Έκπληξη, αγανάκτηση
και αηδία…
προκαλούν από μόνες τους οι εικόνες με τα περιττώματα των σκύλων που
συναντά κανείς προσπαθώντας να περπατήσει σαν άνθρωπος πάνω στο πεζοδρόμιο της Ματρόζου
και της Μακεδονίας στο Ηράκλειο Αττικής, έξω από τα δημοτικά σχολεία και το
νηπιαγωγείο αντίστοιχα, με τα παιδιά… να πέφτουν θύματα και να τα κουβαλάνε «άθελά»
τους στα σπίτια, είτε με τα παπούτσια τους, είτε με τις τσάντες τρόλεϊ που κουβαλούν
τα βιβλία τους.
Παράπονα, φωνές,
διαμαρτυρίες… καθημερινά από γονείς και περαστικούς, αλλά ενδιαφέρον από
κανέναν για να διορθωθεί αυτή η απαράδεκτη κατάσταση, αυτή η τραγική εικόνα
εξαθλίωσης, μιας πολιτισμένης κοινωνίας… ενός δήμου που «πασχίζει» για την
καθαριότητα της πόλης…
Απογευματινοί καβγάδες
αρκετοί, μεταξύ κατοίκων του οικοδομικού τετραγώνου και συνοδών των τετράποδων…
με αμοιβαία «σεξιστικά» κοσμητικά επίθετα, απειλές και αδιαφορία, με την
κατάσταση μέρα με τη μέρα να χειροτερεύει!!!
Μοιραία τα παιδιά τα
θύματα, με κανέναν «υπεύθυνο» να μην αποφασίζει να κάνει μια κίνηση ουσίας, αν
μη τι άλλο… για την υγεία των παιδιών μας.
«Όχι εγώ…», «Δεν είναι
δικό μας θέμα…», «Και τι να κάνουμε…»… οι πιο συχνές απαντήσεις, η αποποίηση
ευθυνών και όπως είναι φυσικό, η αδιαφορία… μιας και αυτή η κατάσταση κρατάει
μήνες και ναι, κρατάει χρόνια!!!
Ούτε μια πινακίδα από
την «Αρχή», που να τρομάζει τους «παραβάτες», με τη δικαιολογία ότι πιθανόν να
μην το ξέρει, ούτε μια προσπάθεια για συγκρότηση μιας ομάδας ικανής να κοινοποιήσει
ή να ενημερώσει κάποιον…
Γιατί, θέλω να πιστεύω…
αυτός ο «κάποιος», αν είχε ενημερωθεί θα είχε στείλει όχημα να πλύνει τα
πεζοδρόμια, θα είχε τοποθετήσει μια πινακίδα… θα είχε κάνει κάτι.
Λίγη ευαισθησία, λίγη
υπευθυνότητα, λίγη ανθρωπιά… δεν βλάπτει.
Θέληση χρειάζεται και
όχι αδιαφορία…
Ευχή, η επόμενη ημέρα
σε αυτούς τους δρόμους έξω από τα σχολεία… να αστράφτει από καθαριότητα, ευχή
κάποιοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους, για να σταματήσουν κάποιοι άλλοι να
θεωρούνται «γραφικοί»… που γκρινιάζουν, για τα αυτονόητα!!!
Παύλος
Ανδριάς
