Ένα ταξίδι γνώσης και
λογικής είναι αυτό το βιβλίο, που...
δεν του λείπει ούτε στο ελάχιστο η πλοκή και το
συναίσθημα, έρχεται να μας φανερώσει τη δύναμη της γνώσης και να μας κατακτήσει
με τη σοφία του.
Ένας νέος συγγραφικός τίτλος
που φέρει την υπογραφή σας , έρχεται να μας ταξιδέψει και να μας κερδίσει με
την πλοκή και τη δράση του. Πως καταλήξατε σε αυτή τη θεματική επιλογή;
Αρχικά να σας ευχαριστήσω για την
φιλοξενία και τα θετικά σου σχόλια. Η "Ανάσταση Ψυχών" δια μέσου της
ηρωίδας, της αρχαιολόγου Ελένης Νάκου πραγματεύεται μια αναζήτηση ενός προσώπου
του αρχαιολόγου Ζάχι Χαβάς, που γρήγορα η αναζήτηση αυτή μεταμορφώνεται σε ένα
ταξίδι γνώσης, κατάκτησης του πνεύματος και μύησης, σε έναν κόσμο και κυρίως σε
μια Ευρώπη που πέφτει όλο και περισσότερο μέσα στο βούρκο.
Τούτος ο βούρκος γίνεται ακόμα πιο
άπατος εδώ σε αυτή την χώρα που ψάχνει να βρει μια γιατρειά όμως δύσκολα θα
φτάσει σε αυτή, ίσως γιατί ακόμα δεν έχουν περάσει τετρακόσια χρόνια - σίγουρα
δεν θα ζούμε μέχρι τότε - ελπίζω όμως πως στο τέλος των τεσσάρων αιώνων να
βρεθούν οι είκοσι, τριάντα τρελοί να καθαρίσουν πέντε, έξι φοροεισπράκτορες
υψώνοντας το λάβαρο μιας διαφορετικής επανάστασης πρωτίστως κοινωνικής. Και για
να υπάρξει κοινωνική επανάσταση, μια εξέγερση, μια πάλη ταξική, χρειάζεται
παιδεία και γνώση.
Δες γύρω σου, παντού επικρατεί ένας
φανερός ή ένας υπόκωφος φασισμός και αμάθεια. Αυτός είναι ένας από τους
σημαντικότερους λόγος που με ώθησε σε αυτή την ανάπτυξη του θέματος.
Διαβάζοντας κάποιος την ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΨΥΧΩΝ μπορεί να πει πως είναι ένα εκπαιδευτικό
μανιφέστο, κάποιοι άλλοι μπορεί να πουν πως είναι μια φιλοσοφική μύηση ή ένα
πολιτικό μανιφέστο, εγώ θα πω πως η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΨΥΧΩΝ είναι ένα ταξίδι γνώσης και
λογικής που δεν λείπει το συναίσθημα, φανερώνοντας την δύναμη της γνώσης.
Μια γνώση που ίσως μας βοηθήσει να
ξεφύγουμε από αυτή την κοινωνική κρίση που μεταλλάχθηκε σε οικονομική χάνοντας
πρώτα τα σπουδαιότερα: Τον εαυτό μας, την αγάπη, την αλήθεια, και τον έρωτα.
Και πραγματικά χαίρομαι που οι
κριτικοί δεν το καταλαβαίνουν. Ευτυχώς όχι όλοι!
Εκτίθενται όμως οι άλλοι τόσο πολύ με
την ασχετοσύνη τους κάνοντας με συνάμα κι ευτυχισμένο, όταν οι αναγνώστες αναδημοσιεύουν
αποσπάσματα του, σχολιάζουν και κριτικάρουν με λόγια που με συγκινούν και
τονίζουν πόσο τους άλλαξε ψυχικά το έργο. Τέτοια μηνύματα αναγνωστών σε κάνουν
να νιώθεις πως υπάρχει ελπίδα. Είμαστε λίγοι, αλλά υπάρχει ελπίδα.
Κλείνοντας σκέλος περί κριτικής που
άνοιξα να επισημάνω πως μπορώ να δεχτώ την οποιαδήποτε αρνητική κριτική αρκεί
να έχει επιχείρημα και το επιχείρημα αυτό να έχει παιδεία, γνώση. Δεν είναι
δυνατόν να σχολιάζεις πως η ροή της αφήγησης στο έργο "διακόπτεται" -
αυτό δεν είναι κριτική είναι αμάθεια και ηλιθιότητα-όταν μάλιστα αυτή είναι
χαρακτηριστική τεχνική του νατουραλισμού και χιλιάδες συγγραφείς την
χρησιμοποιούν για να δημιουργήσουν φιλοσοφικά ερωτήματα και να δημιουργήσουν
μεγαλύτερο σασπένς. Ή να δίνεις συμβουλές πως πρέπει να ξαναγραφτεί επειδή εσύ
δεν πήρες μυρουδιά από αυτά που διάβασες. Να λοιπόν μια καλή απάντηση στο γιατί
γράφτηκε το βιβλίο: πνιγόμαστε από αμάθεια και από αναγνωστικά σκουπίδια
ευκολόπεπτα!
Οι πλάκες του Πυθαγόρα,
πρόκληση για τον αναγνώστη, όπως και η κάθε είδους συνομωσία, συνθέτουν ένα
συναρπαστικό ανάγνωσμα. Υπάρχει άραγε ανάμεσα σε όλα αυτά η υποψία της
αμφιβολίας από την πλευρά του αναγνώστη;
Αυτό προσπαθεί να κάνει η
"Ανάσταση Ψυχών". Να δημιουργήσει την αμφιβολία. Η αμφιβολία άλλωστε
κατά Αριστοτέλη, είναι η αρχή της σοφίας. Η "Ανάσταση Ψυχών" αποτελεί
την οργισμένη μεν, αλλά φιλοσοφημένη δε φωνή ενάντια στην εξουσία, που μας
θέλει υποχείριά της, δηλαδή ενάντια στην πολιτική, τη θρησκεία και τη
δικαιοσύνη. Άρχισε δειλά, δειλά να αμφιβάλεις και να ψάχνεις μελετώντας βιβλία,
μιλώντας με ανθρώπους, να ακούς όλες τις απόψεις και θα ανακαλύψεις σπουδαία
πράγματα.
Αρχικά την γοητεία του ταξιδιού. Σε
αυτό το ταξίδι κατάλαβα πως ο άνθρωπος είναι φυλακισμένος και η ψυχή του δέσμια
στο σώμα και στους φόβους του όσο δεν καλλιεργεί την γνώση. Πρωτίστως λοιπόν θα
πρέπει να μάθουμε πως θα αποκτήσουμε την ελευθερία και ύστερα να κάνουμε αυτό
που θέλουμε. Και για να κάνουμε αυτό που θέλουμε πρέπει να μάθουμε τον εαυτό
μας. Εκεί κρύβεται το μυστικό στην αναζήτηση της πρώτης μας αλήθειας. Τα
υπόλοιπα θα τα ανακαλύψουμε στο ταξίδι.
Με έναν κινηματογραφικό τρόπο
γραφής, μας μεταφέρετε σε άλλες εποχές, σε άλλους τόπους, σε γεγονότα που έχουν
γράψει τη δική τους ιστορία. Πόσο εύκολο ήταν να «παντρέψετε» το χθες με το
σήμερα μέσα από μια σειρά από γεγονότα και μυστικά;
Κάνοντας συνεχή μελέτη και έρευνα,
αμφιβάλλοντας για την κάθε πληροφορία που λάμβανα, ακόμα κι αν με οδηγούσε στο
ίδιο σημείο, στο ίδιο νόημα. Αφού συγκέντρωσα το κατάλληλο υλικό άφησα την
τεχνική να με οδηγήσει. Γίνομαι κουραστικός πολλές φορές μα θα το ξαναπώ... Το
μυθιστόρημα, η νουβέλα,
το διήγημα, το σενάριο, η θεατρική
γραφή, χρειάζονται τεχνική και όχι έμπνευση. Χρειάζονται φαντασία και ιδέες,
στοιχεία που δεν έχουν να κάνουν με έμπνευση αλλά με σκέψη. Χρειάζονται αρχικά
ένα πλάνο με κουτάκια και διαγράμματα πάνω σε πολλά φύλλα χαρτιού πριν φτάσεις
στον υπολογιστή, με αριθμημένα τα σημεία πλοκών με οδηγίες πως να δομήσεις και
να δαμάσεις τους χαρακτήρες σου.
Πόσες αλήθειες κρύβουν οι
ήρωες μέσα στις σελίδες του βιβλίου σας, όταν εσείς «χρησιμοποιώντας» τη
συγγραφική σας πένα, κάνετε το επόμενο βήμα… αυτό της αναζήτησης;
Η πραγματικότητα, η δημοσιογραφική
έρευνα, η φιλοσοφία, η ιστορία, μπλέκονται με το μύθο και τους χαρακτήρες. Όταν
γράφω, οι ιδέες και η παρατήρηση συνυπάρχουν. Διαβάζοντας την "Ανάσταση
Ψυχών" ένα μεγάλο κομμάτι είναι τόσο πραγματικό που σε κάνει να πιστεύεις
πως είναι στοιχείο της μυθοπλασίας και το αντίθετο, καθώς αναπτύσσεται η
μυθοπλασία νομίζεις πως αυτό που διαβάζεις είναι πραγματικό.
Ταυτόχρονα γράφω και αφήνω τον
αναγνώστη να σκεφτεί και να δημιουργήσει συνειρμούς και ερωτήματα. Για
παράδειγμα εκτός από την ηρωίδα, στο έργο υπάρχει ένας πολύπλοκος χαρακτήρας ο
Χαβάς ο οποίος έχει ένα κλειδί σε όλα αυτά που σκέφτεται και γράφει που αυτό το
κλειδί πρέπει να το ανακαλύψει ο αναγνώστης από μόνος του και όταν το ανακαλύψει
θα βρεθεί μπροστά σε πολύ όμορφα πράγματα αρκεί να θελήσει να τα δει.
Τι
θα λέγατε σ’ έναν αναγνώστη ώστε να τον προτρέψετε να διαβάσει αυτό το βιβλίο;
Η "Ανάσταση Ψυχών" δεν είναι
ένα εύκολο ανάγνωσμα. Δεν περιέχει μαύρες τουλίπες από την Σμύρνη που ο έρωτας
και η καψούρα τις έκαναν ροζ. Σίγουρα όμως είναι ένα ανάγνωσμα ψυχικής ηρεμίας,
δράσης, συνεχώς ανατροπών και βέβαια σκέψης και μιας πραγματικότητας. Μια
πραγματικότητα φασίζουσας πολιτικής κατάστασης που επιτρέπει φαινόμενα στην
Ελλάδα, όπως ρατσισμού, ανισότητας, αδικίας, ανικανότητας, δράσεις παρακρατικής
μαφίας, να μας πηδά μια ευρωπαϊκή ένωση στηριζόμενη και ασπαζόμενη πρακτικές
ναζιστών και όχι μόνο αυτά δεν λέει να αλλάξει τούτη η χώρα, αλλά ούτε καν
εννοεί να μετακινηθεί από την εκάστοτε ηλίθια πολιτική αρχή στο ελάχιστο από
εκείνες τις δομές εξουσίας και τα πρόσωπα που είναι υπεύθυνα όχι μόνο για τις
ανθρωπιστικές κρίσεις και σκοτεινές εξελίξεις, αλλά και για την κατάρρευση της
οικονομίας, της αγοράς εργασίας, των ασφαλιστικών ταμείων, την κατάρρευση της
παιδείας και την γέννεση κοινωνικών ανισοτήτων.
Δυστυχώς στα κυβερνητικά πόστα
φιγουράρουν καρικατούρες ανθρώπων που παριστάνουν τους πολιτικούς ενώ δεν είναι
τίποτε άλλο από αποβράσματα με παρελθόν σε Ναζιστικές εγκληματικές οργανώσεις ή
ακραία διεφθαρμένοι και διαπλεκόμενοι απατεώνες με δεκαετίες σκανδάλων να τους
ακολουθούν σαν άσχημη μυρωδιά όπου και αν εμφανίζονται. Συνάμα μεσαιωνικές
κατάρες ακούγονται διαρκώς από ιερείς της Εκκλησίας που κατακεραυνώνουν κάθε
είδους διαφορετικότητα ενώ ταυτόχρονα σιωπούν για τα ανθρωπιστικά εγκλήματα που
διαπράττει η άρχουσα τάξη, με την οποία φυσικά η ίδια Εκκλησία διατηρεί άριστες
σχέσεις αμοιβαίου συμφέροντος. Ο κάθε ιεράρχης που κατακεραυνώνει μια
διαφορετικότητα για μένα είναι ένα πούστης στην ψυχή!
Και όμως , όλοι αυτοί οι εν πολλοίς
εγκληματίες παραμένουν ακλόνητοι, δεν τους αγγίζει κανείς και τίποτε, αιώνια
προσκολλημένοι στα τηλεπαράθυρα της κίτρινης τηλεόρασης και στις στήλες του
κίτρινου τύπου, μπαστακομένοι στα έδρανα της Βουλής, στα αξιώματα τους, θαρρείς
υπεράνω νόμου, διαιωνίζοντας το νοσηρό κλίμα που καθιστά ως κανονικότητα όλες
τις παραπάνω περιπτώσεις και της εκμετάλλευσης των χρημάτων του έλληνα πολίτη
φορολογούμενου η οποία δεν είναι τίποτε άλλο από μια λεπτομέρεια, αφού όλο και περισσότεροι
«επιχειρηματικοί παράγοντες» σκιώδους υπόληψης και αμφιλεγόμενου παρελθόντος,
το λιγότερο, βρίσκουν τον δρόμο της εκμετάλλευσης και όχι μόνο αλλά φτάνουν
μέχρι την κορυφή της πολιτικής εξουσίας, διεκδικώντας την επικυριαρχία.
Όλα αυτά ο αναγνώστης θα τα συναντήσει
και θα συγκρουστεί μαζί τους διαβάζοντας την "Ανάσταση Ψυχών" και το
τέλος θα το βρει σίγουρα με ατελείς σκέψης...
Να γίνει η όχι ένας καλύτερος
άνθρωπος;
Παύλος Ανδριάς
Συγγραφέας – Δημοσιογράφος
www.aylogyros news.gr
