Με τη Χαρά ως
καλεσμένη μας, καθίσαμε γύρω από...
το τζάκι μαζί της είπαμε πολλά, άξια για
πολύωρη συζήτηση. Εκεί όμως που πραγματικά μας έδειξε την αγάπη της, ήταν όταν
είπε: «Αν μάθεις ένα μικρό παιδί να
έχει ένα βιβλίο στο πλάι του, τότε δεν θα το ξεχάσει πότε…»
Τι σας έχει
λείψει από τα παιδικά σας χρόνια; Οι γιαγιάδες με τις ωραίες ιστορίες τους.
Ο αγαπημένος
ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν; Το ασχημόπαπο.
Ο κάθε ήρωας
των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά μυστικά του εαυτού σας; Μερικές φορές.
Ποιο θεωρείτε
ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας; Το πάθος μου για την Τελειότητα.
Ποιο είναι το
βασικό σας ελάττωμα; Το
πάθος μου για την αλήθεια.
Την μοίρα, την
θεωρείτε γραφιά της ζωής σας; Η μοίρα σίγουρα παίζει τον ρόλο της,
αλλά και στο χέρι μας είναι να αλλάζουμε τα πράγματα, αφού συσκεφτούμε με τον
εαυτό μας.
Πως εκδηλώνετε
την αγάπη σας; Υπάρχουν
πολυποίκιλοι τρόποι να δείξω την αγάπη μου, αναλόγως την σχέση που έχω με το
άτομο. Μπορεί να είναι από μια αγκαλιά μέχρι το να μαγειρέψω ένα ωραίο φαγητό.
Η αισιοδοξία,
υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας; Χωρίς την λέξη "ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ"
δεν ζω.
Με τι
ασχολείστε αυτό τον καιρό; Πάντα έχω πράγματα να κάνω και μάλιστα πολλά.
Πάντως σίγουρα μέσα στα πολλά, πρώτο και καλύτερο είναι η συγγραφή.
Ποια είναι η
αγαπημένη σας ελληνική ταινία ή ποια πιστεύετε ότι είναι συνοδοιπόρος στη ζωή
σας; Αγάπησα
πολλές ελληνικές ταινίες, επειδή λατρεύω τον κινηματογράφο. Όμως ξεχωρίζω την
ταινία "Στέλλα" με την Μελίνα Μερκούρη και τον Γιώργο Φούντα.
Ποιο είναι το
αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας; Δεν ξεχωρίζω κάτι για γούρι.
Ποια είναι η
αγαπημένης σας ατάκα; "Γνούς Πράττε"
Η εξουσία
πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει; Όπου γίνεται
αυτό, σίγουρα ισχύει ο φόβος. Γιατί φιμώνεις κάτι που δεν σου πάει και φωνάζει
για ότι λάθος κάνεις.
Ποιος
πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας δυσκολεύεται να αγκαλιάσει το βιβλίο; Η παιδεία
σίγουρα. Αν μάθεις ένα μικρό παιδί να έχει ένα βιβλίο στο πλάι του, τότε δεν θα
το ξεχάσει πότε. Θα διαβάζει και σαν έφηβος και σαν ενήλικας.
Αν σας όριζαν
για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή; Η αλήθεια
είναι ότι θα χρειαζόμουν περισσότερο χρόνο από λίγα λεπτά, γιατί θα ήθελα να
θέσω σε εφαρμογή αρκετούς νόμους. Αλλά μου δίνεται μία και μόνη επιλογή. Οπότε
θα εφάρμοζα ένα νόμο που θα έδινε κίνητρα και δυνατότητες σε επενδυτές να
επενδύσουν στην Ελλάδα, ώστε να δημιουργηθούν θέσεις εργασίες, που θα κρατούσαν
τους νέους μας εδώ και ταυτόχρονα θα έδινε την δυνατότητα να επιστρέψουν οι
χιλιάδες ξενιτεμένοι νέοι άνθρωποι που τόσο πολύ έχει ανάγκη η χώρα μας.
Αν μια κακιά
μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε; Ένας περήφανος
αητός.
Πιστεύετε στα
όνειρα;
Υπάρχουν πολλές θεωρίες για τα όνειρα. Σίγουρα τα όνειρα έχουν κάτι να μας πουν
αφού την ώρα που κοιμόμαστε δουλεύει το υποσυνείδητό μας.
Αν σας ζητούσε
ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε; Να πραγματοποιήσει τα όνειρα
του, με σύνεση, τιμιότητα, αγάπη και βεβαίως να μην χάσει ούτε λεπτό την
αισιοδοξία και την ελπίδα, σε όποια δυσκολία και αν βρει μπροστά του.
Πρωτοείδα τη ζωή στην
καρδιά του Πειραιά, ανήμερα του Άι-Δημήτρη του πολεμιστή.
Με είπαν Χαρά και
ταυτίστηκα με τ’ όνομα. Φόρεσα ένα χαμόγελο και προχώρησα να βρω τη ζωή. Μα
ήταν πολλά τα δύσκολα και εγώ, παιδάκι ακόμη, βρήκα κρυψώνα σε αυτοσχέδια
παιδικά ποιήματα.
Σαν έμαθα το
διάβασμα, κρύφθηκα πίσω από τις αράδες μεγάλων συγγραφέων. Άρχισα μυστικά και
σκάρωνα τις δικές μου ιστορίες. Τους ρόλους όλους τους έπαιζε βεβαίως η αφεντιά
μου. Και σαν ταλέντο κέρδισα μια θέση στο Εθνικό.
Ρητή η απαγόρευση ν’
ανέβω στο σανίδι. Φόρεσα, σαν αντίβαρο, την όμορφη στολή της Ολυμπιακής
Αεροπορίας.
Τη λάτρεψα την ΟΑ και
με αντάμειψε. Ταξίδευα και γέμιζε η φαντασία μου εικόνες και ιστορίες του
κόσμου και εγώ τις έφτιαχνα λέξεις στο χαρτί. Παράλληλα γέννησα μια προικισμένη
κόρη.
Μαζί της πορεύτηκα
εθελοντικά για χρόνια στα σχολειά της Γλυφάδας, στον τόπο που παντρεύτηκα και
συνεχίζω να ζω. Μαζί με μια φούχτα συνοδοιπόρους, στήριξα την εκπαίδευση, τις
τέχνες και τα γράμματα, μέσα από πάμπολλες δραστηριότητες.
Θαρρώ πως έβαλα το
λιθαράκι μου και στον πολιτισμό στα χρόνια της ενασχόλησής μου με το Πνευματικό
και Πολιτιστικό κέντρο του Δήμου Γλυφάδας.
Δεν μου χαρίστηκε
τίποτε στη ζωή. Τηρώντας πάντα το παράγγελμα ΓΝΟΥΣ ΠΡΑΤΤΕ, κερδίζω τις μάχες
μου με πείσμα, δουλειά, υπομονή, χαμόγελο, αγάπη και χαρά.
(Για τον
ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)
