Τρίτη 25 Ιουλίου 2017

Η Άννα Ασπραδάκη, γράφει στη γραφομηχανή… για «Το Κόκκινο Παλτό»


Με δύο μάτια γεμάτα υποσχέσεις, η συγγραφέας...
κάνει μια σιωπηρή συμφωνία ανάμεσα σ’ εκείνη και στον αναγνώστη… προσφέροντάς του απλόχερα τον συγγραφικό της «πλούτο».

Ένας τίτλος έξυπνος και παράλληλα «προκλητικός», έρχεται να μας εντυπωσιάσει και να μας κερδίσει, διαβάζοντας και μόνο τις πρώτες σελίδες. Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Αυτό που με ωθεί να γράψω ένα βιβλίο είναι η νοσηρή φαντασία μου. Έχω ανάγκη να πλάσω έναν κόσμο δικό μου, γεμάτο ανατροπές, πάθος, παρανομία… Αγαπώ το μη φυσιολογικό και το βγάζω με άνεση... στις λευκές σελίδες…

Γνωρίζοντας ότι το θέμα αυτού σας του πονήματος θα ταράξει τα λιμνάζοντα νερά της «ροζ» μυθοπλασίας, γράψατε ένα βιβλίο αληθινό, με γήινες εντάσεις και φυσικούς χαρακτήρες. Έτσι το είχατε σχεδιάσει ή άλλαξε στην πορεία της συγγραφικής του διαδρομής;
Οι καταστάσεις πολλές φορές μου επιβάλλονται με τα ισχυρά τους θέλω. Ωστόσο η βασική πλοκή υπάρχει μέσα στο μυαλό από τη πρώτη στιγμή που κάνω ένα νέο ξεκίνημα… Οι ήρωές μου βασανίζονται στα χέρια μου και επειδή υποφέρουν τους αφήνω καμιά φορά να με εκπλήσσουν…

Παιδικά τραύματα, ενοχές, μίση, ερωτικές συγκρούσεις με αποκορύφωμα την κακοποίηση της γυναίκας, συνθέτουν ένα έργο γεμάτο από εναλλαγές συναισθημάτων.  Ως γυναίκα, πως το διαχειριστήκατε αυτό, συγγραφικά;
Ως γυναίκα αισθάνομαι τυχερή γιατί έχω επιτύχει να ζω σε ένα περιβάλλον που μου φέρονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο οι άντρες. Βρίσκομαι σε ανδροκρατούμενα πόστα και παρόλα αυτά πάντα εισπράττω σεβασμό και αγάπη. Όμως πέρα από τα στενά προσωπικά πλαίσια, όταν ανοίξεις τα μάτια και ξεφεύγει το βλέμμα σου στον ορίζοντα βλέπεις την αδικία, την κακοποίηση, τις αυξημένες απαιτήσεις από τους πολλαπλούς ρόλους της γυναίκας στην κοινωνία μας… Τα στηλιτεύω όλα τα κακώς κείμενα προσπαθώντας και με τις πράξεις αλλά και την ίδια μου την ζωή να αποδείξω ότι είμαστε οι ίδιες που ορίζουμε την ζωή μας και διαλέγουμε τους ρόλους μας. Μέσα από το βιβλίο μου προσπάθησα να δείξω πως υπάρχουν ηθικές ανατροπές, ότι με όποιο τίμημα κάθε σκεπτόμενη γυναίκα μπορεί να πετύχει τον σκοπό της. Χρειάζεται δυναμισμός, αυτοπεποίθηση και αυτοσεβασμός παρά τις αντιξοότητες… Κάποτε όλα περνούν…

Το ότι αφήνετε-επιτρέπετε στον αναγνώστη να «διαμορφώσει» προσωπικά το προφίλ του κάθε ήρωα, είναι κάτι που πραγματικά εντυπωσιάζει. Πείτε μας, το θεωρείτε ποίο λυτρωτικό και ποιο «έντιμο» απέναντι στον αναγνώστη;
Πραγματικά στο δικό μου μυαλό υπάρχουν όλοι οι πρωταγωνιστές. Βρίσκονται σε ανθρώπους που έχω γνωρίσει, σε εικόνες που με έχουν εμπνεύσει, σε δυο μάτια γεμάτα υποσχέσεις… Όμως δε θέλω εγωιστικά να βάλω τον αναγνώστη στα δικά μου στεγανά. Δίνω την ιδέα και αφήνω την δική του φαντασία να πάει όσο μακριά επιθυμεί. Είναι μια σιωπηρή συμφωνία ανάμεσα σε εμένα και σε εκείνον…

Τι θα λέγατε σ’ έναν αναγνώστη ώστε να τον προτρέψετε να διαβάσει αυτό το βιβλίο;
Μάθε για τον συγγραφέα και αν σε εμπνεύσει είναι σίγουρο ότι θα σου αρέσει και η δημιουργία του… Τα βιβλία είναι αμέτρητα, το ‘’κόκκινο παλτό’’ είναι ένα… Αν θέλεις πλοκή, ανατροπή, αγωνία αλλά και δυνατά συναισθήματα, πρέπει να το προσθέσεις στη λίστα σου…

Παύλος Ανδριάς
Συγγραφέας – Δημοσιογράφος

www.aylogyros news.gr