάπη. Με συγκίνησε και με έκανε και μένα να θέλω να γράφω
βιβλία σαν αυτό.
Γιώργος Φράγκος
Από την εγχώρια λογοτεχνία, θα
ξεχώριζα την «Κυπριακή Συμφωνία» του Θοδόση Πιερίδη στην ποίηση και την
«Τετραλογία των καιρών» του Γιώργου Φιλίππου Πιερίδη στην πεζογραφία. Από την
παγκόσμια λογοτεχνία θα έλεγα ότι ιδιαίτερη ώθηση μου έδωσαν το «Σύννεφο με
παντελόνια» του Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι και «Η Μάνα» του Μαξίμ Γκόργκι. Από την
ελληνική λογοτεχνία θα ξεχώριζα την «Αναφορά στον Γκρέκο» του Νίκου Καζαντζάκη
και το «Καπνισμένο τσουκάλι» του Γιάννη Ρίτσου.
Δέσποινα Ηρακλέους
Ένα σημαντικό βιβλίο για μένα είναι «Η
Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων», του Λιούις Κάρολ. Όταν η ηρωίδα του βιβλίου
πέφτει σε μια λαγότρυπα, μπαίνει σε ένα φανταστικό, μαγικό κόσμο. Σαν παιδί
έψαχνα για χρόνια εκείνη τη λαγότρυπα ή εκείνο το μέρος που θα ήταν η είσοδος
σε ένα μαγικό, παράλληλο κόσμο, για να πηγαίνω με τις φίλες μου. Κοίταζα πολύ
καλά πίσω από βράχους στο βουνό και γύρω στη φύση για να βρω την πύλη και η
φαντασία μου όλο και μεγάλωνε. Τελικά δεν βρήκα την πύλη! Αλλά βρήκα πολλά άλλα
βιβλία που με οδήγησαν σε άλλους κόσμους.
Δήμητρα Σωκράτους
Το “Ένα παιδί μετράει τ‘ άστρα” του
Μενέλαου Λουντέμη. Μέσα σε λιγότερο από δυο μέρες, στα εννιά μου χρόνια,
ρούφηξα λέξη προς λέξη το φως, το πάθος και τις συγκινήσεις της ιστορίας.
Δήμητρα Χαραλάμπους
Επειδή πιστεύω πως αυτό που πρώτο
κατακλύζει το νου σου έχει δικαίως κερδίσει μια θέση πιο μπροστά στη συνείδησή
σου θα απαντούσα πως το βιβλίο αυτό είναι «Το καπλάνι της βιτρίνας» της
πολυαγαπημένης μας Άλκης Ζέη. Το διάβασα όταν πρωτοπήγα στο Γυμνάσιο κι ήταν
για μένα μια αποκάλυψη. Οπόταν το βιβλίο δεν άργησε να με κερδίσει. Το διάβασα
ξανά και ξανά. Σαν μαθήτρια, σαν φοιτήτρια, σαν δασκάλα, σαν μητέρα. Κι έχει
πάντα κάτι να μου πει.
Ελεάνα Παστελλά
Τα βιβλία που απόλαυσα ιδιαίτερα με τα
παιδιά μου και πιστεύω με ενέπνευσαν ως συγγραφέα είναι αυτά της Γερμανίδας
συγγραφέα Bärbel Spathelf για το ευχάριστο διδακτικό τους ύφος και αυτά του
Ευγένιου Τριβιζά για τη φαντασία και το χιούμορ τους.
Κωνσταντία Σωτηρίου
Το «Διπλό βιβλίο» του Δημήτρη Χατζή
για το θέμα του την αμεσότητα και τον τρόπο που είναι γραμμένο. Είναι ένα
βιβλίο που με παρηγορεί και επανέρχομαι σε αυτό πάντα.
Κώστας Λουλουδάκης
Είχα ήδη ξεκινήσει την συγγραφή άρθρων
και χρονογραφημάτων με το ψευδώνυμο Ιουλιανός όταν έπεσε στα χέρια το
βιβλίο του Caryl Férey, Μαμπουτσε από τις εκδόσεις Άγρα. Αφέθηκα να πάρω
φωτιά από τις λέξεις του βιβλίου, καθώς η υπόθεση που διάβαζα ήταν πραγματική
ζωή! Μόλις τελείωσα την ανάγνωση, οργισμένος, αποφάσισα να βάλω την πρώτη λέξη
στο χαρτί, γράφοντας ένα κείμενο που θα έπαιρνε μορφή βιβλίου. Ήταν
τα Άσπρα Μαντίλια στην Plaza de Mayo. Το πρώτο μου βιβλίο από τις
εκδόσεις ΚΨΜ.
Λεωνίδας Γαλάζης
Θα πω το βιβλίο Ο Μπολιβάρ του Νίκου
Εγγονόπουλου.
Λήδα Βαρβαρούση
Τα βιβλία που αγάπησα πολύ και τα
διάβαζα ξανά και ξανά. Κάποια από αυτά ήταν ο Ευτυχισμένος Πρίγκηπας του Όσκαρ
Ουάιλντ και ο Μόγλη του Ράντυαρντ Κίπλινγκ που με άγγιξαν πιο πολύ στην ψυχή
μου επειδή έβρισκα πολλά κοινά στοιχεία με εμένα σε αυτούς τους ήρωες.
Μαίριλυν Ζαννέτου
Τη μεγαλύτερη συγκίνηση θεωρώ πως τη
βίωσα στα έντεκα μου χρόνια όταν πήρα στα χέρια το «Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα»
του Μενέλαου Λουντέμη. Η ιστορία του Μέλιου, την οποία ο Λουντέμης αφηγείται με
λυρισμό, γλαφυρότητα και μια απίστευτη τρυφερότητα αγγίζει τον πυρήνα του κάθε
ανθρώπου και τον κάνει να αναρωτιέται για την παιδικότητα, το μεγαλείο της
ψυχής και την αγάπη που κινεί τα νήματα των πάντων.
Νικολίνα Δράκου
Η πρώτη έκδοση του παραμυθιού μου
"Η Γλυκιά Κόκκινη Πιπεριά", ήταν ένα παιδικό όνειρο που έγινε
πραγματικότητα! Μετά έπεσε στα χέρια μου το παραμύθι "Παιδικά
Όνειρα", της Μαρίνας Μιχαηλίδου-Καδή. Θεωρώ το βιβλίο αυτό ύμνο στα όνειρα
του κάθε ανθρώπου, μεγάλου ή μικρού. Έτσι και εγώ, γράφοντας ιστορίες
συνεχίζω να ονειρεύομαι στον μαγικό κόσμο των παιδιών!
Πράξια Αρέστη
Σχεδόν από κάθε βιβλίο που έχω
διαβάσει μπορώ να πω ότι κέρδισα και κάτι. Λόγω του ότι διάβαζα από πολύ μικρή
ηλικία τα βιβλία και τα παραμύθια που έχω διαβάσει έβαλαν, το κάθε ένα,
το δικό τους λιθαράκι στο κτίσιμο του χαρακτήρα μου. Ιδιαίτερα θυμάμαι τα
βιβλία «Η Γέφυρα των Στεναγμών» του Ζεβάκο, «Ο Κύκλος με την Κιμωλία» του
Μπρεχτ και την «Ασκητική» του Καζαντζάκη που είναι φιλοσοφικό βιβλίο και το
οποίο διαβάζω μέχρι σήμερα, ανακαλύπτοντας κάθε φορά και κάτι καινούργιο.
Σάντρα Ελευθερίου
Δεν θα μιλήσω για βιβλίο, θα πω για
συγγραφέα. Το πρώτο βιβλίο του Τομ Ρόμπινς που διάβασα, ήταν το «Το άρωμα
του ονείρου». Το αγάπησα, όπως αγάπησα και τα υπόλοιπα βιβλία του.
Θαυμάζω την γραφή, τις γνώσεις, το χιούμορ, τους απροσδόκητους χαρακτήρες του
Ρόμπινς. Είναι μοναδικός.
Σταύρος Χριστοδούλου
Είναι εκατοντάδες τα βιβλία και
δεκάδες οι συγγραφείς που με διαμόρφωσαν, με επηρέασαν και εντέλει καθόρισαν το
κράμα που χαρακτηρίζει αυτό που είμαι σήμερα. Αν πρέπει πάντως να ξεχωρίσω ένα
βιβλίο είναι το «Πεθαίνω σαν χώρα» του Δημήτρη Δημητριάδη (Εκδόσεις Άγρα,
2003). Πρόκειται για μασίφ λογοτεχνία πολλαπλών αναγνώσεων.
Τζένη Κουτσοδημητροπούλου
Αρκετά είναι τα βιβλία που με έχουν
στιγματίσει. Θα ήθελα να σταθώ στο: Leonardo The Terrible Monster του Mo Willems, WALKER BOOKS 2007). Ένα βιβλίο για
παιδιά προσχολικής/πρώτο-σχολικής ηλικίας με λιτή εικονογράφηση και ελάχιστο
κείμενο. Ένα βιβλίο αισθητικά άψογο, έξυπνο, πρωτότυπο και ανατρεπτικό. Ένα
βιβλίο που αγάπησα πολύ.
Χρίστος Τουλούρας
Νομίζω η νουβέλα «Πέδρο Πάραμο» του
Χουάν Ρούλφο. Παρόλο που κατά την πρώτη ανάγνωση μπερδεύτηκα λίγο από την
έκπληξη και την δυσκολία του τρόπου γραφής του, εν τούτοις όταν ξαναδιάβασα το
κείμενο την επόμενη μέρα, άρχισα να κατανοώ αυτά που έπρεπε. Μεταξύ άλλων,
κατάλαβα την δύναμη των λέξεων, την σημασία της φόρμας σε ένα έργο και είδα τον
μαγικό τρόπο της τέχνης να ξεγυμνώνει τον δημιουργό μπροστά στο κοινό.
Το φετινό φεστιβάλ βιβλίου πραγματοποιήθηκε
στις 19-20 Μαΐου στο Πάρκο Ακρόπολης στη Λευκωσία. Στόχος των διοργανωτών ήταν
το Nicosia Book Fest να μεγαλώνει κάθε χρόνο, τόσο σε μέγεθος, όσο και σε
περιεχόμενο έτσι ώστε να καταστεί ένα γεγονός ορόσημο για τα κυπριακά δεδομένα…
(reporter.com.cy)
