Η Νατάσα Γκουτζικίδου απαντά, στο «κουτσομπολιό»… της αυλής!!!

Γλυκύτατη και ευχάριστη, όπως πάντα η Νατάσα…

κάθισε μαζί μας εκείνο το απόγευμα, όχι για να πούμε σοφές κουβέντες, ούτε για να αναλύσουμε φιλοσοφικά ευρήματα και λογοτεχνικά «ανέκδοτα»!!!

Μιλήσαμε όμως, για όσα κάνουν έναν άνθρωπο να ωριμάσει μέσα από τον κόσμο του βιβλίου, αλλά και από το συγγραφικό σεργιάνι των «δημιουργών»…  

Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;

Η ψευδαίσθηση πως μπορώ να αλλάξω τον κόσμο. Μεγαλώνοντας κατάλαβα πως το μόνο που μπορώ να αλλάξω είναι ο εαυτός μου και αυτό, όχι πάντα με επιτυχία.

Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν;

Ο αγαπημένος μου ήρωας ήταν, είναι και θα παραμείνει ο Ρομπέν των Δασών. Ρομαντικό μεν, αλλά φανταστείτε κάποιον που να νοιάζεται πραγματικά για τους αδύναμους και να πολεμά πραγματικά υπέρ αυτών απολύτως αλτρουιστικά… Πόσο θα ταίριαζε στην εποχή που ζούμε!

Ο κάθε ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά μυστικά του εαυτού σας;

Κάθε ήρωας μου «προδίδει» μικρά μυστικά της Νατάσας, από τον πιο αγαπητό στα μάτια μου μέχρι τον πιο μισητό. Οι ήρωές μου ενσαρκώνουν τα όνειρά μου, τους στόχους μου, τους φόβους μου, τους ανθρώπους που συμπαθώ ή αντιπαθώ, τις ιδέες και τα ιδανικά μου. Καμιά φορά βέβαια, οι ήρωές μου είναι παντελώς ανεξάρτητοι από μένα και βλέπουν πιο… μακριά από ότι εγώ συνήθως.

Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;

Δεν θα αποκαλούσα κάτι Θείο Δώρο. Δεν με θεωρώ εύκολο άνθρωπο, το αντίθετο θα έλεγα. Οπότε, αφήνω τους άλλους να ανακαλύπτουν τυχόν προτερήματά μου. Καλό κουράγιο!

Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;

Το πείσμα μου, δίχως άλλο. Είμαι άνθρωπος που αν βάλω κάτι στο μυαλό μου, δεν σταματώ μέχρι να το πετύχω κι ας είναι το πιο τρελό πράγμα στον κόσμο. Βέβαια, ομολογώ πως κάποιες φορές αυτό το πείσμα βγαίνει και σε καλό. Ωστόσο, είναι κουραστικό να μην έχεις όρια γιατί αυτό σε κάνει να πολεμάς αέναα. Καλώς ή κακώς, δεν είναι όλα στο χέρι μας.

Την μοίρα, την θεωρείτε γραφιά της ζωής σας;

Η μοίρα, το πεπρωμένο… Δεν ξέρω αν όλα γράφονται. Προτιμώ να πιστεύω πως εμείς ορίζουμε τις ζωές μας. Όχι μόνοι, φυσικά. Η ζωή είναι αλληλεπίδραση με τους γύρω μας. Δεν είμαστε μόνο εμείς και ο εαυτός μας. Ωστόσο, μερικές φορές γίνονται πράγματα και σκέφτεσαι πως ίσως τελικά να ήταν μοιραίο να συμβεί. Ποιος ξέρει…

Πως εκδηλώνετε την αγάπη σας;

Ανήκω στους ανθρώπους που αγαπάνε να αγαπούν και να το δείχνουν. Υπάρχει μια εσφαλμένη- κατ’ εμέ- αντίληψη σε πολλούς ανθρώπους πως δεν πρέπει να  εκφράζονται για να μην γίνει η αγάπη τους αντικείμενο εκμετάλλευσης. Τι πιο υπέροχο πράγμα από το να νιώθεις πως αγαπάς κάποιον; Η αγάπη δεν εκφράζεται με μεγάλες απαραίτητα πράξεις, ούτε με βαρύγδουπες δηλώσεις. Είναι μικρά, καθημερινά πράγματα. Είναι ένα μήνυμα στο κινητό, στο Facebook που γράφει ‘’σε σκέφτομαι’’, είναι ένα τηλεφώνημα απλώς για να δεις πως ο άλλος είναι καλά. Είναι μοίρασμα, να ακούσεις ένα τραγούδι ή να δεις κάτι και να το μοιραστείς με τον άλλον. Είναι εκείνες οι δύσκολες μέρες στη δουλειά που προσφέρεσαι να βοηθήσεις, κι ας μην μπορείς πραγματικά. Το πιο σημαντικό είναι να είσαι εκεί, εδώ, παντού για εκείνον που θεωρείς σημαντικό για σένα.

Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;

Δεν δηλώνω ο πιο αισιόδοξος άνθρωπος του κόσμου αλλά δεν μου αρέσει ούτε η μιζέρια, ούτε η γκρίνια. Αγαπώ τους ανθρώπους που χαμογελούν και βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο. Ένας τέτοιος άνθρωπος προτιμώ να είμαι κι εγώ.

Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό;

Γράφω το επόμενο βιβλίο μου, παραμένω στο ‘’Καλώς τους’’ την τηλεοπτική εκπομπή που συμπαρουσιάζω με την αγαπημένη μου Αναστασία Κορινθίου και γενικότερα, ετοιμάζω πολλά πράγματα σε ό,τι αφορά στις επαγγελματικές μου δραστηριότητες.

Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία ή ποια πιστεύετε ότι είναι συνοδοιπόρος στη ζωή σας;

Οι αγαπημένες μου ελληνικές ταινίες είναι δύο, μία κωμική και μία δραματική. Αγαπώ το ‘’Τζένη-Τζένη’’ με τη μοναδική Τζένη Καρέζη για τα μηνύματα που περνάει σε σχέση με τη γυναίκα, τις ανθρώπινες σχέσεις και το πόσο ίδιες είναι τελικά σε όλες τις εποχές γιατί οι άνθρωποι δεν αλλάζουν, παρά μόνο προσαρμόζονται στα κοινωνικά δεδομένα. Η άλλη είναι ‘’Η μάχη της Κρήτης’’, η οποία αποτέλεσε και ερέθισμα να γράψω ένα από τα πιο αγαπημένα μου βιβλία.

Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;

Δεν δένομαι με αντικείμενα, μόνο με ανθρώπους. Έτσι όταν πρόκειται να συμβεί κάτι σημαντικό για μένα, προτού φύγω από το σπίτι μου παίρνω ένα-δύο τηλέφωνα, ‘’κλέβω’’ λίγη από τη θετική ενέργεια και την αγάπη των ανθρώπων που είναι σημαντικοί για εμένα και ξεκινώ ελπίζοντας πως θα πάνε όλα καλά.

Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;

Άδραξε τη μέρα.

Πως φαντάζεστε το μέλλον των ΜΜΕ μέσα από την κρίση που βιώνουμε;

Η κρίση αφορά σε όλους μας και όχι μόνο στα ΜΜΕ, απλώς εκεί ίσως να αντικατοπτρίζεται λίγο πιο έντονα. Δεν ξέρω τι θα συμβεί στο μέλλον, ούτε μπορώ να το προβλέψω. Το σίγουρο είναι πως όλα όσα συμβαίνουν αυτή τη στιγμής στη χώρα μας σε μένα μοιάζουν αντιδημοκρατικά, ανοργάνωτα, δίχως σοβαρό λόγο που να απαντά στο γιατί βιώνουμε όσα βιώνουμε.

Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;

Νομίζω και τα δύο, αυτό άλλωστε είναι κάτι που έχει αποδείξει η Ιστορία. Το φίμωμα των Τεχνών εξαιτίας του φόβου είναι κάτι που καταλαβαίνουμε όλοι και δεν χρειάζεται εξήγηση. Εγώ θα ήθελα να σταθώ στο φίμωμα των Τεχνών λόγω ανικανότητας στήριξης. Νομίζω πως αυτό είναι ό,τι χειρότερο και ξεκινάει από την έλλειψη Παιδείας που δυστυχώς διακατέχει μεγάλη μερίδα του κόσμου.

Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας αφήνει την τύχη του στα χέρια των άλλων;

Η Ιστορία έχει αποδείξει πως αυτό δεν είναι τωρινό φαινόμενο. Ο Έλληνας, όσο μυαλό κι αν διαθέτει, το χρησιμοποιεί με χρονοκαθυστέρηση. Ενώ είναι έξυπνος, μορφωμένος, αδυνατεί να ξεφύγει από τα στεγανά της ίντριγκας, της μικροπρέπειας, του βολέματος κυρίως. Δυστυχώς, ισχύει ακόμα το περίφημο ‘’να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα’’.

Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;

Θα άλλαζα όλους τους νόμους που αφορούν στην Παιδεία και γενικότερα, στο εκπαιδευτικό σύστημα. Κάθε λίγο έχουμε υποτιθέμενες μεταρρυθμίσεις που θεωρητικά κάνουν καλύτερο το ελληνικό σχολείο αλλά το μόνο που καταφέρνουν είναι να βάζουν σε μεγαλύτερους μπελάδες γονείς και παιδιά. Το αληθινό θεμέλιο μιας κοινωνίας είναι η Παιδεία που είναι προσανατολισμένη στον Άνθρωπο και όχι στη στείρα εκπαίδευση. Τα παιδιά σήμερα βομβαρδίζονται με ένα σωρό γνώσεις, που όμως μένουν όλες στην επιφάνεια.

Αν μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;

Δίχως άλλο, άλογο και να ζούσα ελεύθερο στα βουνά.

Πιστεύετε στα όνειρα;

Πιστεύω πως ζωή χωρίς όνειρα, όπως και έρωτα ή αγάπη, δεν είναι ζωή. Τα όνειρα είναι η δύναμη που κάνουν τον κόσμο να γυρίζει.

Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;

Να μη σταματήσει να ονειρεύεται, να μην πάψει να πιστεύει πως μπορεί να πετύχει το ακατόρθωτο.

Όταν δεν γράφει, κάνει ταξίδια με το μυαλό. Γεννημένη το 1980, μοιράζει την καρδιά της μεταξύ Αθήνας και Διδυμοτείχου, από όπου κατάγεται. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο με σαφή προτίμηση στην Εγκληματολογία.

Σήμερα, διατηρεί τη δική της επιχείρηση, ένα αναγνωστήριο για παιδιά Δημοτικού ενώ παράλληλα, τη συναντάμε ως κεντρική παρουσιάστρια γνωστής τηλεοπτικής εκπομπής πανελλαδικής εμβέλειας.

Έχει εργαστεί για χρόνια ως αρχισυντάκτρια σε πολιτιστικά και λαογραφικά περιοδικά, ενώ προσέφερε τις υπηρεσίες της ως κοινωνιολόγος- προϊσταμένη στην Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου όπου κατοικεί.

Έκανε την επίσημη παρθενική της εμφάνιση στον χώρο του βιβλίου το 2007 και έκτοτε, γράφει ασταμάτητα τόσο μυθιστορήματα για ενήλικες, όσο και για παιδιά.   Aπό τις εκδόσεις Μάτι κυκλοφορούν τα βιβλία της «Βροχή πάνω στην πέτρα» και «Η Δανάη στο παλάτι του Ήλιου». Το ‘Για σένα μόνο’ είναι το ένατό της μυθιστόρημα.

(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)