Τρίτη 31 Μαΐου 2011

Παρκινγκ… βατράχων!

«Σώπα που να’ ναι θα σημάνουν οι καμπάνες…», λέει το λαϊκό άσμα, στην περίπτωσή μας όμως, οι ήχοι είναι από τις κατσαρόλες!
Αγανακτισμένος ο κόσμος βγήκε στις πλατείες, μη μπορώντας άλλο να βλέπει τους « δήθεν» πολιτικούς ηγέτες να ασελγούν εις βάρος του, μη μπορώντας να δεχθεί ότι οι κόποι χρόνων θα γίνουν χαρτοπόλεμος στα χέρια ανειδίκευτων χρηματιστών, επειδή κάποιοι ήταν κουρασμένοι να διαβάσουν τα ψιλά γράμματα σε ότι υπέγραφαν ή το έκαναν από άγνοια.
Και κι που περίμενες ότι στις 27 Μαΐου στη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών, θα έβαζαν πλάτη όλοι για να βρουν μια λύση στο πρόβλημα που αυτοί οι ίδιοι, μαζί με τους «προγόνους» τους μας δημιούργησαν, το μόνο  που κατάφεραν ήταν να τα τινάξουν όλα στον αέρα με το κόμπλεξ της κατωτερότητας που τους χαρακτηρίζει!
Ο κόσμος βγήκε στους δρόμους και συνεχίζει να το κάνει, χωρίς σημαίες και κομματικά συνθήματα, έπιασε το χέρι του διπλανού του και σηκώνοντας τις γροθιές τους ψηλά, έδειξαν ότι από δω και πέρα δεν υπάρχει περίοδος χάριτος για τους ανίκανους, καθώς τους περιμένουν… οι κατσαρόλες.
Αυτούς που από τη δεκαετία του ’80 και μετά μοίραζαν λεφτά δεξιά αριστερά,  βόλευαν συγγενείς και φίλους, γκόμενες και αυλικούς, έκλειναν τα μάτια σε καραμπινάτες παρανομίες και πίσω από το δικό τους παραβάν που είχαν στήσει, έτριβαν με ικανοποίηση τα χέρια τους, με τους «πελάτες», να τους χειροκροτούν και να λιάζονται κάτω από τον ήλιο της ανάπτυξης…
Να τους χειροκροτούν αυτοί που για χάρη του κόμματος, ποδοπάτησαν τις αρχές τους, έχασαν το φιλότιμο τους, ισοπέδωσαν αξίες και έσκαψαν το λάκκο τους χαμογελώντας!
Είναι αυτοί που ενώ δεν είχαν δεύτερο βρακί να φορέσουν, ξαφνικά καβάλησαν τζιπ, έμαθαν να κάνουν weekend σε βουνά και σε ραχούλες, γέμισαν τη ζωή τους με άχρηστα πράγματα και έκαναν το στόμα τους παρκινγκ… βατράχων.

Είναι αυτοί που έμαθαν στα παιδιά τους να μην πιστεύουν στο Θεό και να μην πηγαίνουν στην εκκλησία, να καίνε την Ελληνική σημαία σε κάθε δήθεν εξέγερση και φασαρία, και να καταστρέφουν τα βιβλία, για να μην τους πουν φλώρους.
Αυτοί όμως, ήρθε η ώρα που αφού έπαθαν, έμαθαν. Έμαθαν,  όχι με τα λάθη τους, αλλά από την ανάγκη τους. Από την ανάγκη να ζήσουν σαν άνθρωποι και όχι σαν κοπρίτες.  Από το φόβο για το αύριο των παιδιών τους, από τα προδομένα όνειρα, από τον πόνο της απογοήτευσης… και της εθνικής ξευτίλας.
Και έρχονται τώρα τα παιδιά τους, αυτά που μέχρι χθες τα αποκαλούσαν φυτά και τους βγάζουν στους δρόμους. Τους δείχνουν τι θα πει αξιοπρέπεια, εγωισμός, σεβασμός και ανεξαρτησία, δίχως να τους κατηγορούν για τα λάθη τους και τους μαθαίνουν τι θα πει ανωτερότητα.
Αυτά τα παιδιά που τους είναι αδύνατο να πιστέψουν ότι κάποιοι παίζουν Μονόπολη στις πλάτες τους, όπως ακόμα τους είναι αδιανόητο να δεχθούν ότι οι γονείς τους τόσα χρόνια  ήταν υπηρέτες «επαγγελματιών».
Να όμως που η καθημερινότητα μας δείχνει άλλα. Μας δείχνει τη δύναμη της ψυχής αυτών των παιδιών, τη διάθεση τους και την επιμονή τους να διορθώσουν τα κακώς κείμενα και μας δίνει τη δυνατότητα μαζί τους να αναστήσουμε το «μαρμαρωμένο βασιλιά».
(Απο την εφημερίδα ΠΡΩΤΗ της Ηλείας, άρθρο του Π.Ανδριά με τίτλο Οι ήχοι της κατσαρόλας!)

Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

Μποϊκοτάζ… με τραχανά στην κατσαρόλα!

Αφού νομίζουν ότι οι συγκεντρώσεις στις πλατείες είναι μόδα και θα περάσει, κατά την παγκαλιάδα φιλοσοφία, η επόμενη κίνηση είναι να βγάλουμε κόκκινη κάρτα στα σουπερ μάρκετ!
Με τραχανά στην κατσαρόλα, ντομάτα και αγγούρι για δροσιά, άντε τώρα για ένα ειρηνικό μποϊκοτάζ. Εκεί που κάθε μέρα καταθέτουμε τον παρά μας κανονικά, για τροφές και είδη προσωπικά.
Εκεί που ο τσάρος της οικονομίας θέλει να φτάσει στα ύψη τον ΦΠΑ, για να μη μπορούμε να πάρουμε ούτε γάλα στα παιδιά.  Εκεί που έτσι με τσαμπουκά, σε λίγο θα μας είναι αδύνατο να πάρουμε ρύζι και αυγά…
Γιατί να πληρώνουμε μια ζωή, επειδή κάποιοι δεν έχουν καμία σχέση με την πολιτική και το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να παραλαμβάνουν και να παραδίδουν καμένη γη, με παϊδάκια και «γαλλικά» λογάκια!

Ο περίεργος

Κυριακή 29 Μαΐου 2011

Παιδί… με πέτρα στη εντατική!

Στης Βουλής μας την αυλή, τριγυρίσει ένα παιδί, έχει ύφος σκυθρωπό και σουλούπι «σκοτεινό», δε μιλάει ελληνικά και ρετάρει και στο γεια…


ΑΜΑΛΙΑ: Με τόσο κόσμο βρε κορίτσια στις πλατείες, μέχρι και ο Ρουβάς θα έχανε τα λόγια του!

ΑΓΛΑΪΤΣΑ: Έλα καλέ φιλενάδα, τα παραλές. Απλά το παλικάρι δε μιλάει καλά τα ελληνικά,   γιατί τώρα μόλις άρχισε να τα μελετά και έχει πελαγώσει με το καλημέρα ανάμεσα στο αλλάζουμε και στο βουλιάζουμε…

ΧΑΪΔΩ: Καλά - καλά. Φρέσκα κουλούρια. Ξέρετε τι έχει να γίνει αγάπες μου με το που θα κατέβουν οι αγανακτισμένοι Παναθηναϊκοί στους δρόμους για να πείσουν το Σισέ να παραμείνει στην Παιανία!

ΚΑΤΙΝΑ: Γιατί έχει σκοπό να φύγει;

 ΧΑΪΔΩ: Όχι ότι το θέλει, αλλά φεύγοντας οι άλλοι Γάλλοι, θα μείνει μόνος ανάμεσα σε Έλληνες και σε Αργεντινούς που θα αφιχθούν με το Σκόκο οδηγό.

ΑΓΛΑΪΤΣΑ: Αυτά δεν είναι τίποτα. Τις εντυπώσεις, πάλι το mega θα τις κλέψει. Άννα Ανδριανού στο σενάριο της «Εξίσωσης» και επειδή όλοι μας είμαστε για την εντατική, ο Γιάννης ο Μπέζος έρχεται να μας σώσει με την «Κλινική περίπτωση» και την Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους.

ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΑ: Μωρ φιλενάδα τι άκουσα; Έγινε ξενοδόχος ο Αλκαίος;

ΑΓΛΑΪΤΣΑ: Στη Μήλο γλυκιά και έχω ακόμα να σου πω ότι σύντομα θα δούμε το Μαζωνάκη στη μεγάλη οθόνη και τη Μαρινέλλα να τραγουδά μαζί με τη Θεοδωρίδου, «δίχως λόγο και αφορμή μου έκανες ρημάδι τη ζωή, μου έβαλες την Τρόικα να με επιτηρεί και άντε τώρα να βρεις πέτρα που θ’ ανοίξει να κρυφτείς»!


Το magazine της Κατίνας

Σάββατο 28 Μαΐου 2011

«Η Πόλις Εάλω»

Πέρασαν 558 χρόνια από εκείνη τη μοιραία νύχτα, στις 29 Μαΐου του 1453, που η όμορφή μας Πόλη έπεσε στα χέρια των Τούρκων. Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης ήταν πια, γεγονός.
Η αγάπη και η πίστη του Ελληνικού λαού δε μπόρεσε να χωνέψει αυτή την μεγάλη καταστροφή. Όσα χρόνια κι αν πέρασαν, όσα χρόνια κι αν περάσουν, πάντα βαθιά μέσα μας έχουμε την πίστη και την ελπίδα πως πάλι κάποια στιγμή η Πόλη θα γίνει δικιά μας.
Αυτή η λατρεία του λαού μας, έπλασε για εκείνη την ημέρα αρκετούς μύθους, που ευτυχώς, διασώζονται μέχρι και σήμερα.
Ο πιο γνωστός σε όλους μας είναι αυτός του «Μαρμαρωμένου Βασιλιά». Όταν μπήκαν οι Τούρκοι στην Πόλη, ο Κωνσταντίνος ο Παλαιολόγος, ο βασιλιάς, αντί να τρέξει να σωθεί, έτρεξε να τους εμποδίσει. Οι Τούρκοι έπεσαν απάνω του κι εκείνος συνέχισε να τους χτυπά αδιάκοπα με το σπαθί του. Κάποια στιγμή, ένας «αράπης» σήκωσε το σπαθί του να τον χτυπήσει. Τότε ήρθε ένας άγγελος Κυρίου, τον άρπαξε και τον πήγε σε μια σπηλιά, βαθιά μέσα στη γη, κοντά στη Χρυσόπορτα.
Εκεί μένει μαρμαρωμένος καρτερώντας να ’ρθει πάλι ο άγγελος να τον σηκώσει, να μπει στην Πόλη από την Χρυσόπορτα και κυνηγώντας με τα φουσάτα του, τους Τούρκους, να τους διώξει ως την κόκκινη Μηλιά.
Μια άλλη παράδοση είναι «τα ψάρια του καλόγερου». Κάποιος καλόγερος είχε ψαρέψει σ’ ένα ποτάμι, στη Ήπειρο, ψάρια και τα τηγάνιζε κοντά στην όχθη του ποταμού. Τη στιγμή εκείνη ακούστηκε από ένα πουλί το μήνυμα της άλωσης της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους. Ο καλόγερος δεν το πίστεψε και είπε ότι αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, αυτά τα μισοτηγανισμένα ψάρια να ζωντανέψουν και να πηδήσουν μέσα στη λίμνη. Έτσι κι έγινε.
Τα ψάρια ζωντάνεψαν και πήδησαν στη λίμνη, που και αυτά με τη σειρά τους περιμένουν να ξαναγίνει η Πόλη Ελληνική. Τότε λέγεται πως θα έρθει ένας άλλος καλόγερος να συνεχίσει το τηγάνισμα εκεί που το είχε αφήσει ο τότε ο προηγούμενος.
Επίσης λέγετε, ότι στο ίδιο ποτάμι ήταν κάτι βοσκοί και πότιζαν τα κοπάδια τους. Τη στιγμή που ακούστηκε το μήνυμα του πουλιού, τα νερά του ποταμιού σταμάτησαν να κυλάνε, αφού και το φυσικό στοιχείο θεώρησε ότι η πτώση της Κωνσταντινούπολης ήταν κάτι το ανήκουστο.
Το ποτάμι θα συνεχίσει και πάλι να κυλάει, μόλις απελευθερωθεί η Πόλη.


Όταν οι Τούρκοι μπήκαν στην Πόλη κατέστρεψαν και λεηλάτησαν τα πάντα, ακόμα και εκκλησίες και μοναστήρια.
Εκείνες τις δύσκολες ώρες ο κόσμος έτρεχε πανικόβλητος να σωθεί. Αρκετοί είχαν καταφύγει στην Αγιά Σοφιά, κυρίως γυναικόπαιδα, για να αποφύγουν τον θάνατο. Οι φανατισμένοι δερβίσηδες μωαμεθανοί μπήκαν στην εκκλησία και άρχισαν να τους σφάζουν, χωρίς να κάνουν διακρίσεις. Ο σωρός των πτωμάτων έφτασε τα 10 μέτρα.
Η παράδοση λέει ότι όταν ο Σουλτάνος Μωάμεθ προσπάθησε να μπει στο ναό, το άλογο του σκόνταψε πάνω στα πτώματα και με την οπλή του άφησε ένα σημάδι στην κορυφή ενός στύλου, το οποίο σώζεται μέχρι σήμερα.
Στη συνέχεια άρχισαν να καταστρέφουν τον ίδιο το ναό. Κατέστρεψαν εικόνες και τοιχογραφίες. Φτάνοντας στον γυναικωνίτη, ένας τσαούσης (Τούρκος αξιωματικός) προσπάθησε με έναν πέλεκυ να καταστρέψει μια τοιχογραφία της Παναγίας που κρατά στα χέρια της τον Ιησού μωρό. Τότε έγινε το θαύμα!
Με το πρώτο χτύπημα στην τοιχογραφία κεραυνοβολήθηκε κι έπεσε νεκρός. Οι Τούρκοι δεν πανικοβλήθηκαν και έστειλαν και άλλον. Όταν είδαν να συμβαίνει ακριβώς το ίδιο και με τον δεύτερο, πανικοβλήθηκαν και το έβαλαν στα πόδια. Η συγκεκριμένη τοιχογραφία σώζεται μέχρι σήμερα στον δεξιό εξώστη της Αγιά Σοφιάς.
Λέγεται πως την ώρα που μπήκαν οι Τούρκοι στο ναό, δεν είχε τελειώσει η λειτουργία. Ο παπάς λειτουργούσε και ήταν έξω με το δισκοπότηρο. Μόλις τους είδε, μπήκε σε μια πόρτα για να διαφυλάξει τα άγια και η πόρτα έκλεισε αμέσως. Οι Τούρκοι τον κυνήγησαν, αλλά δεν κατάφεραν να τον βρουν. Βρέθηκαν μπροστά σ’ ένα λείο τοίχο που όσο κι αν προσπάθησαν να τον ανοίξουν, δεν τα κατάφεραν.
Όταν η Πόλη γίνει Ελληνική, λέγεται πως θα βγει ο παπάς να τελειώσει τη λειτουργία στην Αγιά Σοφιά.
Ακόμα εκείνη την ημέρα η παράδοση λέει ότι έβαλαν σ’ ένα καράβι την Αγία Τράπεζα να την πάνε στη Φραγκιά, για να μην πέσει στα χέρια των Τούρκων. Στη θάλασσα του Μαρμαρά, το καράβι άνοιξε και η Αγία Τράπεζα βούλιαξε στον πάτο.
Από τότε στο μέρος εκείνο η θάλασσα είναι λάδι, όση θαλασσοταραχή και κύματα κι αν είναι γύρω. Όσο κι αν προσπάθησαν να τη βρουν, δε τα κατάφεραν.
Ο λαός μας λέει: «Όταν θα πάρουμε την πόλη πάλι, θα βρεθεί η αγία Τράπεζα, και θα την στήσουν στην Αγιά Σοφιά να γίνουν σ’ αυτήν τα εγκαίνια».


«Σώπασε κυρά Δέσποινα, και μη πολυδακρύζεις,
πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι δικά μας θα ’ναι».

Καλλιόπη Γραμμένου
Δημοσιογράφος-Παιδαγωγός

Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

Με τις κατσαρόλες…

Με τις κατσαρόλες και τα τηγάνια  φοβάμαι ότι θα πάρουν τελικά οι αγανακτισμένοι – προδομένοι πολίτες  τους «δήθεν» πολιτικούς αρχηγούς, με το θράσος που έχουν να μας δουλεύουν ψιλό γαζί και να μας αφήνουν να ζούμε στο σκοτάδι και την ανασφάλεια!
Οι «δήθεν», που βγαίνοντας από τη συνάντηση ο ένας  έκανε λόγο για καρέκλες, γιατί δεν του βγήκε η παρτίδα, ο άλλος διαμήνυσε στους πάντες ότι δεν συνυπογράφει στην πολιτική που διαλύει την ελληνική οικονομία, λες και αποφασίζει για το σπίτι του, με το νεότερο να τραβάει διαχωριστική γραμμή, απαγορεύοντας στους υπόλοιπους να παίξουν με τα παιχνίδια του και την κυρία να κάνει λόγο για ανατροπή του κεφαλαίου… με φουρκέτες και κόπιτσες!
Το πώς όμως και με ποιο τρόπο, αν θέλουμε να είμαστε αντικειμενικοί, ούτε κουβέντα, με την υποψία ότι τόση ώρα κλεισμένοι μέσα, δεν υπάρχει περίπτωση να μην είπαν, και κάτι παραπάνω! Κάτι, που εμείς ως ηλίθιοι, είναι σίγουρο ότι δεν μπορούμε να το καταλάβουμε…
«Θα προχωρήσω μόνος μου», αναφώνησε απογοητευμένος ο «πρωθυπουργός», αλλά δεν μας είπε για πού. Μήπως εννοούσε τα Καλάβρυτα που σχεδιάζει να πάει την Κυριακή; Ή μήπως έχει κάτι άλλο κατά νου;
Και αν έχει, ας μας το πει να του κουνήσουμε μαντίλι! Να του ευχηθούμε καλό δρόμο, καλό ταξίδι, να του δώσουμε ένα αναμνηστικό δωράκι και να του πούμε πριν φύγει… να ρίξει μια ματιά γύρω του, για να δει πως μας κατάντησε, με την ανοχή και των υπολοίπων βέβαια!
Όσο για τον κύριο Παπούλια, ας ρίξει μια ματιά στον παππού της φωτογραφίας και ας βγάλει τα δικά του συμπεράσματα διαβάζοντας το μήνυμα του…
Λυπούμαστε κύριοι της εξουσίας, που σας εμπιστευτήκαμε και αν έχετε αξιοπρέπεια, πράξτε ανάλογα!


(η φωτογραφία είναι από τη best.news, της Πάτρας)

Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

Οι «αγανακτισμένοι»… τους βγάζουν στη σέντρα!

Με Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών πάνε να γλιτώσουν οι φωστήρες της πολιτικής την γκλίτσα του τσοπάνη και με ξαφνικές αισιόδοξες τοποθετήσεις, προσπαθούν να ηρεμήσουν τον κόσμο που έχει βγει στους δρόμους, άσχετα αν κάποιοι δημοκράτες ιδεαλιστές, την κάνουν γαργάρα!
Πρώτος και καλύτερος ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης κούνησε το μαντήλι και τονίζοντας ότι μπορούμε να περιμένουμε τα καλύτερα, έριξε τη στροφή του και με το που ήπιε μια γουλιά νερό, το έριξε και αυτός στα διλλήματα. Μέχρι και για αυτοκτονία της χώρας μίλησε ο δούλος του Θεού, ο περιστεροφόρος και άντε εσύ απόψε να πέσεις ήσυχος για ύπνο…
Και όσο αυτοί περιμένουν το αύριο, οι Ολλανδοί μας κρέμασαν ήδη κουδούνες και μας φύτεψαν και μία τουρκική σημαία στον τρούλο μιας εκκλησίας στη Σαντορίνη, για να στρώσουμε χαρακτήρα, αλλά πιο πολύ, για το κακό το μάτι βρε αδελφέ.


Η εν λόγω ιστορία έχει να κάνει με την εφημερίδα De Pers, που σε δημοσίευμά της αναφέρει ότι εν όψει πτώχευσης, Τούρκοι επενδύτες λένε να μας αγοράσουν και φορώντας μας ένα φέσι, να μας αναγκάσουν για μια ακόμα φορά να γίνουμε τα γιουσουφάκια τους. Γιατρέ μου λες να πονέσω;
Σε ταβέρνα στη Σταμάτα, τυχαίο δε νομίζω, λέγεται ότι θα μαζευτούν καμιά τριανταριά βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, όχι για να βρουν λύση, αλλά για να ακούσουν τον Τηλέμαχο που θα απαγγείλει πράσινη ποίηση, με γαλάζιους στίχους και αριστερή χροιά!
Τα ωραία, αύριο αρχίζουν. Καληνύχτα Ελλάδα…
Ο περίεργος

Τρίτη 24 Μαΐου 2011

Μανούλα τα κατάφερα…

«Ναι, ναι. Είμαι μοναδικός! Κατάφερα το ακατόρθωτο. Τα πούλησα όλα με μια ματιά. Έκανα αυτό που τόσα χρόνια κανείς δεν το είχε σκεφτεί» είπε και πίνοντας λίγο χυμό, πάρκαρε δεξιά, ρίχνοντας μια ακόμα ματιά στ’ αριστερά, πήρε μια ανάσα και πιθανόν να άκουγε  τη μητέρα του με το ταπεινό ύφος που είχε πάρει!
«Τα κατάφερα σου λέω και γι’ αυτό όταν γυρίσω θέλω να μου φτιάξεις, αν έχεις χρόνο και μπορείς, την αγαπημένη μου σούπα με μάτια αετού», συμπληρώνει και σιωπά…

«Με αγαπάει ο κόσμος μανούλα και δε μου χαλάσει χατίρι. Σε όλα λένε αβίαστα ναι και από θυσία σε θυσία. Μ’ έχουν μες την καρδία τους και εγώ αυτό έπρεπε να τους το ανταποδώσω. Πούλησα τη ΔΕΗ που τους ερχόταν ακριβή, τα λιμάνια που το καλοκαίρι δε μπορούσε η Άντα να περάσει με το Jeep από τους αγανακτισμένους πατριώτες, τον Ιππόδρομο που κανείς δεν έχει πλέον διάθεση να παίξει, όπως και τα καζίνο που στο παρελθόν πολλές οικογένειες είχαν καταστραφεί», λέει με καμάρι στη μανούλα του.

«Ω, ναι. Είμαι ευτυχισμένος. Ούτε ο πατερούλης μου δεν έκανε τόσα πολλά μέσα σε τόσο λίγο καιρό. Πάω για Όσκαρ το καταλαβαίνεις. Και για να το σιγουρέψω, σκέπτομαι ακόμα να κλείσω οριστικά τα σχολεία για να μην κολλάνε τα παιδιά ιώσεις και γεμίζουν τα νοσοκομεία, να καταργήσω το στρατό για να μην αποχωρίζεται η μάνα το παιδί, θα αυξήσω τις τιμές στα τρόφιμα για να μηδενιστεί το ποσοστό των παχύσαρκων και θα κάνω του Έλληνα τη ζωή, ένα με το ποδήλατο. Τι είπες μανούλα;», ρωτάει…


«Πάω στον Παρνασσό για σκι. Μου είπαν εδώ στην Αράχοβα, ότι  χιόνια, υπάρχουν»!!!

(…θα μπορούσε να ήταν μια πραγματική συνομιλία, σύμφωνα με τα όσα βλέπουμε, βιώνουμε ή εισπράττουμε, από τον γητευτή της εξουσίας αυτής)

Οι κηπουροί της μίζας!

Αμ καλά το λένε ότι ο βήχας και το χρήμα δεν κρύβονται και τώρα που ανοίγουν τα κλειστά επαγγέλματα με πρώτο και καλύτερο εκείνο των πολιτικών, όλοι κοιτάζουν να πετάξουν από πάνω τους τη ρετσινιά του μιζοσυλλέκτη…

Βλέπεις από το πουθενά έρχεται και εκείνο το τσακάλι η Αικατερίνη Τσακάλου με το βιβλίο της που κυκλοφόρησε από τη «Real News» και τους στέλνει αδιάβαστους. Ρε τι Λαλάκης έπεσε με μαύρες σακούλες στην κατοχή του με δώρα της Siemens , τι Δρακοοικογένεια ξεφύτρωσε μέσα από τους γκρεμισμένους τοίχους της εξουσίας, αλλά και τι λάδι έπεφτε κάθε βράδυ, δε λέγεται αδερφούλη μου.

Καλλιεργητές είχαν γίνει αρκετοί όπως αναφέρει η κυρία, μοναδικοί στο να σπέρνουν ψίχουλα και να θερίζουν βίλες, πισίνες, κότερα αλλά και βραστήρες, χύτρες ταχύτητας και Jeep μαυριδερά!

Επειδή όμως τώρα με τα επαγγέλματα τα ανοιχτά θα κλείσουν «σπίτια», οι ειδικοί φρόντισαν να φιμώσουν όσα στόμα μπορούν να επηρεάσουν την κοινή γνώμη, με πρώτα θύματα τους ιερείς!

Από το κεράκι που θα ανάβουμε στην Παναγία να μας φυλάει  θα πληρώνονται και από τα έσοδα από γάμους βαφτίσια και κηδείες ,αφού δεν ήταν φρόνιμα και καλά υπάκουα  παιδία.

Και επειδή η ιστορία επαναλαμβάνεται, δεν θα είναι έκπληξη να δούμε ένα γέροντα ρασοφόρο με το λόγο του να τους τινάζει  τα κασόνια με τα δώρα στον αέρα…

Ο περίεργος

Σάββατο 21 Μαΐου 2011

Οι κλώσες οι ανέραστες…

Τις μάζεψα όλες τις κλώσες από τη γειτονιά που γνωρίζουνε  πολλά, για να μας πουν πως και τι θα μας συμβεί, στη εβδομάδα που ακολουθεί…

Αυτές που ανέραστες μια ζωή τα θέλουν όλα στο πι και φι, αλλά σε κάνουν να γελάς με τις εμμονές που τους έχουν καρφωθεί στο μυαλό, για τα καλά.

Για όλα έχουν άποψη, για όλα έχουν γνώμη, απορώ πως δεν έχουν συναινέσει μαζί τους οι πολιτικοί ακόμη!


Η Χάιδω αστέρι στ’ αθλητικά, η Κρυστάλλια σε θέματα κοινωνικά, για να ακολουθούσουν η γάτα η Αμαλία στην πολιτική και   η Αγλαΐτσα στα media και σε ότι άλλο κουλό κυκλοφορεί, κάνοντας σήμερα μια κουβέντα αναγνωριστική!

«Να είσαι καλά Κατίνα μου που από αυτό το βήμα μας δίνεις τη δυνατότητα να μας ακούσουν καμιά δεκαριά νοματαίοι», μου είπε η Αγλαΐτσα πίνοντας τον καφέ της και ανάβοντας το τσιγάρο, βάζοντας παράλληλα το ένα πόδι πάνω στο άλλο.

«Ναι, ναι. Να πω και γώ το δικό μου τον καημό, που ο Ντομινίκ με έκανε τα βράδια να παραμιλώ. Να κάνω σταυρούς στην Παναγία, να τον ελευθερώσει και να τον φέρει στη χώρα μας έστω για μια βραδιά. Προσκύνημα να γίνει λαϊκό και γώ το Γιωργάκη θα τον ξανακάνω πρωθυπουργό», φώναξε η Αμαλία χουφτώνοντας τα στήθια της, για να λάβει δυο απανωτά φάσκελα από τη Χάιδω, που με τον «ταξιδευτή» έχει φάει σκάλωμα μεγάλο!

«Τι λες μωρή ξενέρωτη που θα τον βγάλεις πάλι. Δε βλέπεις που μας άφησε ξεβράκωτες; Επάνω στην Ακρόπολη έχει σκοπό να πάει, τα νέα μέτρα να μας πει, με της μάνουλας του την ευχή τη νέα Μεγάλη Τρίτη που θα μας βρει».

«Τι θες να κάνω πρωθυπουργό τον Αντωνάκη που μέχρι και τη φράντζα στο μαλλί την κάνει δεξιά; Που λέει όχι στη συναίνεση και έχει κάνει το κόμμα του γυαλιά καρφιά; Ε;» τη ρώτησε, για να μεσολαβήσει η Κρυστάλλια και να πει τα δικά της…

«Κορίτσια αφήστε τα χαζά, υπάρχουν θέματα πιο σοβαρά. Θα πέσει κλάμα στο “Νησί” και στου Πρετεντέρη την Ανατροπή. Η χώρα τέτοιο πόνο δε βαστά και φοβάμαι ότι θα έχουμε ακραία φαινόμενα εθνικής κατάθλιψης. Πρέπει να συγκροτηθούμε και να βρούμε λύση, πριν μας την πέσει ο Πεταλωτής, όπως έκανε στου MEGA τις ειδήσεις».

«Σιγά μην κλάψω για το Μάϊνα ή για τον Πρετεντέρη, τώρα που φεύγει από την πράσινη ακτή το Βραζιλιάνικο κοπέλι. Ζιλμπέρτο του φωνάζαμε, αργούσε βέβαια να γυρίσει γιατί είχε ένα πρόβλημα με τον άξονα, αλλά όταν γύριζε, όταν γύριζε, έπαιρναν φωτιά τα κορμιά μας», πρόσθεσε με αναστεναγμούς η Χάιδω!

«Και τι θα γίνει βρε κορίτσια; Που θα πάει η ιστορία;» τις ρώτησα.
«Εις αύριο τα νεώτερα γλυκιά μου. Βλέπεις ολόκληρη κυβέρνηση δεν βιάζεται, θα βιαστούμε εμείς; Όποιος βιάζεται, τρώει τα μούτρα του»!


Το “magazine” της Κατίνας

Των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης

Η μεγαλύτερη γιορτή του Μαΐου, ίσως και της Ορθοδοξίας, είναι στη μνήμη των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, στις 21 του μήνα.
Η λατρεία, η εκτίμηση και ο σεβασμός που τρέφει ο Ελληνικός λαός στους δυο αγίους είναι μεγάλη, γεγονός που συντέλεσε στο να είναι δυο από τα πιο αγαπητά ονόματα, όπως επίσης, και οι εκκλησίες που είναι αφιερωμένες σ’ αυτούς είναι αρκετές.
Το πνεύμα του μονοκράτορα Κωνσταντίνου ήταν αρκετά οξύ, ώστε να προβλέψει ότι μια νέα αυτοκρατορία για να πάει μπροστά χρειάζεται και μια νέα θρησκεία, όπως ακόμα και μια νέα πρωτεύουσα. Έτσι έχτισε τη Νέα Ρώμη πάνω στο Βυζάντιο, στην παλιά αποικία των Μεγαρέων.
Η πόλη επεκτάθηκε, μεγάλωσε, κυριάρχησε και έγινε το κέντρο του ανατολικού Χριστιανικού κόσμου, για 1000 χρόνια, όπου και έπεσε στα χέρια των Οθωμανών Τούρκων.
Ο Άγιος-Κωνσταντίνος ο Παλαιολόγος, με πυγμή, δύναμη, πίστη και την αγάπη του κόσμου, κατάφερε να σταματήσει τους διωγμούς των χριστιανών, να κηρύξει την ανεξιθρησκία και να κάνει το Χριστιανισμό επίσημη θρησκεία του κράτους.
Η μητέρα του, Αγία Ελένη, ταξίδεψε μέχρι την Παλαιστίνη και ανάσκαψε όλο το λόφο του Γολγοθά, μέχρι που βρήκε τον Τίμιο Σταυρό και τα καρφιά που σταύρωσαν το Χριστό.

(Στην εικονογραφία εμφανίζεται μαζί με τον γιο της και στη μέση κρατούν τον Τίμιο Σταυρό)
Η εκκλησία έδωσε τον τίτλο του Μέγα, στον Άγιο Κωνσταντίνο, όπως επίσης και τον τίτλο των Ισαποστόλων και στους δυο άγιους.
Σύμφωνα με τις παραδόσεις και τη λαογραφία του τόπου μας, χαρακτηριστικό έθιμο της ημέρας αυτής είναι: «η τελετή των Αναστεναριών» ή αλλιώς τα «αναστενάρια», όπου, μια ομάδα Αναστενάρηδων αποτελούν ένα λατρευτικό θίασο με αρχηγό τον Αναστενάρη, τον ικανότερο ή γεροντότερο, με έδρα τους το «κονάκι», όπου φυλάσσουν τις «Χάρες» ή τους «Παππούδες» (εικόνες των Αγίων που τους έχουν κρεμάσει κουδούνια) και τα μουσικά όργανα (λύρα, μεγάλο τύμπανο, αυλό, γκάιντα) που θα τους συνοδέψουν στο χορό τους.
Σύμφωνα όμως με μελέτες, η τελετή έχει ρίζες πιθανόν από την αρχαία Διονυσιακή λατρεία και αν και είναι αντίθετη με την εκκλησία μας, δεν παύει να είναι μια γιορτή και να έχει χιλιάδες υποστηρικτές - θαυμαστές.


Καλλιόπη Γραμμένου
Δημοσιογράφος-Παιδαγωγός

Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

Ολυμπία, η γη της «αδιαφορίας»!

Μια εικόνα… που σε γεμίζει θυμό και  που σε αναγκάζει να βάλεις τις φωνές σε όλους εκείνους που μια ζωή χρησιμοποιούν αυτό τον Άγιο τόπο ως μέσο προσωπικής και πολιτικής προβολής…
Με την ελπίδα ότι έστω και αυτή τη στιγμή που γράφονται αυτές οι αράδες, οι τοπικοί παράγοντες θα έχουν αρχίσει τις εργασίες για την αποκατάσταση αυτής της οπτικής προσβολής , είναι ντροπή ο σιδηροδρομικός σταθμός της πόλης να βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση!
 Να βλέπει δηλαδή ο επισκέπτης ένα κτίριο εγκαταλειμμένο με σπασμένες εξωτερικές λάμπες, με μισογκρεμισμένους  τοίχους, με αιωρούμενους σοβάδες, με ακαθαρσίες μπροστά στις πόρτες εισόδου και εξόδου, περίπου πεντακόσια μέτρα από το αρχαιολογικό Μουσείο, με τους ντόπιους  δυστυχώς να έχουν καταθέσει  τα όπλα, απογοητευμένοι  και προδομένοι!

Είναι ντροπή η Αρχαία Ολυμπία, η κοιτίδα του πολιτισμού, να έχει μετατραπεί σε πόλη της ντροπής, τη στιγμή που η χώρα έχει ανάγκη από κάθε είδους θετικής προβολής, τώρα που όλοι έχουν πέσει επάνω της σαν τα κοράκια, ν’ αρπάξουν ότι μπορούν.
Επειδή όμως με τα λόγια δεν γίνεται τίποτα, επιβάλλεται έστω για μια ακόμα φορά, η τοπική κοινωνία να αντιδράσει δυναμικά και ν’ ασκήσει πίεση σε αυτούς που πριν λίγες μέρες βρεθήκαν μες την τρελή χαρά στην Ολυμπία και έκαναν σχέδια περί τουρισμού και ανάπτυξης, σε αυτούς με πρώτο και καλύτερο τον κ. Γερουλάνο, που ανακάλυψαν ότι η Ολυμπία και το Κατάκολο, είναι πηγή εσόδων!
Υποχρέωση λοιπόν όλων είναι η Αρχαία Ολυμπία να ξαναγίνει ένας λαμπερός πόλος έλξης τουριστών, δίχως εικόνες αποσύνθεσης, δίχως τάσεις καταστροφής και χωρίς αυτοκίνητα στον κεντρικό οδικό άξονα της πόλης, αν δε θέλουμε σε λίγα χρόνια να εξαφανιστεί από το χάρτη, πνιγμένη στα σκουπίδια και την αδιαφορία των εξουσιαστών!

Πέμπτη 19 Μαΐου 2011

Ζεστές πατάτες… «Economist»!

Από το χωράφι του λέει θα διώξει ο παπατσάρος 150.000 δημοσίους υπαλλήλους γιατί του κάθονται στο σβέρκο, αλλά άμα δεν του βγουν τα κουκιά, θα σουτάρει καμία πενηντάρια χιλιάδες ακόμα, για να παραδώσει καλό χωράφι στους προαγωγούς του!
Απ’ την άλλη, στο λαιμό της έχουν καθίσει της ανέραστης της Μέρκελ οι διακοπές και οι αργίες μας, τα θεια δώρα μας, αφού η τύπισσα δεν το κατέχει το άθλημα. Αχ βρε Ντομινίκ δεν πρόλαβες να της κάνει ιδιαίτερα. Έτσι, που να καταλάβει τι εστί κορμί θανατηφόρο δίχως φόρο, μπανάκι μανάκι με άφθονο ματάκι και μια ποικιλία με ουζάκι…
Όσο τώρα για το τι γράφει η «Bild» περί πώλησης της Ακρόπολης, εμείς λέμε να τους δανείσουμε για λίγο το Γκουσγκούνη, να στρώσουν χαρακτήρα!
Πάρε ότι θέλεις παλιατζή από μια χώρα που είναι στην εντατική. Πάρε το μέγα  ΟΠΑΠ, πάρε τ’ άλογα του ΟΔΙΕ και την καημένη την ΕΛΒΟ, τώρα που χάσαμε το λογαριασμό. Τώρα που μπάζει η βάρκα μας νερά, σαν τα υποβρύχια τα καλά. Για κείνα που ο Βενιζέλος έβαλε υπογραφή και τώρα δεν θέλει ούτε να τα δει…
Διαφημιστή μας βγήκε ο Χρηστάρας ο Παπουτσή και άντε τώρα να τον μαζέψεις. Ελκυστικά πακέτα προσφοράς έβγαλε ο μπαγάσας για τους αλλοδαπούς και διαλαλεί όπου βρεθεί, το προϊόν του.  Έτσι, όποιος συλληφθεί από τα όργανα για παράνομη είσοδο στη χώρα μας, με συνοπτικές διαδικασίες του δίνουν δωρεάν εισιτήριο για να επαναπατριστεί, τον μεταφέρουν με λιμουζίνα στο αεροδρόμιο, του βάζουν στην τσέπη ένα μικρό παραδάκι για τα πρώτα του έξοδα και αν είναι ομορφούλης, του κάνουν και μια γυμνή φωτογράφιση!
Γι’ αυτόν πάντως που πήρε το μπανάκι του στο σιντριβάνι της πλατείας Συντάγματος, σχηματίστηκε ειδικό πακέτο, με μασάζ και σάουνα στο αστυνομικό τμήμα…
Ο περίεργος

Τρίτη 17 Μαΐου 2011

Δεν έστρωσε ΚΑΝ...

«Αδυναμίες είναι αυτές, μη με δικάζεται γιατί είπα να δείξω στη νεαρή τι εστί επιμήκυνση… οικονομική» θα μπορούσε να είχε πει ο ισχυρός άντρας της οικονομίας, αλλά στη χώρα της Μόνικας, τέτοιες πράξεις είναι καταδικαστέες!
Γιατί είναι προσβολή να πράττεις με το έτσι θέλω «τακτικές» που χρόνια τώρα έχουν χρεωθεί σε μοναδικούς επιβήτορες και σε γυναίκες φωτιά.
Το κέφι του λοιπόν απ’ ο, τι λένε τα δημοσιεύματα πήγε να κάνει ο Ντομινίκ, αλλά λογάριασε χωρίς… την καμαριέρα.
Μια καμαριέρα αίλουρο, που δε μάσησε από το «μέγεθος» του οικονομικού άντρα και με συνεχόμενα jumping του ξέφυγε, αναγκάζοντας τον να μείνει με… τα κλειδιά στο χέρι!
Μες το δωμάτιο την κάλεσε για να του αλλάξει το μπουρνούζι που τον έκοβε στην μασχάλη και με το που είδε η δόλια την επιμήκυνση τη «φυσική» είπε να την κάνει πριν πέσει θύμα της ανύψωσης αυτής.
Κι αν αυτό συνέβαινε σε τούτη δω τη χώρα με τις πέτρες θα τη σημάδευαν και θα τη πυροβολούσαν όλοι, αλλά για τον άντρα θα έλεγαν πως άδικα τον κατηγορούσε, αφού δεν την… ακούμπησε καν.
Αλλά, Αμερική- Αμερική, καλά μου λένε μερικοί ότι είσαι χώρα με σεξουαλική υποδομή…