Η Κλαίρη, ένας άνθρωπος ισορροπημένος και μεστός...
στο λόγο του, πάνω στην
κουβέντα μας είπε: «Θέλει μεγάλη ψυχική δύναμη
το να παραμένεις στις μέρες μας αισιόδοξος, να βλέπεις το φως εκεί όπου
επικρατεί το σκοτάδι» και αυτό πιστεύω είναι που πρέπει να μας χαρακτηρίζει.
Τι
σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;
Μου έχει λείψει το παιχνίδι και η ξενοιασιά, η ανεμελιά, εκείνα τα
καλοκαιρινά απογεύματα που παίζαμε με τις ώρες στις πλατείες και στις πυλωτές
της γειτονιάς μου, μέχρι που νύχτωνε και οι μαμάδες μας αγανακτούσαν μέχρι να
μαζευτούμε σπίτι.
Ο
αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν;
Είναι η «αλεπού» στον «Μικρό πρίγκιπα» του Αντουάν Ντε Σαιντ-Εξυπερύ. Ο
τρόπος που εκφράζει την τελετουργία της εξημέρωσής της, την ανάγκη της να δεθεί
με κάποιον, το πόσο διαφορετικός φαίνεται ο κόσμος όταν αγαπάς και σε αγαπάνε,
με μαγεύει. Ο διάλογος ανάμεσα στην «αλεπού» και τον «Μικρό πρίγκιπα»
αντιπροσωπεύει στα μάτια μου το απόλυτο μεγαλείο της αγάπης σε όλες της τις
εκφάνσεις. Έχει διάφορα στάδια, είναι μια ολόκληρη ιεροτελεστία με αρχή, μέση
και τέλος και ακόμα και η εγκατάλειψη, αντιμετωπίζεται ως δώρο. Γιατί πάντα θα
υπάρχει η ανάμνηση αυτού που αγάπησες, όπως κι αν έχει και ό,τι και αν γίνει
και θα μένει ανεξίτηλο μέσα σου για πάντα το «χρώμα του σταριού».
Θα
συγχωρούσατε κάποιον που σας έχει πικράνει;
Ναι, έχω συγχωρήσει πολλές φορές ανθρώπους που με
έχουν στενοχωρήσει, όλοι μας κάνουμε λάθη άλλωστε. Κάποιες φορές έχω μετανιώσει
τη μεγαλοψυχία αυτή, τις περισσότερες όμως «λειτούργησε» αυτή η δεύτερη
ευκαιρία.
Ποιο
θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;
Είμαι πολύ θετικός και αισιόδοξος άνθρωπος και νομίζω ότι μεταδίδω αυτήν
την ενέργεια και στους γύρω μου. Δένομαι με τους ανθρώπους, νοιάζομαι, είμαι
αληθινή φίλη με αυτούς που έχω επιλέξει να είναι δίπλα μου. Το «θείο δώρο» όμως
στο χαρακτήρα μου είναι η αγωνιστικότητα, μια απίστευτη δύναμη που πηγάζει από
μέσα μου και με κάνει να παλεύω ανεξάντλητα για τους στόχους μου.
Ποιο
είναι το βασικό σας ελάττωμα;
Νομίζω η ανυπομονησία μου. Και πολλές φορές το άγχος. Προσπαθώ να
καταπολεμώ και τα δύο και τα καταφέρνω ως ένα βαθμό. Τις λίγες φορές όμως που
καταφέρνουν τελικά να πάρουν το πάνω χέρι, μου φέρνουν τα πάνω κάτω.
Αν η
μοίρα σας γύριζε την πλάτη, τι θα κάνατε για να την καλοπιάσετε;
Θα το πάλευα μέχρι τελικής πτώσης διατηρώντας τη
θετική μου ματιά, τον θετικό μου τρόπο σκέψης και κάπως έτσι – είμαι σίγουρη –
πως η μοίρα θα μου ξαναχαμογελούσε. Άλλωστε ό,τι δεν σε σκοτώνει σε δυναμώνει.
Πως
εκδηλώνετε την αγάπη σας;
Με κάθε τρόπο. Είμαι άνθρωπος που θα αγκαλιάσει σφιχτά, θα φιλήσει τρυφερά,
θα μιλήσει ζεστά. Κάνω και θα κάνω τα πάντα για αυτούς που αγαπώ ανυστερόβουλα,
γιατί, για μένα, όταν αγαπάς δεν υπάρχουν ημίμετρα, ούτε δεύτερες σκέψεις.
Η
αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Η αισιοδοξία είναι για μένα το Άλφα και το Ωμέγα. Θυμώνω πολύ που πολλές
φορές στην εποχή μας οι αισιόδοξοι άνθρωποι χλευάζονται και αντιμετωπίζονται ως
γραφικοί και αφελείς που ζουν στο ροζ τους συννεφάκι. Θέλει μεγάλη ψυχική δύναμη το να παραμένεις στις μέρες μας
αισιόδοξος, να βλέπεις το φως εκεί όπου επικρατεί το σκοτάδι. Ξέρω όμως – και
είμαι απόλυτα πεπεισμένη για αυτό – πως, όταν πιστεύεις στο καλό, τότε το
έλκεις κιόλας. Σε όλους τους τομείς της ζωής σου.
Με τι
ασχολείστε αυτό τον καιρό;
Μόλις τελείωσα τη συγγραφή του πέμπτου μυθιστορήματός μου και κάνω τις
τελευταίες διορθώσεις. Παράλληλα παρακολουθώ την πορεία των προηγούμενων
βιβλίων μου, ασχολούμαι με τη φωτογραφία, που αποτελεί επίσης σημαντικό κομμάτι
της ζωής μου και βέβαια και με τη διδασκαλία που γεμίζει ένα μεγάλο μέρος της
καθημερινότητάς μου.
Τι
δεν θα θέλατε να σας κλέψουν από το θησαυροφυλάκιο της ψυχή σας;
Την ειλικρίνεια, την αισιοδοξία και την αγάπη.
Ποια
είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία;
Μου άρεσε πολύ και αποτυπώθηκε στο μυαλό μου το «Αυτή η Νύχτα μένει» του
Νίκου Παναγιωτόπουλου. Με γοήτευσε όχι μόνο η ιστορία και η φωτογραφία, αλλά
και η μουσική της. Από εκεί και έπειτα δεν θεωρώ κάποια συγκεκριμένη ταινία
συνυφασμένη με τη ζωή μου, γιατί ανάλογα με την περίοδο που διανύω μου αρέσουν
διαφορετικά πράγματα.
Ποιο
είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Δεν είναι αντικείμενο, είναι όμως η απόλυτη μασκώτ μου. Πρόκειται για την
Τσικίτα, την σκυλίτσα μου που ζει μαζί μου τα τελευταία δεκαέξι χρόνια.
Ποια
είναι η αγαπημένης σας ατάκα;
Δεν είμαι άνθρωπος της ατάκας. Δεν μου αρέσει ούτε η επανάληψη ούτε η
τυποποίηση.
Πως
φαντάζεστε το μέλλον των ΜΜΕ μέσα από την κρίση που βιώνουμε;
Αν και αυτήν τη στιγμή δεν διανύουν την καλύτερή τους φάση, πιστεύω ότι η
κρίση θα αποτελέσει την ευκαιρία για να αναπτυχθούν και να εκσυγχρονισθούν φωνές και πένες που αξίζουν και παράλληλα ότι
θα υπάρξει η απαραίτητη αυτοκάθαρση του χώρου των ΜΜΕ.
Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις
τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;
Μερικές φορές από φόβο, θέλοντας να ελέγξει ό,τι δεν κατανοεί απόλυτα και
άλλες από ανικανότητα, μην έχοντας τη δυνατότητα να αξιολογήσει και να
εκτιμήσει το μεγαλείο τους.
Ποιος
πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας αφήνει την τύχη του στα χέρια των
άλλων;
Νομίζω ότι ο Έλληνας είναι εφησυχασμένος και επαναπαυμένος. Αν δεν αγγίξει
το οποιοδήποτε πρόβλημα τον ίδιο, δεν αντιδρά. Συγχρόνως είναι εύπιστος και
ορισμένες φορές επιπόλαιος στην κρίση του. Έτσι συχνά αφήνεται απερίσκεπτα στα
χέρια των άλλων, ενέργεια που τις πιο πολλές φορές κατόπιν μετανιώνει.
Αν
σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Θα δημιουργούσα ένα νόμο, που θα στόχευε στην αναβάθμιση της Παιδείας, όχι
μόνο ως προς την ποιότητα της προσφερόμενης γνώσης, αλλά κυρίως ως προς την
καλλιέργεια ψυχής και πνεύματος της νέας γενιάς. Κι αυτό γιατί στην εποχή μας
λείπουν όχι οι άνθρωποι της επιτυχίας αλλά της πραγματικής εσωτερικής αξίας.
Άλλωστε η σωστή Παιδεία είναι αυτή που διαμορφώνει τους αξιόλογους πολίτες και
καθορίζει και την υγιή πολιτική κάθε τόπου.
Τι
φοβάστε περισσότερο, από τους ανθρώπους;
Τη νοοτροπία των στερεοτύπων και τις προκαταλήψεις.
Υπό την επήρειά τους άλλωστε έχουν συμβεί τα χειρότερα εγκλήματα στην ανθρώπινη
ιστορία.
Αν
μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;
Παρόλο που έχω αδυναμία στους σκύλους, θα ήθελα να είμαι αετός. Να πετώ
ψηλά, να βλέπω μακριά, να ζω ελεύθερα.
Πιστεύετε
στα όνειρα;
Έχω μια πολύ ιδιόμορφη άποψη για τα όνειρα. Πάνω σε αυτήν άλλωστε είχε
βασιστεί και το πρώτο μου βιβλίο, το Salvadera. Η σκέψη που είχα λοιπόν από παιδί ήταν ότι, αν είχαμε την ικανότητα να
συνεχίζουμε τα όνειρά μας κάθε βράδυ από εκεί που τα είχαμε αφήσει την
προηγούμενη νύχτα, καθώς και να επεμβαίνουμε στην εξέλιξή τους, θα μπορούσαμε
να ζούσαμε στην ουσία μια δεύτερη ζωή, μια ζωή διαμορφωμένη από εμάς τους
ίδιους ανάλογα με τα θέλω και τις προσωπικές μας προσδοκίες. Προσωπικά έχω την
τύχη να βλέπω πάρα πολλά όνειρα, όνειρα που τα θυμάμαι καθαρότατα την άλλη μέρα
το πρωί. Και παρότι που έχω την ικανότητα να ξαναβρεθώ σε επόμενες βραδιές στον
ίδιο χωροχρόνο, δεν έχω καταφέρει ακόμα να επηρεάσω την εξέλιξή τους. Αποτελούν
τη μόνη πραγματική δυνατότητα διαφυγής από ό,τι σε βαραίνει.
Αν
σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Να είναι αληθινό πρώτα πρώτα με τον ίδιο του τον εαυτό και μετά και με
όλους τους άλλους, να κυνηγάει τα όνειρά του και να μη φοβάται να τολμά.
Η ΚΛΑΙΡΗ ΘΕΟΔΩΡΟΥ γεννήθηκε στην Ελλάδα και πέρασε τα πρώτα παιδικά
της χρόνια στη Γερμανία. Ζει στην Αθήνα με τον άντρα της και τα τέσσερα σκυλιά
τους και λατρεύει τα ταξίδια.
Είναι απόφοιτος του Τμήματος
Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών και έχει
πραγματοποιήσει μεταπτυχιακές σπουδές στη Διδακτική Ξένων Γλωσσών και την
Εκπαιδευτική Αξιολόγηση.
Επίσης έχει σπουδάσει
φωτογραφία κι έχει εργαστεί ως φωτογράφος και συντάκτρια σε ελληνικά περιοδικά.
Σήμερα εργάζεται σε σχολεία
της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ενώ παράλληλα ασχολείται με
την καλλιτεχνική φωτογραφία, συμμετέχοντας σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις.
Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ
κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά της «Η ΑΠΟΙΚΙΑ ΤΗΣ ΛΗΘΗΣ» και «Η ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΔΕΝ
ΑΚΟΥΣΕΣ».
(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο
Ανδριά)
