Όταν τελειώνει η χρονιά όλοι οι άνθρωποι κάνουν, λέει,
ανασκόπηση...
Βάζουν κάτω δηλαδή τον εαυτό τους και αρχίζουν τί έκανα φέτος, τί άλλαξα,
τί κέρδισα, τί έχασα κ.τ.λ.
Εγώ δεν νομίζω πώς το έκανα ποτέ πραγματικά... λέω..., μάλλον
σκεφτόμουν αλλιώτικα από τούς άλλους ξέρω εγώ.
Πάντως, καθισμένη τώρα σε μια πολύ όμορφα στολισμένη πλατεία στο
κέντρο του Λονδίνου, ααα, ναι βρέθηκα εδώ για δουλειά, είπα να δώ και εγώ πώς
φεύγει η χρονιά αυτή…
Δύσκολη, μου το λέει και η Χώρα στο ύπνο μου…
«Πες μου πώς από Παραμυθένια Χώρα κατάντησα έτσι? Πώς
ταλαιπωρούνται οι κάτοικοι μου? Πώςςς? Και τί να της πεις?»
Περνάμε πολύ δύσκολα, ανεργία, φτώχεια, μοναξιά, λυπημένα πρόσωπα, απώλειες…
Βλέπω το μεγάλο χριστουγεννιάτικο δένδρο και σκέφτομαι…
«Όχι άλλο! Δεν θέλω άλλη δυστυχία, άλλη έλλειψη αισιοδοξίας,
έλλειψη δουλειάς, υγείας, αγαθών, ελπίδας Κάι χαμόγελου. Θέλω αυτή η χρονιά πού θα μπεί σε λίγο να
φέρει μαζί της μόνο χαρά – υγεία - τύχη- αισιοδοξία – δουλειά – γέλιο – ευτυχία
-ελπίδα και όμορφα όνειρα! Ότι αξίζει σε κάθε άνθρωπο, σε κάθε γωνιά της γης!»
Πάω να ανοίξω το σάντουιτς μου όταν ακούω…
«Να κεράσω μια μπύρα?»
Γυρίζω και βλέπω έναν κοκκινομάλλη, πρασινομάτη, γελαστό, ντυμένο
σαν αστακό εγγλέζο να μου χαμογελά
«Ναι, θυμήθηκα τί άλλο θέλω να φέρει η νέα χρονιά… Στιγμές – ονειρικές
–χαρούμενες – ερωτικές - δημιουργικές στιγμές, σαν αυτή… Ναι γιατί όχι, κάνει
και κρύο…»
«Μην το φας αυτό… Εκεί πού πάμε, έχει ωραίο ζεστό φαγητό…»
Ωραίο φαγητό οι εγγλέζοι αναρωτιέμαι, αλλά ποτέ δεν ξέρεις! Φύγαμε…
Άντε λοιπόν Γέρε χρόνε φύγε τώρα, πάει η δική σου η σειρά, ΕΡΧΕΤΑΙ ο νέος με τα
δώρα, με τραγούδι και χαρά! Στο καλό 2016, είχαμε και καλές στιγμές, πήγαινε γλυκά
- γλυκά στο καλό και αναμονή για την καινούργια χρονιά… 2017 υπέροχες ευχές για
τον καθένα μας ξεχωριστά σε όλους τούς ανθρώπους στον πλανήτη! Με το καλό
λοιπόν να μας μπεις!!!!
«Πάω για ζεστή εγγλέζικη μπύρα!»
