Αν και τον γνωρίσαμε το καλοκαίρι στην Αρχαία Ολυμπία στο θέατρο «Φλόκα»...
ο
Δημήτρης πριν λίγες μπόρεσε να έρθει στην αυλή μας, για να μιλήσουμε για όλα
εκείνα που από μικρό παιδί «κουβαλούσε» στο μυαλό του και τώρα τα βιώνει…
«Με τα μάτια δεν βλέπεις καθαρά. Μόνο με την καρδιά…», μας είπε και
πραγματικά μας γοήτευσε με τη σκέψη και το λόγο του.
Ποια γεύση, σας έχει λείψει από
τα παιδικά σας χρόνια;
Το ζαχαρούχο γάλα Βλάχας πάνω σε ζεστό ψωμί.
Ο «θεατρίνος» στην οικογένεια,
ποιος ήταν;
Ο παππούς, του οποίου πήρα όλα τα «χούγια» !
Τι ήταν αυτό που σας ώθησε ν’
ασχοληθείτε με την υποκριτική;
Δεν σκεφτόμουν τίποτε άλλο από παιδί. Να παίζω ρόλους και θέατρο. Μου άρεσε
να μεταμορφώνομαι και να μεταμορφώνω.
Τι πρέπει να περιλαμβάνει κατά τη
γνώμη σας, μια καλή παράσταση;
Μια καλή παράσταση θα πρέπει να έχει αθώο βλέμμα, φρέσκια ματιά, ψυχή και
πολύ σκέψη και έρευνα. Όπως ακριβώς γίνεται σε μια καλή παράσταση για παιδιά.
Πως φαντάζεστε το μέλλον της
δουλειάς σας μέσα από την κρίση που βιώνουμε;
Οι θεατές βρίσκουν το δρόμο τους προς τις καλές παραστάσεις, πάντα.
Η τηλεόραση βοηθάει στην προβολή
του ηθοποιού ή τον φθείρει άμεσα;
Απαιτεί άλλου είδους διεργασία και γερές υποδομές για να μη σε «καταπιεί» η
ασημαντότητα της αναγνώρισης στο σούπερ μάρκετ.
Η εξουσία πιστεύετε, είναι ένα σύνθετο
μπουλούκι ή ένας σπουδαίος θίασος;
Η εξουσία, με τον τρόπο που ασκείται στη χώρα μας δεν μοιάζει καθόλου με
θέατρο, ούτε καν του παραλόγου. Μοιάζει με μεσαιωνική αρένα περισσότερο.
Την Ελλάδα με ποια ταινία θα την
ταυτίζατε;
Το Λιβάδι που δακρύζει .
Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος
που ο Έλληνας δεν πηγαίνει θέατρο;
Η έλλειψη ουσιαστικής παιδείας. Γενικότερα, η επαφή με τον πολιτισμό είναι
κάτι που δεν το έχουμε στην καθημερινότητά μας σαν λαός! Τα παιδιά διαφέρουν
μόνο σε αυτό. Γιατί ως αθώα πλάσματα ακόμη, είναι πιο κοντά στη τέχνη. Και μόνο
που υπάρχουν είναι η Τέχνη του Θεού.
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της
ώρας «πρέσβη» της ελληνικής θεατρικής σκηνής, ποια αρχαία τραγωδία θα
προτείνατε στους ξένους και γιατί;
Δεν νομίζω ότι θα χρειαζόταν να προτείνω κάποια τραγωδία… Οι ξένοι τις
ξέρουν απ΄έξω και ανακατωτά γιατί τις διδάσκονται. Αποτελούν βάση της παιδείας
τους.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας
συγγραφέας;
Ο Λιούις Κάρολ .
Ποιο είναι το αγαπημένος σας
αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Τα κασκόλ μου
Ποια είναι η αγαπημένη σας ατάκα;
Με τα μάτια δεν βλέπεις καθαρά. Μόνο με την καρδιά.
Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία;
Τα κίτρινα γάντια .
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια
συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Να κρατήσει την αθωότητά του και
τη μνήμη του παιδιού μέσα του όσο πιο πολύ μπορεί.
Γεννήθηκε στα Γιαννιτσά Πέλλας το 1968. Απόφοιτος της
Δραματικής Σχολής Βεάκη. Παρακολούθησε σεμινάρια Θεατρικού παιχνιδιού και
Σκηνοθεσίας.
Συνεργάστηκε σαν
ηθοποιός με πολλούς θιάσους.
Κείμενά του
παίχτηκαν σε επιθεώρηση του ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου.
Εργάστηκε στο
ραδιόφωνο σαν παραγωγός εκπομπών.
Είχε την επιμέλεια
και την παρουσίαση μαζί με την Δόμνα Ζαφειροπούλου ραδιοφωνικής εκπομπής για
παιδιά στο ραδιόφωνο του ΜΕΛΩΔΙΑ το 2011.
Σκηνοθέτησε σε
Μουσικές Σκηνές του Πειραιά, και την κωμωδία «ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ ΕΚΤΟΣ
ΑΠΡΟΟΠΤΟΥ» στο θέατρο Ροές. Επίσης το
ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΒΑΡΔΙΑ στο Σύγχρονο θέατρο Αθήνας.
Έχει γράψει
στίχους σε CD για παιδιά.
Διδάσκει θεατρικό
παιχνίδι για παιδιά. Επίσης διδάσκει σε σεμινάρια για εμψυχωτές.
Τα τελευταία
χρόνια γράφει και σκηνοθετεί θεατρικά έργα για παιδιά.
Η παράστασή του για παιδιά
«Αυτός ο Μεγάλος μικρός Σίτος Σιταράκις»
ανέβηκε στον Πολυχώρο ΑΘΗΝΑΪΣ, για όλο το χειμώνα 2003-2004. Την επόμενη
χρονιά το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης του εμπιστεύεται την
ΠΑΙΔΙΚΗ του ΣΚΗΝΗ με το ίδιο έργο.
Έγραψε και
σκηνοθέτησε την παράσταση «ΜΥΘΟΙ ΑΙΣΩΠΟΥ»
που παρουσιάστηκε στα πλαίσια των Εκδηλώσεων των Ολυμπιακών Αγώνων στην
ΑΘΗΝΑ το 2004.
To Νοέμβριο του 2008 είχε τη θεατρική επιμέλεια και
σκηνοθεσία της συναυλίας της Τατιάνας Ζωγράφου με τίτλο «Δεν βιάζομαι να
μεγαλώσω» που πραγματοποιήθηκε στο Κέντρο Τεχνών στο ΑCS.
Σκηνοθέτησε σε
συνεργασία με τα SPECIAL OLYMPICS
συναυλία για παιδιά στη Χαλκίδα με τη χορωδία του Δ.Τυπάλδου και τις
μαγικές σβούρες να κάνουν εικόνα τα τραγούδια.
Έχει διδάξει
θεατρικό παιχνίδι στο θεατρικό εργαστήρι «μαγικές σβούρες» και σε δημοτικά
σχολεία της Αττικής.
Τα τελευταία
χρόνια (2004-2015) παρουσίασε στα θέατρα
ΑΘΗΝΩΝ , ΑΘΗΝΑ και ΙΛΙΣΙΑ
παραστάσεις για παιδιά όπως «Αμέλια η Νεράιδα των Αστεριών», «Ανεμόμυλοι
για ανεμόμυαλους ταξιδιώτες», «η Φάρμα των ζώων», «η Ξυλένια Κούκλα», «Σίτος
Σιταράκις αυτός ο Μεγάλος μικρός», «Ο Αυγερινός και η Πούλια», «To θαυμαστό ταξίδι του Νιλς Χόλγκερσον», « Όνειρο
καλοκαιρινής νύχτας», «Το Παραμύθι του Μεγαλέξανδρου», «Δον Κιχώτης» «Ο Μικρός Πρίγκιπας» , «Πινόκιο» και φέτος
« Η Αλίκη στη Χώρα
των Θαυμάτων »
Σκηνοθέτησε επίσης
το έργο «Ερωφίλη» του Γ.Χορτάτζη για εφήβους με μουσική του Γιάννη Χαρούλη και
«Αγαπητέ κυρ Αλέξανδρε » σε κείμενα του Παπαδιαμάντη με μουσική του Χρήστου
Θηβαίου.
Από το 2013 έχει
αναλάβει την παιδική σκηνή του θεάτρου ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΝ στη Θεσσαλονίκη
παρουσιάζοντας τις παραστάσεις «Το Παραμύθι του Μεγαλέξανδρου» , «Το
ασχημόπαπο», «Δον Κιχώτης» «Ο Μικρός Πρίγκιπας». Φέτος στη Θεσσαλονίκη στο
Αριστοτέλειον ανεβαίνουν τα έργα του Πινόκιο ,και Το Σκλαβί της Ξένιας
Καλογεροπούλου σε δική του σκηνοθεσία Επίσης το
Μικρό μικρό στο μεγάλο μεγάλο κόσμο που σκηνοθέτησε για τη βρεφική σκηνή
του Θεάτρου Αθήναιον μαζί με την Δόμνα Ζαφειροπούλου.
(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)
