«Μη
σταματήσεις ποτέ να κυνηγάς τα όνειρα σου, και...
να παλεύεις για τα ιδανικά
σου...», είναι το μήνυμα που στέλνει η Δήμητρα ως συμβουλή σε κάθε παιδί και
εκεί είναι που αντιλαμβάνεσαι το πόσο αυτός ο άνθρωπος αγαπάει ότι του δίνει «πνοή»
στη ζωή της…
Ποια γεύση, σας έχει λείψει
από τα παιδικά σας χρόνια;
Η
γεύση της ανεμελιάς! Τότε που δεν έτρεχα να προλάβω το χρόνο, τότε που γευόμουν
το καθετί ως την τελευταία σταγόνα...
Ο «θεατρίνος» στην
οικογένεια, ποιος ήταν;
Αναμφισβήτητα...εγώ!
Πιανόμουν πάντα από κάτι μικρό και δημιουργούσα ιστορίες και ρόλους από το
μηδέν. Λάτρευα επίσης να μιμούμαι γονείς και συγγενείς. Κάτι που αγαπούσαν και
οι ίδιοι! Στα οικογενειακά τραπέζια υπήρχε πάντα «…η ώρα της Δήμητρας».
Τι ήταν αυτό που σας ώθησε ν’
ασχοληθείτε με την υποκριτική;
Ήμουν
πάντα περίεργη να ανακαλύψω τον εαυτό μου αλλά και τον κόσμο. Αυτός ήταν ο
πρώτος λόγος. Με τα χρόνια, και μετά την αποφοίτησή μου από τη σχολή,
συνειδητοποίησα ότι είναι κάτι πιο περίπλοκο. Είναι ουσιαστικά μια ανάγκη, μέσα
από την έκφραση, να βάλω κι εγώ ένα λιθαράκι ώστε να γίνει ο κόσμος μας
ανθρώπινος.
Τι σας έκανε να συμμετέχετε
σε αυτή την παράσταση;
Η
Ειρήνη Κυδωνάκη, ηθοποιός και πολύ καλή φίλη μου έκανε την πρόταση να
σκηνοθετήσω το έργο της «Ρώσικη Ρουλέτα». Όταν το πρωτοδιάβασα, σκέφτηκα ότι
δεν υπήρχε καμιά περίπτωση να μην το αναλάβω. Κι αυτό γιατί πραγματεύεται δύο
πολύ σοβαρά προβλήματα, τα οποία δυστυχώς έχουν πάρει μεγάλες διαστάσεις στις
μέρες μας. Το έργο θίγει το θέμα του σχολικού εκφοβισμού (και κάθε είδους εκφοβισμού)
και του ρατσισμού. Τα θύματα τους, τείνουν να αυξάνονται συνεχώς, κάτι που
πρέπει επιτέλους να σταματήσει. Πρέπει να ευαισθητοποιηθεί ο κόσμος και να έχει
τα μάτια του ανοιχτά σε τέτοιου είδους περιστατικά. Είμαστε όλοι υπεύθυνοι για
αυτό που συμβαίνει. Τι καλύτερο λοιπόν από μια παράσταση που δείχνει ωμά αυτό
που βιώνουν τα θύματα;
Τι πρέπει να περιλαμβάνει
κατά τη γνώμη σας, μια καλή παράσταση;
Αρχικά
ανθρώπους με το ίδιο όραμα. Ανθρώπους που η «αποστολή» τους είναι ένας
καλύτερος κόσμος για όλους. Έπειτα, συστατικά όπως η αγάπη, η συλλογική
προσπάθεια, η συνέπεια, ο σεβασμός στην ατομικότητα, η πειθαρχία, η
εργατικότητα συνθέτουν ένα μαγευτικό αποτέλεσμα.
Πως φαντάζεστε το μέλλον της
δουλειάς σας μέσα από την κρίση που βιώνουμε;
Η
δουλειά αυτή έκρυβε πάντα μια αβεβαιότητα μέσα της, ανεξαρτήτως κρίσης. Και θα
συνεχίσει να υπάρχει. Είναι γνωστό όμως, ότι σε τέτοιες περιόδους ανθίζει η
καλλιτεχνική δημιουργία! Άρα το μέλλον φαντάζει δημιουργικά αβέβαιο!
Η τηλεόραση βοηθάει στην
προβολή του ηθοποιού ή τον φθείρει άμεσα;
Σαφώς
βοηθάει στην προβολή του ηθοποιού. Τώρα, το πώς ο ηθοποιός θα χρησιμοποιήσει τη
δύναμη που θα του δοθεί μέσω της προβολής εξαρτάται μόνο από την προσωπικότητα
και το ήθος του.
Η εξουσία πιστεύετε, είναι
ένα ασύνθετο μπουλούκι ή ένας σπουδαίος θίασος;
Η
εξουσία είναι ένας σπουδαίος θίασος, στον οποίο όλοι οι υποκριτές υποδύονται
εξαιρετικά το ρόλο τους, εξυπηρετώντας τα συμφέροντά τους.
Την Ελλάδα με ποια ταινία θα
την ταυτίζατε;
«Η
θάλασσα μέσα μου»
Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο
λόγος που ο Έλληνας δεν πηγαίνει θέατρο;
Ο
Έλληνας ανέκαθεν επέλεγε το θέατρο ως μέσο ψυχαγωγίας. Και συνεχίζει να το
κάνει. Τα τελευταία χρόνια ένα πολύ μεγάλο ποσοστό προτιμά άλλα είδη
διασκέδασης. Αυτό θεωρώ ότι οφείλεται περισσότερο στην – σχεδόν – ανύπαρκτη
παιδεία.
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά
της ώρας «πρέσβη» της ελληνικής θεατρικής σκηνής, ποια αρχαία τραγωδία θα
προτείνατε στους ξένους και γιατί;
Μάλλον
την Αντιγόνη του Σοφοκλή. Εκτός από την αρτιότητα του κειμένου, είναι ένα έργο
που υπογραμμίζει τη σημασία της οικογένειας για τους Έλληνες.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας
συγγραφέας;
Είναι
αδύνατο να διαλέξω ανάμεσα στους συγγραφείς της Ελλάδας και του εξωτερικού. Με
μαγεύουν διαφορετικά στοιχεία στον καθένα. Δεν είχα ποτέ «αγαπημένο».
Ποιο ρόλο θα θέλατε να
παίξετε;
Τη
λαίδη Μάκβεθ!
Ποιο είναι το αγαπημένος σας
αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Η
αλήθεια είναι πως ποτέ δεν είχα. Προσπαθούσα και προσπαθώ να έχω θετικά
συναισθήματα και σκέψεις. Από κει αντλώ τη δύναμή μου.
Ποια είναι η αγαπημένης σας
ατάκα;
«Σημασία
έχει να παραμένεις άνθρωπος». Είναι μια φράση από το ποίημα της Κατερίνας Γώγου.
Ποια είναι η αγαπημένη σας
ελληνική ταινία;
Λατρεύω
όλες τις ταινίες της Ρένας Βλαχοπούλου. Δείχνουν την αστεία πλευρά της ζωής
μέσα από την αυθεντικότητα της ηθοποιού.
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια
συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Μη
σταματήσεις ποτέ να κυνηγάς τα όνειρα σου, και να παλεύεις για τα ιδανικά
σου...
Σύντομο
βιογραφικό σημείωμα Δήμητρα Μπουρνελέ
Ημ.
Γέννησης: 03.08.1992
Τόπος
διαμονής: Αθήνα
Επικοινωνία:
e-mail: dimitrabournele@gmail.com
Τηλέφωνο:
6982853371 Facebook: Δήμητρα Μπουρνελέ
Απόφοιτος
της Δραματικής σχολής Πράξη Επτά (2013).
Παραστάσεις:
‘’Η φιλοσοφία στο Μπουντουάρ’’ του Μαρκησίου ντε Σαντ , ‘’Βάκχες’’ του
Ευριπίδη, ‘’Το Μετά’’ της Ειρήνης Κυδωνάκη.
Τηλεόραση:
‘’Δικαίωση’’ του Δ. Αρβανίτη. Κινηματ/φος: ‘’Ηθοποιοί: Ημερολόγιο σπουδής’’ του
Δ. Κουτσιαμπασάκου.
Videoclip:
‘’Πόσο λίγο με ξέρεις’’ του Π. Αλαφούζου
Άλλες
δεξιότητες : Συμμετοχή σε σεμινάρια, σύγχρονος χορός, τραγούδι, συγγραφή
θεατρικών κειμένων.
(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)
