Νηστεύουμε για να συνηθίσουμε στην εγκράτεια. Για να εξασκήσουμε...
τον εαυτό μας να συγκρατείται και να μην παρασύρεται στην αμαρτία, στις κακές
πράξεις, στους πειρασμούς.
Αν
δε νηστέψουμε δε μπορούμε να συγκρατηθούμε και στα άλλα πάθη (ψέματα, κλεψιές,
κακές κουβέντες). Όποιος δε νηστεύει σημαίνει ότι δεν κάνει θυσίες στη
ζωή, δεν αγαπά το Θεό. Αγαπά το στομάχι του. Η νηστεία γίνεται για το Θεό. Αν
δε νηστέψουμε δε μπορούμε να αγαπήσουμε το Θεό. Η νηστεία είναι ένας τρόπος για
να κοιτάμε στο Θεό. Με τη νηστεία πολεμάμε τον διάβολο και νικάμε τις πονηρίες
του καθώς και γίνεται ευαίσθητη η ανθρώπινη μας φύση στην αγάπη Του και στη
χάρη Του.
Η νηστεία,
λοιπόν, είναι ένα από τα μέσα. για να κατασιγάσουν τα πάθη. Επειδή υποβάλλει σε
εκούσιες στερήσεις δοκιμάζει την ηθική δύναμη και δαμάζει τα άτακτα σκιρτήματα
τής σάρκας. Ο απόστολος Παύλος κάνει λόγο για τη χαλιναγώγηση του σώματος και
των επιθυμιών. «Ύποπιάζω μου τό σώμα και δουλαγωγώ μήπως άλλοις κηρύξας, αυτός
αδόκιμος γένομαι» (Α’ Κορινθ. θ’ 27). Γυμνάζω, λέει, το σώμα μου και το
υποβάλλω σε στερήσεις, μήπως και άλλοι, στους οποίους έκήρυξα, βραβευθούν και
εγώ αποδοκιμασθώ.
Ο
όσιος Ηλίας έλεγε:
Μερικοί
προσέχουν πολύ την είσοδο των φαγητών, αλλά αδιαφορούν για την έξοδο των λόγων.
Δεν έχουν μάθει να διώχνουν την οργή απ’ την καρδιά τους, και την επιθυμία από
την σάρκα τους, όπως λέει ο Εκκλησιαστής, όμως έτσι μόνο κτίζεται η καθαρή
καρδιά από το Πνεύμα που ανακαινίζει… (dogma)
