Κάποτε ένας φαλακρός έβαλε στο κεφάλι του ξένα
μαλλιά και...
πήγαινε καβάλα. Φύσηξε για μια στιγμή δυνατός αέρας, του άρπαξε τα
μαλλιά και γελούσαν με την καρδιά τους, όσοι βρέθηκαν εκεί.
Ο φαλακρός στάθηκε και τους είπε: «Γιατί γελάτε;
Τι το παράδοξο υπάρχει να φεύγουν οι τρίχες από το κεφάλι μου αφού δεν είναι
δικές μου και αφού εκείνος που τις είχε και που μαζί του γεννήθηκαν, τον
απαρνήθηκαν;»
Ο μύθος σημαίνει πώς δεν πρέπει να στεναχωριέται
κανείς για το ατύχημα που τον βρίσκει. Και ότι δεν έχει κανείς από φυσικού του,
δεν είναι σταθερό. Γιατί όπως ερχόμαστε στην ζωή έτσι και φεύγουμε.
