Τρίτη 18 Ιουλίου 2017

Η Ειρηάννα Γιαλιτάκη, γράφει στη γραφομηχανή… για το «Ψυχών Διηγήσεις»


Με το λόγο της να σε μαγεύει...
και να σε γαληνεύει, η Ειρηάννα δεν διστάζει να μας δώσει «ορθές» απαντήσεις, δίχως λέξεις εντυπωσιασμού, μιας και ξέρει να μιλάει με την ψυχή της…

Μια νέα ποιητική συλλογή, γεμάτη ευαισθησίες, έρχεται να μας περάσει μοναδικά μηνύματα αγάπης. Τι ήταν αυτό που σας οδήγησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Όλοι οι Άνθρωποι περνούν καταστάσεις, άλλοτε ευχάριστες, άλλοτε δυσάρεστες… Οπότε άλλοτε πονούν κι άλλοτε χαίρονται. Στην χαρά είναι εύκολο να παραμείνεις μόνος, δεν σε ρίχνει τίποτα, στον πόνο όμως χρειάζεται μοιρασιά, χρειάζεται συμπαράσταση! Μπορεί να πεθαίνει κάποιος και να αναστήνετε μέσα από τις στάχτες του ωσάν τον φοίνικα, μα σαν μοιραστεί μ' άλλες ψυχές, ξαλαφρώνει κι ανεβαίνει πιο ψηλά... Εκεί που τίποτα δεν πονά !

Πόσο εύκολο είναι λοιπόν, μέσα από τις διηγήσεις των ψυχών, να κάνεις ένα ταξίδι ολοκλήρωσης και παράλληλα να νιώσεις τη μοναδικότητα της ψυχής σου, τη μοναδικότητα του «ΕΓΩ» σου;
Δεν είναι καθόλου εύκολο, χρειάζεται χρόνο για λίγο, να απομονωθεί για να μπορέσει να κάνει αυτογνωσία. Αυτό απαραιτήτως πρέπει να το κάνει μόνος κι εκεί είναι η μεγαλύτερη δοκιμασία φυσικά δυσκολία. Πρέπει να ακούσει την Ψυχή του και να παραμερίσει το εγώ του. Η Ψυχή είναι η κινητήρια δύναμη του Ανθρώπου, το εγώ του τον κάνει υπερόπτη, εγωιστή και καθυστερεί την εξέλιξη του!

Έχοντας επιλέξει μια σειρά όμορφων τίτλων και κειμένων, παρασύρετε τον αναγνώστη σ’ έναν κόσμο αναζητήσεων. Τι σας ωθεί στο να του προσφέρετε απλόχερα αυτό το δώρο;
Μα η ίδια η ζωή, όλα αυτά που αντικρίζουμε γύρω μας, η αναζήτηση της λύτρωσης! Πως αλλιώς θα μπει ο αναγνώστης στον πειρασμό του να διαβάσει το βιβλίο; Χρειάζεται ερεθίσματα και παροτρύνσεις! Κι έτσι θα πάρει το δώρο του, όπως λέτε κι εσείς, γνωρίζοντας μέσα από την αυτογνωσία και ερχόμενος αντιμέτωπος με τις καταστάσεις, που όλοι θα βρουν μπροστά τους κάποιες κοινές με τις δικές τους στο βιβλίο, Θα υπάρξει μοιρασιά κι ενσυναίσθηση… Αυτό είναι και το δώρο του, το οποίο δεν του το κάνω εγώ, αλλά ο ίδιος στον εαυτό του. Εγώ απλά με τόλμη δίνω το ερέθισμα!

Υπάρχουν άραγε σκοτεινά υπόγεια πόνου και πέπλα σιωπής, στην καθημερινότητα που ζούμε;
Πιστεύετε πως ότι ζούμε είναι αγγελικά πλασμένο; Πόσοι δεν πέρασαν καταστάσεις επώδυνες και δεν τις μαρτύρησαν ποτέ; Πόσοι πάλι ζούνε με το θεριό της κατάθλιψης και δεν μπορούνε να ξεφύγουν από την σκιά του, η οποία όλο μεγαλώνει και τους κατασπαράζει;

Κάθε διήγηση και ένα ταξίδι… Κάθε αράδα και μια χούφτα εικόνες. Πόσο «μαγικό» είναι να χάνεσαι μέσα σ’ αυτόν τον όμορφο κόσμο;
Όλα τα ταξίδια είναι μαγικά ,ακόμη κι αν έχουν κάποιες δυσκολίες. Όλα τα ταξίδια έχουν κάποιο όφελος για τον άνθρωπο, είτε είναι όμορφα είτε άσχημα! Στα όμορφα ξαλαφρώνει η Ψυχή και πετά ανάλαφρη και στα άσχημα μπαίνει στην διαδικασία της αυτογνωσίας που προείπα και γίνετε καλύτερη, αναγνωρίζοντας τα λάθη της! Αυτό λοιπόν δεν είναι μαγικό; Και διασκεδάζεις με τις όμορφες καταστάσεις, μα και μαθαίνεις από τις άσχημες!

Τι θα λέγατε σ’ έναν αναγνώστη ώστε να τον προτρέψετε να διαβάσει αυτό το βιβλίο;
...όταν οι Ψυχές διηγούνται, ελευθερώνονται... Ανοίγουν οι ουρανοί κι αποδεσμευμένες τις υποδέχονται... Όταν οι Ψυχές αρχίζουν να εξομολογούνται, κρίκοι σκουριασμένων αλυσίδων σπάνε κι ολόλευκες πεταλούδες γίνονται... Ελεύθερες να ερωτοτροπήσουν με το Πνεύμα... Τότε το Σύμπαν τις υποδέχεται και μαζί τους ένα γίνεται! Αέναα, δίχως το βαρύ ιμάτιο της ύλης!

Παύλος Ανδριάς
Συγγραφέας – Δημοσιογράφος

www.aylogyros news.gr