Η Αγγελική, δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι μας...
κέρδισε με το
λόγο της, αλλά και με τα όσα μας είπε κατά την επίσκεψή της στην αυλή μας,
χαρίζοντάς μας ένα απόγευμα γνώσης και ανθρωπιάς…
Τι
σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια; Χάδι μητρικό, απαλό
άγγιγμα… όμορφες οικογενειακές στιγμές εκείνης της εποχής που πολύ νοσταλγώ.
Παιχνίδια ανέμελα με τα αδέλφια μου και τις φίλες μου.
Ο
αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν; Ως κοριτσίστικη
προσέγγιση… θα μπορούσα να σας πω «όλες οι πριγκίπισσες». Μα η αγαπημένη μου ηρωίδα, ήταν η Άριελ. Μια γοργόνα πάντα
χαμογελαστή, που σεργιάνιζε στο απέραντο γαλάζιο της θάλασσας, που λαχταρούσε
να γνωρίζει νέα πράγματα, να είναι κοντά σε φίλους, στην οικογένειά της,
ερωτεύτηκε με πάθος μέσα από την κοριτσίστικη αφέλειά της. Πολυαγαπημένη…
Ο
κάθε ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά μυστικά του εαυτού σας; Κάθε
ήρωας, έχει ένα μικρό κομμάτι από εμένα. Τρόπος σκέψης, συμπεριφοράς, όνειρα,
στόχοι, συναισθήματα κι αντιλήψεις.
Βλέπουμε
μέσα από τα δικά τους μάτια τη ζωή… Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο
στο χαρακτήρα σας; Δύσκολο να μιλά
κανείς για τον εαυτό του. Η
αισιοδοξία μου θα σας έλεγα… με κάνει χαρούμενη κι ευγενική, με θετική
προσέγγιση προς τους ανθρώπους και τον τρόπο που αντιμετωπίζω τις καταστάσεις.
Ποιο
είναι το βασικό σας ελάττωμα; Άγχος αρκετό… δυστυχώς. Με
τα χρόνια προσπαθείς να το τιθασεύσεις, αλλά είναι από αυτά που η βελτίωση δεν
έρχεται όπως την επιθυμείς.
Την
μοίρα, την θεωρείτε γραφιά της ζωής σας; Τη ζωή μας την
οδηγούμε μοναχοί μας. Μα η μοίρα έχει κι αυτή το δικό της ηχηρό λόγο να πει, σε
αυτή τη διαδρομή.
Πως
εκδηλώνετε την αγάπη σας; Με κάθε ευκαιρία. Λέω στα άτομα που αγαπώ
«σ’ αγαπώ» κάθε μέρα που περνάει. Τη δείχνω στις απλές οικείες στιγμές, μέσα
από τις πράξεις μου και τη συμπεριφορά μου. Είναι όμορφο να εκδηλώνεις την
αγάπη σου.
Η
αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας; Είμαι ένας πολύ
αισιόδοξος άνθρωπος. Ακόμη και μέσα από τα δύσκολα, βρίσκω μια ευκαιρία να δω
το ποτήρι γεμάτο… Ακόμη και στους ανθρώπους γύρω μου, έχω πάντα να πω έναν
λόγο, που θα τους κάνει να αισθανθούν καλύτερα για τον τρόπο που αντιμετωπίζουν
τα γεγονότα στη ζωή τους.
Με
τι ασχολείστε αυτό τον καιρό; Δουλειά, οικογένεια, φίλοι
αγαπημένοι, λιγοστός ελεύθερος χρόνος για μια βόλτα, λίγο χορό ή ένα βιβλίο και
φυσικά τη συγγραφή.
Ποια
είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία ή ποια πιστεύετε ότι είναι συνοδοιπόρος
στη ζωή σας; Αγαπημένη… «Μικρά Αγγλία». Δυνατή σκηνοθεσία και συναίσθημα, πολύ
καλές ερμηνείες. Συνοδοιπόρος… ίσως
η «Πολίτικη κουζίνα». Νοσταλγικές μυρωδιές… μια και η καταγωγή μας κρατά από τη
Σμύρνη…
Ποιο
είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας; «Γούρι»
δεν έχω μόνο ένα, υπάρχουν μικροαντικείμενα από πρόσωπα αγαπημένα. Πιάνω τον
εαυτό μου σε διαφορετικές στιγμές, να κρατώ κάτι από τη μητέρα μου, τον πατέρα
μου, την αδελφή μου, την κόρη μου, τον γιο μου ή τον άνδρα που αγαπώ. Πάντα
κάτι υπάρχει… από πρόσωπο αγαπημένο που μας δίνει δύναμη.
Ποια
είναι η αγαπημένης σας ατάκα; «Με αγάπη, όλα γίνονται
ωραία»
Η
εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις
στηρίξει; Η εξουσία, αν δεν στηρίζεται σε γερά θεμέλια που είναι αποδεκτά
από τους ανθρώπους, τότε δεν έχει τη δύναμη να επικροτήσει τις τέχνες. Είτε από
φόβο, είτε από ανικανότητα, δεν μπορεί να σταθεί στο πλευρό τους.
Ποιος
πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας δυσκολεύεται να αγκαλιάσει το βιβλίο;
Η ελλιπής παιδεία κατά κύριο λόγο, ο κοινωνικός περίγυρος
ορισμένες φορές, η πληθώρα εναλλακτικών εκτός σπιτιού για να περάσει κάποιος
τον ελεύθερο χρόνο του. Τη σημερινή εποχή, τα κινητά, τα tablets, το διαδίκτυο
έλκουν όλο και περισσότερο κυρίως τις νεότερες γενιές.
Αν
σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Θεωρώ ότι θα επέλεγα κάποιον νόμο, που να ενίσχυε «τον σεβασμό
στον συνάνθρωπο». Πιστεύω ότι η ευγένεια και ο σεβασμός είναι μεγάλα αγαθά που
δυστυχώς λείπουν από τον περίγυρό μας αρκετά συχνά.
Αν
μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε; Γλάρος
να ήμουν… Όπως είναι και ο τίτλος του ποιητικού μου ανθολόγιου: «Το φτερούγισμα
του γλάρου… Γλάρος να ήμουν». «...Πόσο
θαυμαστό είναι το πέταγμα των γλάρων, μοιάζει να αιωρούνται στο κενό, παραπαίουν
στον αδηφάγο άνεμο, ένα δυνατό φτερούγισμα είναι αρκετό, πορεία να καθορίσουν
στον απέραντο ουρανό… πόσο μοιάζουν με τον άνθρωπο…»
Πιστεύετε
στα όνειρα; Πάντα, είναι όμορφο να ονειρεύεται κανείς, και να κυνηγάει τα
όνειρα του. Αν δεν κάνουμε όνειρα πώς να προχωρήσουμε... Κι αν έρθουν εμπόδια
και δυσκολίες και πάλι κοιτάμε μπροστά…
Αν
σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε; Να
έχει εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του και να ατενίζει τη ζωή με αισιοδοξία.
Η Αγγελική Κακανιάρη, γεννήθηκε και κατοικεί στην Αθήνα, στη Νέα
Φιλαδέλφεια. Έχει μεταπτυχιακές σπουδές με εξειδίκευση στη Διοίκηση Ανθρωπίνων
Πόρων κι έχει παρακολουθήσει έναν σημαντικό αριθμό εκπαιδευτικών, αναπτυξιακών
σεμιναρίων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Η επαγγελματική της καριέρα εξελίχθηκε
στη Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού, σε μεγάλες πολυεθνικές και ελληνικές
εταιρείες, στον ιδιωτικό τομέα, όπου εργάζεται έως και σήμερα. Είναι μητέρα δύο
παιδιών. Στον ελεύθερο χρόνο της ασχολείται με τη συγγραφή.
Από τις εκδόσεις Ωκεανός, κυκλοφορούν της τα βιβλία της συγγραφέως
«Στεφάνι για εννέα Μούσες», «Εκεί που πετάξαν τα πουλιά», «Το νησί του έρωτα
και της φωτιάς», για το οποίο τιμήθηκε στις πηγές Καλλιθέας της Ρόδου, στην
εκδήλωση «Το Μονοπάτι των βιβλίων», «Τα μυστικά του βράχου», καθώς και το
ανθολόγιο ποιημάτων «Το φτερούγισμα των γλάρων». Μπορείτε να επικοινωνείτε με
τη συγγραφέα στο http://www.angiekakaniari.gr/
ή μέσω του facebook.
(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον
Παύλο Ανδριά)
