Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2016

Η Σοφία Βαλαβάνη απαντά, στο «κουτσομπολιό»… της αυλής!!!


Ήταν απόγευμα όταν επισκέφτηκε η Σοφία την αυλή μας, κουβαλώντας...
ως γνήσια Κωνσταντινουπολίτισσα μαζί της του κόσμου τα καλούδια, μα και το χαμόγελο και την αισιοδοξία της…
Σίγουρη για τα θέλω της, αυστηρή με τους νόμους και τις αξίες, η Σοφία μέσα από αυτή την κουβέντα, μας «έμαθε» πολλά…

Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;
Από τα παιδικά μου χρόνια, μου έλειψε η ελευθέρια λόγου που δεν είχα στην γενέτειρά μου Κωνσταντινούπολη, γιατί υπό τον φόβο των Τούρκων δεν τολμούσαμε να μιλάμε τη μητρική μας γλώσσα, δημόσια.  

Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν;
Όπως όλα σχεδόν τα κορίτσια της ηλικίας μου, ήταν, φυσικά, η Χιονάτη και οι εφτά νάνοι, γιατί ονειρευόμουν με τα μάτια ενός παιδιού, την αληθινή κι αιώνια αγάπη.

Ο κάθε ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά μυστικά του εαυτού σας;
Ακριβώς, το μαντέψατε! Νομίζω ότι ό κάθε συγγραφέας στα βιβλία του φανερώνει κι ένα μέρος του εαυτού του.

Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;
Κυρίως η ειλικρίνεια και η επιμονή στο να κατορθώσω να πετύχω αυτό που θέλω.

Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;
Η βιασύνη στο να πραγματοποιήσω πολλά πράγματα μαζί. Κι αυτό φυσικά δεν είναι ότι καλύτερο.  

Την μοίρα, την θεωρείτε γραφιά της ζωής σας;
Φυσικά όχι. Γιατί τη μοίρα, πιστεύω ο καθένας τη φτιάχνει μόνος του.

Πως εκδηλώνετε την αγάπη σας;
Τις περισσότερες φορές, την εκδηλώνω με ειλικρινή συναισθήματα και πιστεύω ότι δεν έχω βγει σχεδόν ποτέ, χαμένη.   

Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Είμαι πάντοτε ως εκ φύσεως αισιόδοξη, παρ’ όλες τις δυσκολίες που μπορούν να τύχουν στη ζωή μου.

Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό;
Φυσικά με την συγγραφή του δεύτερου βιβλίου μου.

Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία ή ποια πιστεύετε ότι είναι συνοδοιπόρος στη ζωή σας;
Οι αγαπημένες μου ελληνικές ταινίες είναι πολλές, αλλά εγώ ξεχωρίζω το «χτυποκάρδια στο θρανίο», γιατί έχει γυριστεί στο νησί που μεγάλωσα, την πανέμορφη Πρίγκηπο. Επειδή είχε χρώματα κι αρώματα από την πατρίδα μου.

Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Το «γούρι» για μένα, δεν εξαρτάται από τα αντικείμενα, γιατί την τύχη την φτιάχνουμε μόνοι μας.

Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;
Συνήθεις ατάκες μου είναι: Μάτια μου, καλέ μου και καρδούλα μου.

Πως φαντάζεστε το μέλλον των ΜΜΕ μέσα από την κρίση που βιώνουμε;
Χλωμό, αν δεν αλλάξει ριζικά κάτι, σ’ αυτήν την κρίση που βιώνουμε όλοι μας.

Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;
Δεν πιστεύω ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο. Γιατί οι τέχνες είναι και θα είναι πάντοτε ανέγγιχτες από κάθε εξουσία.

Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας αφήνει την τύχη του στα χέρια των άλλων;
Γιατί ποτέ μας, σαν λαός, δεν κατορθώσαμε να είμαστε ενωμένοι. Αν ήμασταν, πιστεύω ακράδαντα, πως θ’ άλλαζαν πολλά.

Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Θα έδινα στους χαμηλοσυνταξιούχους και μάλιστα, αναπήρους, το πενιχρό ΕΚΑΣ, που τόσο άδικα τους στέρησαν, καθώς και σε κάθε άνεργο δουλειά για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες της ζωής. Επιθυμώ να πραγματοποιηθεί, επιτέλους, η ανάπτυξη που τόσο πολύ έχει ανάγκη η χώρα μας.  

Αν μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;
Λιοντάρι, γιατί πάντα από μικρή με συνέπαιρνε η δύναμη αυτού του ζώου.

Πιστεύετε στα όνειρα;
Δεν πιστεύω και πολύ στα όνειρα, όμως μερικές φορές ορισμένα μου βγήκαν πέρα για πέρα αληθινά.

Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Θα το συμβούλευα να μην στρέφεται ποτέ ενάντια των αδύναμων συνομηλίκων του, απλά να τους αγαπά και να τους εκτιμά, σαν τον ίδιο του τον εαυτό. Κι όταν αντιλαμβάνεται γύρω του το γνωστό «μπούλινγκ», ν’ αντιδρά λέγοντάς το χωρίς φόβο στους υπευθύνους, για να παρθούν τα κατάλληλα μέτρα.



Η Σοφία Βαλαβάνη, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Σπούδασε στο Ζάππειο Παρθεναγωγείο και τέλειωσε τις σπουδές της στο Κεντρικό, επίσης, Παρθεναγωγείο.
Το 1978 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα. Από τα νεανικά της κι όλας χρόνια, ασχολήθηκε με την ποίηση. Οι ποιητικές της συλλογές έχουν δημοσιευτεί σε πολλές Αθηναϊκές εφημερίδες, καθώς και σε άλλες των Κωνσταντινουπολιτών.
Μετά από κάποια χρόνια, συνέχισε τις δραστηριότητές της, με τη συγγραφή σεναρίων και στίχων. Από το 2007, μέχρι και σήμερα, αρθρογραφεί στην εφημερίδα «Ανατολή», των Κωνσταντινουπολιτών.
Τα τελευτά χρόνια ασχολείται με την λογοτεχνία. Και αποφασίζει να εκδώσει το πρώτο της βιβλίο, με τίτλο «Κρυμμένα μυστικά.»



(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)