Ένας σύγχρονος «λαϊκός» παραμυθάς, που γνωρίζει άριστα...
την τέχνη του παραμυθιού, αλλά και την φιλοσοφία του… μας αναλύει τη σκέψη του
και μας ιντριγκάρει σε κάτι, που δύσκολα μας αφήνει ασυγκίνητους. Στη μαγεία της
αφήγησης…
«Το Κασελάκι»
σας χωράει πολλές ιστορίες, τόσες και άλλες τόσες με κύριο άξονα μια παροιμία,
ένα γνωμικό. Τι σας οδήγησε να στηριχτείτε σ’ αυτά;
Γενικά χρησιμοποιώ στην αρχή των ιστοριών, τόσο όταν
τις γράφω όσο και όταν τις αφηγούμαι, ένα μικρό εισαγωγικό για να συνδέσω το
"μια φορά και έναν καιρό" του παραμυθιού με το "εδώ και
τώρα" και αυτό γιατί θέλω, με έναν κατανοητό και έμμεσο τρόπο, να
προετοιμάσω το κοινό γι' αυτό που θα ακολουθήσει. Θεωρώ λοιπόν πως μία
παροιμία, ένα γνωμικό ή ένα ρητό είναι η κατάλληλη επιλογή γι' αυτήν τη
γέφυρα.
Τα λαϊκά
παραμύθια δεν είναι τόσο γνωστά στα παιδιά, αλλά ίσως είναι και τα πιο αγαπητά.
Τι νομίζετε ότι τα κάνει να «μένουν» και να «αντέχουν» στο πέρασμα του χρόνου;
Μέσα από το λαϊκό παραμύθι αναπτύσσεται η φαντασία του
παιδιού, ενισχύεται η αυτοεκτίμησή του και το ίδιο αντιλαμβάνεται πως αν
αγωνιστεί να ξεπεράσει τα εμπόδια που θα του παρουσιαστούν μπροστά του, τελικά
θα τα καταφέρει. Και το πιο σημαντικό είναι ότι όλα αυτά θα τα αντιληφθεί
καλύτερα διαβάζοντας ή ακούγοντας το παραμύθι και όχι με υποδείξεις και
υπαγορεύσεις των μεγαλύτερων σε ηλικία. Πιστεύω ότι το αντιλαμβάνονται αυτό τα
παιδιά και γι' αυτό αγαπούν τις ιστορίες της λαϊκής μας παράδοσης.
Πόσο εύκολο
είναι να γράφετε τις λαϊκές ιστορίες της προφορικής λογοτεχνίας, κρατώντας τα
στοιχεία της ζωντάνιας και του αυθορμητισμού τους;
Είναι ένας συνδυασμός αγάπης και δουλειάς πάνω στα
λαϊκά παραμύθια κρατώντας όμως τη δική μου οπτική - τεχνική. Με βάση αυτά τα στοιχεία
θεωρώ πως δεν έχω βρει μεγάλο βαθμό δυσκολίας στο να κρατήσω αυτά τα δύο
στοιχεία. Επιπλέον με βοηθάει πολύ το ότι τις ιστορίες τις δουλεύω τόσο
συγγραφικά όσο και αφηγηματικά.
Ο ξυλοκόπος, η
κούκλα, οι συμβουλές ή το κασελάκι, είναι πιο κοντά στα πιστεύω και στα
θέλω σας, γράφοντας αυτό το βιβλίο σας;
Μου είναι δύσκολο να επιλέξω κάποια από τις ιστορίες.
Και οι τέσσερις αγγίζουν και τα πιστεύω και τα θέλω μου. Εδώ αξίζει να επισημάνω
ότι οι ιστορίες του βιβλίου ανήκουν σε τέσσερις από τις βασικότερες
κατηγορίες του παραμυθιακού λόγου. Το παραμύθι "τα κακάκια της
κούκλας" προέρχεται από τα μαγικά παραμύθια, η ιστορία "ο ξυλοκόπος
και τα γρόσια" ανήκει στην κατηγορία των θρησκευτικών παραμυθιών, οι
"τρεις συμβουλές ζωής" είναι μια ιστορία σοφίας και τέλος "το
κασελάκι" ανήκει στην κατηγορία των ευτράπελων παραμυθιών. Εδώ χρειάζεται
να αναφέρω πως ακόμα δεν έχω αποφασίσει αν εγώ διάλεξα τις ιστορίες ή αν οι ιστορίες
διαλέξανε εμένα.
Τι είναι αυτό
που κατά τη γνώμη σας θα αποκομίσει ο μικρός αναγνώστης διαβάζοντας το
βιβλίο σας;
Καταρχήν να πω πως το βιβλίο αυτό απευθύνεται τόσο σε
παιδικό όσο και σε ενήλικο κοινό. Τα τέσσερα παραμύθια του έχουν δύο κοινά
χαρακτηριστικά. Από τη μία μεριά συναντάμε την αρχετυπική φιγούρα του ξυλοκόπου
και από την άλλη μια πραγματική ανάγκη της ζωής, τα χρήματα. Επίσης η
εικονογράφηση του βιβλίου είναι τέτοια που διευκολύνει το παιδί να βιώσει από
μόνο του, με τη φαντασία του, τις ιστορίες. Γενικά ο μικρός αναγνώστης
διαβάζοντας το βιβλίο μου πιστεύω ότι θα μπει στη διαδικασία να σκεφτεί, να
πάρει θάρρος, να παρηγορηθεί, να χαρεί, χωρίς όμως να χειραγωγηθεί. Είμαι
σίγουρος ότι θα το ευχαριστηθεί.
Καλλιόπη Γραμμένου,
by Aylogyros News
