Ένας άνθρωπος που ξέρει να λέει τα πράγματα με τ’
όνομά τους, ένας...
«δημιουργός» που συνθέτει μοναδικές κατανοητές ιστορίες, με
πολλά ελπιδοφόρα μηνύματα, ήρθε στην αυλή μας… γεμάτος με διάθεση για διάλογο
και ανταλλαγή απόψεων.
Τι σας έχει λείψει
από τα παιδικά σας χρόνια;
Περισσότερο μου έχει λείψει αυτή η αίσθηση της αυλής
και της γειτονιάς που ήταν έντονη και υποστηρικτική στο μικρό χωριό του νησιού
που μεγάλωσα, το Μεγανήσι της Λευκάδας.
Ο αγαπημένος ήρωας
των παραμυθιών, ποιος ήταν;
Ήταν ο Δεκατρής, ο ήρωας των παραμυθιών του χωριού μας
που αποτέλεσε και τον πρωταγωνιστή του πρώτου παραμυθιού που έγραψα.
Θα συγχωρούσατε
κάποιον που σας έχει πικράνει;
Θεωρώ πως το έχω κάνει ήδη και μάλιστα πολλές φορές.
Ποιο θεωρείτε ως
Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;
Δεν είμαι σε θέση να το πω εγώ αυτό. Αν όμως πρέπει να
απαντήσω κάτι θα πω τον αυθορμητισμό μου…
Ποιο είναι το βασικό
σας ελάττωμα;
Είμαι ανυπόμονος και βιαστικός και γι’ αυτό ορισμένες
φορές γίνομαι οξύθυμος.
Αν η μοίρα σας
γύριζε την πλάτη, τι θα κάνατε για να την καλοπιάσετε;
Θα προσπαθούσα ακόμα περισσότερο σε ό,τι κάνω να είμαι
πιο αποτελεσματικός. Εξάλλου δεν πιστεύω και πολύ στη μοίρα παρότι συχνά τη
θεοποιούμε στα παραμύθια μας.
Πως εκδηλώνετε την
αγάπη σας;
Με πολλούς τρόπους. Πρώτα απ’ όλα μου αρέσει να
προσφέρω απολαμβάνοντας τη χαρά των ανθρώπων της οικογένειάς μου. Επίσης εύκολα
εκφράζω την ευαρέσκειά μου και δείχνω αυθόρμητα κάθε θετικό συναίσθημα.
Η αισιοδοξία,
υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Υπάρχει και μάλιστα πάνω πάνω. Χωρίς αισιοδοξία δεν
αντιμετωπίζονται οι καθημερινές δυσκολίες, ειδικά στα δύσβατα μονοπάτια που
διανύουμε όλοι ειδικά τα τελευταία χρόνια.
Με τι ασχολείστε
αυτό τον καιρό;
Έχουμε βάλει στόχο την έκδοση του μύθου του Θησέα τον
Ιούνιο, μιας δουλειάς που θεωρώ ότι θα είναι πρωτοποριακή, τόσο από άποψης
εξιστόρησης, όσο και από την πλευρά της εικονογράφησης. Δίνουμε μια επική
διάσταση στο μύθο, αποκαλύπτοντας πτυχές του αν πολλοίς άγνωστες στις μέχρι
τώρα εκδοχές του. Επίσης ετοιμάζω ένα παραμύθι για τα Χριστούγεννα και
εικονογραφούμε τον Πεντεκλημά, ένα λαϊκό παραμύθι του χωριού μου.
Τι δεν θα θέλατε να
μη σας κλέψουν από το θησαυροφυλάκιο της ψυχή σας;
Χωρίς σκέψη λέω την ευπιστία. Παρότι πολλές φορές έχω
γελαστεί, θεωρώ πως θα είναι μέγιστη ήττα αν γίνω καχύποπτος γενικά. Καλύτερα
να είναι κανείς εύπιστος έστω για τις λίγες περιπτώσεις που θα δικαιωθεί, παρά
να αδικήσει κάποιον καλοπροαίρετο.
Ποια είναι η
αγαπημένη σας ελληνική ταινία;
Είναι αρκετές οι καλές ελληνικές ταινίες από μου
αρέσουν. Δε θυμάμαι τους τίτλους από όλες, αλλά μπορώ να θυμηθώ τον «Μπακαλόγατο»
και το «Η δε γυνή να φοβείται τον άνδρα»…
Ποιο είναι το
αγαπημένο σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Δεν έχω κάποιο αγαπημένο αντικείμενο ως γούρι.
Ποια είναι η
αγαπημένη σας ατάκα;
Είναι η ατάκα περί της αχαριστίας, αλλά γρήγορα την
ξεχνάω μέχρι να την ξαναθυμηθώ εκ των πραγμάτων…
Πώς φαντάζεστε το
μέλλον των ΜΜΕ μέσα από την κρίση που βιώνουμε;
Θεωρώ πως ήδη έχουν αρχίσει να συρρικνώνονται από την
άποψη της πληρότητας της ενημέρωσης, επιδιώκοντας να προκαλέσουν την αύξηση της
τηλεθέασης με φθηνές αισθητικά και «πιπεράτες» απόπειρες παραγωγής. Πάλι καλά
που υπάρχει το διαδίκτυο και μπορούμε ευκολότερα να ενημερωθούμε, αλλά και πάλι
υπάρχει ο κίνδυνος της διαστρέβλωσης της αλήθειας, γεγονός που επιβάλλει την
προσεκτική επιλογή των μέσων της ενημέρωσης.
Η εξουσία
πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;
Και τα δυο. Περισσότερο το δεύτερο βέβαια, μιας και
στις μέρες μας παρόλα τα δεινά μας, η δημοκρατία θεωρώ πως δεν κινδυνεύει. Οι
τέχνες όμως και ο πολιτισμός μας έχουν τεθεί στο περιθώριο ελέω οικονομικής
δυσπραγίας, πράγμα που ίσως αποβεί καταστροφικό για τις γενιές που έρχονται.
Ποιος πιστεύετε ότι
είναι ο λόγος που ο Έλληνας αφήνει την τύχη του στα χέρια των άλλων;
Η έλλειψη παιδείας και καλλιέργειας. Η έλλειψη της
ορθής ενημέρωσης και η κατανάλωση εύπεπτων, αλλά χωρίς αξία, πνευματικών τροφών
που πλασάρονται εδώ και δεκαετίες στους πολίτες.
Αν σας όριζαν για
λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Αν με αφήνατε λίγα λεπτά ακόμη θα εφάρμοζα οπωσδήποτε
τον αντικαπνιστικό νόμο δια ροπάλου σε όλους τους δημόσιους χώρους και βέβαια
θα έθετα σε εφαρμογή τους νόμους της προστασίας του περιβάλλοντος αλλά και των
άλλων πλασμάτων του πλανήτη. Μάλιστα θα αυστηροποιούσα τις ποινές για τους
βασανιστές ζώων σε βαθμό μέγιστο.
Τι φοβάστε
περισσότερο, από τους ανθρώπους;
Τους ανθρώπους.
Αν μια κακιά
μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;
Οπωσδήποτε λιοντάρι. Δε ξέρω αλλά μου αρέσει να
ταυτίζομαι με αυτό το αγέρωχο και ανεξάρτητο πλάσμα. Βέβαια δεν έχω τα προσόντα
αναφορικά με την πλούσια χαίτη του, αλλά το αντιπαρέρχομαι…
Πιστεύετε στα
όνειρα;
Ναι στιγμιαία, αν και δεν θα έπρεπε. Η λογική μου λέει
όχι, αλλά σε περιόδους συναισθηματικής φόρτισης τα όνειρα ενίοτε βγαίνουν
αληθινά γιατί εμείς τα δημιουργούμε ανασύροντας ίσως από το ασυνείδητο τα δεινά
που μας απασχολούν…
Αν σας ζητούσε ένα
παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Να μάθει οπωσδήποτε μουσική, κάτι που λέω συνεχώς και
στα δικά μου παιδιά. Έτσι θα μπορέσουν να ακούνε τον κόσμο τους με νότες και να
διευρύνουν τον πνευματικό τους ορίζοντα γαληνεύοντας την ψυχή τους.
Γεννήθηκε το 1969 και μεγάλωσε στο Μεγανήσι της Λευκάδας. Η ενασχόλησή του
με τη διασκευή και τη συγγραφή παραμυθιών έχει τις ρίζες της ακριβώς εκεί: Στο
παραμυθένιο σκηνικό του νησιού του και στις υπέροχες διηγήσεις πολλών λαϊκών
παραμυθιών από το οικογενειακό του περιβάλλον, μέσα στην εκπληκτική γειτονιά
που είχε την τύχη να περάσει τα παιδικά του χρόνια.
Βέβαια, πάνω απ’ όλα, πηγή της έμπνευσής του είναι η Αλίκη και ο Λάμπρος,
τα δυο του αστέρια που έχει τη χαρά να μεγαλώνει με τη σύζυγό του Ελένη. Στόχος
του είναι να φτιάξει μέσα από τα βιβλία του έναν κόσμο ονειρικό, στον οποίο να
βρίσκουν καταφύγιο όσοι το έχουν ανάγκη, παρέα με τα παγανά, τα στοιχειά, τις
λάμιες και τα ξωτικά.
Από τις Εκδόσεις Λιβάνη κυκλοφορούνται επίσης τα βιβλία του Ο Δεκατρής, Η
Σταχτομάρω, Τα Παγανά, Αισώπου Παρα-μύθοι και Η Ηλιογέννητη.
(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)
