Έχοντας καταθέσει την
ψυχή της μέσα σ’ αυτό το βιβλίο...
η Αγγελική έρχεται να μας κερδίσει για μια
ακόμα φορά με τη γραφή της και να μας «ζωντανέψει», όλα μας τα «Αντι»…
Μια τριλογία που έχει ως
«κορμό» δομής της το «ΑΝΤΙ», έρχεται να μας εκπλήξει ευχάριστα και να μας
«βγάλει» από την αδράνεια της σκέψης. Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να γράψετε
αυτό το βιβλίο;
Όπως γράφω και στο οπισθόφυλλο του
βιβλίου, τα ποιήματα που περιλαμβάνει η συλλογή είναι εμπνευσμένα και γραμμένα,
μαζί με πολλά άλλα, μέσα στα εικοσιπέντε προηγούμενα χρόνια. Γι αυτό δεν μπορώ
να πω πως γράφτηκαν με κάποια αφορμή η σε μια δεδομένη στιγμή, όπως γίνεται με τα
μυθιστορήματα.
Άρα, όταν έβγαζα στο χαρτί την ανάγκη
της εκτόνωσης, της οργής, του θυμού, της αντίδρασης και της αγανάχτησης μου,
γράφοντας το καθένα σε ανύποπτο χρόνο και από διαφορετικές αιτίες, δεν είχα στο
νου μου να τα οργανώσω στη συγκεκριμένη συλλογή.
Ήρθε όμως η στιγμή, που από καιρό
περίμενα πως θα φτάσει κι άρχισαν απαιτητικά και διεκδικητικά να γυρεύουν
δικαιώματα προβολής κι είπαν πως, αρκετά τα είχα παραμελήσει αυτά τα μικρά μα
βαριά κομμάτια σκέψης, αυτά τα σπαράγματα ιδεών, τα σταλάγματα συμπερασμάτων,
συναισθηματικών μεταπτώσεων και σιωπηλών αλλά εκκωφαντικών εσωτερικών μου
κραυγών κι έπρεπε, επιτέλους, να τα βγάλω για να διεκδικήσουν τη θέση τους στο
ποιητικό γίγνεσθαι της εποχής μας, αλλά και στης προσωπικής πνευματικής
παραγωγής μου τον κατάλογο.
Άρχισα τότε το ξεδιάλεγμα και την
τακτοποίησή τους, ξετρυπώνοντας από συρτάρια τετράδια και χειρόγραφα, κι από
στικάκια και σκληρούς δίσκους αποξεχασμένους στίχους. Κι όταν έφτασα πια και
στα πρόσφατα, είδα πως ένας μεγάλος αριθμός τους αντιπροσώπευε του σήμερά μας
την κατάντια.
Έτσι, αποφάσισα να αντισταθώ και ν’
αντιδράσω κατά τη δύναμή μου, με τα μόνα όπλα που έχω στα χέρια μου, τα
ποιήματά μου.
Γνωρίζοντας ότι το «ΑΝΤΙ» θα
ξενίσει λίγο κάποιους, μπήκατε εξ αρχής σε αυτή τη φιλοσοφία γραφής ή την άλλαξε
στην πορεία της συγγραφικής του διαδρομής;
Το ΑΝΤΙ για τίτλος στην Τριλογία δεν
αμφισβητήθηκε ούτε για μια στιγμή.
Διεκδίκησε τη θέση του αποδεικνύοντας
το απόλυτο συνταίριασμά του με το ύφος και τα μηνύματα των επιλεγμένων
ποιημάτων.
Ύστερα ήλθαν κι έδεσαν κι οι τίτλοι
των βιβλίων που την αποτελούν.
«Αντί πυρών», για τα βαρέως τύπου
«άρματα» και «φλογοβόλα» .
«Αντί λυγμών», για το πένθος του
απολεσθέντος Παραδείσου.
«Αντί αλαλαγμών», για την ύστατη
ελπίδα και την ισχνή αχτίδα μιας προσδοκώμενης χαραυγής.
Ο αναγνώστης εντυπωσιάζεται
και παρασύρεται από τον τρόπο γραφής σας, σε βαθμό που είναι έτοιμος να κάνει
τη δική του επανάσταση. Σας βρίσκει σύμφωνη αυτό;
Μα αυτό είναι το ζητούμενό μου.
Άλλωστε στο ποίημα που ενέχει θέση
προλόγου στη συλλογή κι έχει τον τίτλο «Στ’ άρματα ποιητές», γράφω καταλήγοντας
:
Μα.... μη... /Τη χάρη μην τους κάμετε
λοιπόν/
να κρύψετε την πένα σας και τη φωνή
σας./Όχι... /Να μη διανοηθείτε να κιοτέψετε/ κι από απογοήτευση/ μες στης
σιωπής τη φυλακή/ το λόγο σας σφραγίσετε απελπισμένοι./Αλίμονο αν σωπάσει η
δικιά σας η κραυγή /και βουβαθεί ο θείος ο αλαλαγμός σας./Αλίμονο και
τρισαλίμονο στη γη /όταν οι ποιητές θα ξεπεζέψουνε / απ’ της αντίδρασης το
άγριο άτι...
Μια γραφή γεμάτη αλήθειες,
μια σειρά από σκέψεις, ένα πλούσιο «καμβά» συναισθημάτων και ψυχολογικών
μεταπτώσεων… Πως καταφέρατε όλα αυτά να «χωρέσουν» μέσα σ’ ένα βιβλίο;
Ευχαριστώ για τις επαινετικές σας κρίσεις. Αλλά, όπως κι εσείς
«καταφέρατε» με μερικές λέξεις να διατυπώσετε την συμπυκνωμένη σας άποψη για
την ποιητική μου συλλογή, γιατί είστε ένας πεπειραμένος δημοσιογράφος κι ένα
αναγνωρισμένος συγγραφέας, έτσι κι εγώ «κατάφερα» να χωρέσω «μια γραφή γεμάτη
αλήθειες, μια σειρά από σκέψεις, ένα πλούσιο “καμβά” συναισθημάτων και
ψυχολογικών μεταπτώσεων», όπως λέτε πιο πάνω, μέσα στο νέο βιβλίο μου.
Τι
θα λέγατε σ’ έναν αναγνώστη ώστε να τον προτρέψετε να διαβάσει αυτό το βιβλίο;
Να μην το διαβάσει σε ώρα ανάπαυσης,
χαλαρής διάθεσης, αργίας και διακοπών για να περάσει την ώρα του.
Μα, να το πάρει στα χέρια του σαν
είναι οργισμένος, απογοητευμένος, αγριεμένος, αγαναχτισμένος με τα όσα
συμβαίνουν σ’ εκείνον και στο περιβάλλον του. Να το μετροφυλλήσει σαν θέλει να
φωνάξει, να μουγκρίσει, να βρίσει, να τα βάλλει με τα άδικα, τα στραβά, τα
εγκληματικά, τα διεφθαρμένα και τα υποκριτικά. Να αναζητήσει μέσα στις λέξεις,
τις φράσεις και τις ιδέες του ανακούφιση κι ανταπόκριση στα δικά του
συναισθήματα και προβλήματα. Και εύχομαι να το κρατήσει, μαζί με άλλα αγαπημένα
του αναγνώσματα, για να καταφεύγει στα μηνύματα του σε ώρες δύσκολες και
σκληρές, ψάχνοντας συναγωνιστή και σύντροφο για ν’ αντισταθεί και ν’ αντιδράσει
ως να κτίσει την αυτοεκτίμηση του και να βρει το κουράγιο να καταλάβει και την
αδυναμία του διπλανού του.
Πριν
όμως σας χαιρετήσω αγαπητέ κύριε Ανδριά, θέλω να σας ευχαριστήσω για την
φιλοξενία στο www.aylogyros news.gr
και την ευκαιρία που μου δώσατε, με τις πράγματι ουσιαστικές σας ερωτήσεις, να
πω κάποια ειδικά σχόλια για την ποιητική μου συλλογή.
Καλές
και χαρούμενες γιορτές σας εύχομαι, να περάσετε με υγεία, οικογενειακή ευτυχία
και πάντα επιτυχίες στις δικές σας λογοτεχνικές δημιουργίες.
Παύλος Ανδριάς
Συγγραφέας – Δημοσιογράφος
www.aylogyros news.gr
