Είναι
σημαντικό και άξιο θαυμασμού ν’ ακούς στις μέρες...
έναν εκπαιδευτικό να λέει: «…Όλα τα παιχνίδια είναι για όλα τα παιδιά!», αλλά και
να το τεκμηριώνει… με απλές κατανοητές κουβέντες, οικείες σε κάθε σωστά
σκεπτόμενο νου…
Ποια ήταν η
αφορμή έμπνευσης του βιβλίου η «Ρόζα, η ωραία θυμωμένη» και τι σας ώθησε να το
αποτυπώσετε στο χαρτί;
Αφορμή έμπνευσης για τη «Ρόζα» ήταν η παρατήρηση του
αποκλεισμού παιδιών από συνομηλίκους τους στο πλαίσιο της διαδικασίας κάποιων
ομαδικών παιχνιδιών και ιδιαίτερα στο ποδόσφαιρο. Ως εκπαιδευτικός έβλεπα συχνά
ότι τα αγόρια απέκλειαν από το παιχνίδι κορίτσια ή άλλα αγόρια, και μερικές
φορές με πολύ σκληρό τρόπο, λέγοντάς τους σχόλια του τύπου: «δεν θέλουμε
κορίτσια στην ομάδα μας» ή «αφού δεν παίζεις καλά, δεν σε θέλουμε» κ.λπ. Το
ενδιαφέρον ήταν ότι πολλά από τα παιδιά που αποκλείονταν έπαιζαν πράγματι καλά,
όμως όχι με τον συνηθισμένο αρκετά «βίαιο» τρόπο που συχνά βλέπουμε τόσο σε
παιδιά όσο και σε ενήλικες.
Ένα
«αγοροκόριτσο», η αρνητική συμπεριφορά που εισπράττει από τον περίγυρο, το
πείσμα και η θέλησή της ηρωίδας. Ποια είναι τα μηνύματα που περνούν μέσα από
την ανάγνωση στον μικρό αναγνώστη;
Το βασικό μήνυμα που θα με ενδιέφερε να περάσει στους
μικρούς αναγνώστες, και ελπίζω χωρίς διδακτισμό, είναι ότι δεν υπάρχουν
αγορίστικα και κοριτσίστικα παιχνίδια. Όλα τα παιχνίδια είναι για όλα τα
παιδιά! Ακόμα με ενδιέφερε να περάσω το μήνυμα ότι κάθε παιδί έχει δικαίωμα να είναι
ο εαυτός του, να διεκδικεί να κάνει αυτά που του αρέσουν, με την προϋπόθεση
φυσικά ότι αυτά που του αρέσουν δεν προσβάλλουν κάποιον άλλον, να αντιστέκεται
με επιχειρήματα στην αρνητική στάση του περίγυρου, να αναζητά ανθρώπους που
μπορούν να το ακούσουν και να το καταλάβουν.
Ποιο είναι
εκείνο το σημείο που θα «ιντριγκάρει» και θα κάνει τον μικρό αναγνώστη να
αγαπήσει το βιβλίο σας;
Νομίζω ότι η Ρόζα είναι μια ηρωίδα που κρατά το
ενδιαφέρον των μικρών αναγνωστών, γιατί, παρ’ όλες τις δυσκολίες που
αντιμετωπίζει, δεν το βάζει κάτω και διεκδικεί την ταυτότητά της. Αυτό το
δυναμικό στοιχείο της προσωπικότητας της Ρόζας, η προσπάθειά της να καταφέρει
αυτό που θεωρεί ότι είναι δικαίωμά της να έχει, θα κάνει τα παιδιά να την αγαπήσουν.
Θα μπορούσε
ένα κορίτσι με μπαλέτο, κούκλες, φουστάνια και φρουφρού να είναι ένα από τους
αναγνώστες του; Γιατί αξίζει να διαβαστεί αυτό το βιβλίο;
Φυσικά και ένα κορίτσι που ασχολείται με μπαλέτο κ.λπ.
μπορεί να διαβάσει και να αγαπήσει το βιβλίο. Αφενός γιατί ένα κορίτσι που
ασχολείται με το μπαλέτο δεν αποκλείεται να αγαπά και το ποδόσφαιρο και να
ταυτίζεται και σε άλλα σημεία με την ηρωίδα. Εξάλλου η ταυτότητα των παιδιών,
αλλά και αρκετών ενηλίκων, είναι μια πολλαπλή και δυναμική ταυτότητα, μια ταυτότητα
σε κίνηση. Αυτήν την «κίνηση» και τον πλούτο των ταυτοτήτων προσπαθεί να
αγγίξει το συγκεκριμένο βιβλίο.
Πόσο εύκολο
ή δύσκολο είναι για ένα παιδί να αποδεχθεί την όποια αλλαγή στον τρόπο δράσης
του όπως γράφετε στο τέλος του βιβλίου;
Πιστεύω ότι τα παιδιά μπορούν να κατανοήσουν και να
αποδεχθούν πολλά, αν βρούμε τον κατάλληλο τρόπο να τους μιλήσουμε γι’ αυτά. Τα
παιδιά είναι πολύ περισσότερο ανοικτά απ’ ότι οι ενήλικοι, βρίσκονται σε μια
συνεχή γνωστική και συναισθηματική εγρήγορση, ρωτάνε, ερευνούν,
προβληματίζονται. Επομένως είναι και πιο δεκτικά στις αλλαγές, κυρίως αν
νιώθουν ότι οι αλλαγές αυτές δεν επιβάλλονται από τους ενηλίκους, αλλά
αποτελούν ένα ακόμη βήμα στην εξέλιξη της προσωπικότητάς τους, στον δρόμο προς
την ενηλικίωση.
Καλλιόπη Γραμμένου
by Aylogyros
News
