Η Δικαία Μαραβέλια απαντά, στο «κουτσομπολιό»… της αυλής!!!

«Η αγάπη είναι μικρές καθημερινές κινήσεις και λέξεις…», μας είπε...

η Δικαία με τη γλυκύτητα που τη διακρίνει, χθες το απόγευμα… αυτή τη φορά μπροστά στο τζάκι, με τη φωτιά ν’ ακούει τις κουβέντες μας!

Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;

Η αθωότητα. Μου λείπει που όταν θύμωνα κρατούσε μόνο πέντε λεπτά. Μου λείπει η ανεμελιά, η σκανταλιά, μου λείπουν οι φιλίες μου, οι τότε. Ξέρεις τελικά νομίζω ότι μου λείπουν κάποιοι άνθρωποι.

Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν;

Ήταν αυτό το κοριτσάκι με την κόκκινη κάπα.

Ο κάθε ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά μυστικά του εαυτού σας;

Φυσικά και ναι! Ειδικά τα κορίτσια μου, το Χρουσώ και τώρα η Αγνή μου.

Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;

Αχ, αυτό νομίζω ότι δεν πρέπει να το απαντήσω εγώ. Όμως το όνομα μου με προδίδει. Αν πρέπει να ονομάσω κάποιο αυτό είναι η καλοσύνη μου.

Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;

Έχω; Πλάκα κάνω νομίζω ότι έχω πολλά περισσότερα από ένα. Γκρινιάρα, ιδιότροπη...

Την μοίρα, την θεωρείτε γραφιά της ζωής σας;

Με τίποτα. Την μοίρα μου, την ορίζουν οι επιλογές μου. Γενικά σπάνια αφήνω κάτι στην τύχη. Εκτός αν δεν περνά από το χέρι μου.

Πως εκδηλώνετε την αγάπη σας;

Με ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί στο μάγουλο. Με ένα μήνυμα και ένα ζεστό πιάτο φαΐ, με ένα σ' αγαπώ και ένα να περνάς καλά. Η αγάπη είναι μικρές καθημερινές κινήσεις και λέξεις. Συνηθισμένες κινήσεις. Καθημερινές λέξεις.

Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;

Όταν το πρώτο πράγμα που κάνω όταν ξυπνήσω είναι να μου χαμογελώ, θεωρώ πως ναι, υπάρχει γενικά στην ζωή μου η αισιοδοξία. Το μαύρο το αγαπώ μόνο στα ρούχα, σαν χρώμα!

Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό;

Μόλις πριν λίγες ημέρες, τελείωσα το δεύτερο βιβλίο μου. Παράλληλα ασχολούμαι με μαθήματα βυζαντινής μουσικής και τραγουδιού. Φροντίζω τα παιδιά και τον σύζυγό μου. Επίσης βοηθώ στις οικογενειακές επιχειρήσεις. Όλα αυτά με μια προϋπόθεση, όταν νιώσω ότι πρέπει να γράψω, κλέβω χρόνο από όλα αυτά.

Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία ή ποια πιστεύετε ότι είναι συνοδοιπόρος στη ζωή σας;

Αγαπημένες ταινίες είναι πολλές. Ελληνικές και ξένες. Όμως δεν έχω κάποια συνοδοιπόρο. Μου αρέσουν οι ασπρόμαυρες ελληνικές ταινίες. Είχαν κάτι να πουν. Παίρνω διδάγματα από αυτές.

Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;

Δεν έχω τέτοιο αντικείμενο. Έχω αγαπημένα πρόσωπα γύρω μου που θεωρώ ότι η αύρα τους είναι "γούρι".

Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;

Λέγε τις επιθυμίες σου δυνατά.

Πως φαντάζεστε το μέλλον των ΜΜΕ μέσα από την κρίση που βιώνουμε;

Να σου πω τι θέλω για αυτά τα ΜΜΕ; Να εξαφανιστούν και στην θέση τους να μπουν αυτά που μας αξίζουν. Τώρα όλα είναι μια συνεχής παραπληροφόρηση. Κουράζουν.

Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;

Οι τέχνες είναι μορφή παιδείας. Πότε αυτή η χώρα που την κυβερνούν οι εξουσίες, την στήριξε την παιδεία;

Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας αφήνει την τύχη του στα χέρια των άλλων;

Αυτό το σπορ ο Έλληνας δύσκολα θα το κόψει. Ο Έλληνας του δημοσίου δεν θα γίνει ποτέ ο σωστός του ιδιωτικού. Γιατί απλά θα πρέπει να δουλεύει για να ανταμειφθεί. Οπότε η λύση πάντα θα βρίσκεται στα χέρια κάποιου άλλου.

Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;

Αν ήμουν για λίγα λεπτά της ώρας νομοθέτης, θα έθετα σε εφαρμογή το νόμο της Αγάπης. Για τον διπλανό μου, τον απέναντι, τον διαφορετικό, αυτόν που μου μιλάει αλλά συνήθως δεν τον ακούω. Το νόμο της αγάπης απέναντι στο δέντρο που καίω, στο χώμα που μολύνω με το τσιγάρο μου, στο φεγγάρι, που θέλω κι αυτό να το καταπατήσω. Θα έθετα σε εφαρμογή το νόμο που μας κάνει όλους ίσους απέναντι στους νόμους του σύμπαντος. Α και μην ξεχάσω. Θα έθετα σε εφαρμογή και το νόμο που θα πάγωνε για πάντα το νόμο του χρήματος.

Αν μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;

Λατρεύω τους κύκνους. Ξέρεις γιατί; Πριν γίνουν κύκνοι ήταν ασχημόπαπα.

Πιστεύετε στα όνειρα;

Από εκεί ξεκινούν όλα. Τώρα στο χέρι μας είναι η υλοποίηση τους. Αν το θέλουμε πολύ τότε θα γίνει.

Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;

Να λέει τις επιθυμίες του δυνατά.

💬

Μια εικόνα, για μένα…

Γύρω στα 35 μου ανακάλυψα ότι έχουν μαζευτεί πολλά τετράδια και μολύβια που έμεναν άθικτα από τις σχολικές χρονιές που έφταναν στο τέλος τους, των παιδιών μου. Από τότε πάντα κυκλοφορώ και μετά δύο, ακολουθώντας τα χνάρια του, του Παπά -Τάσου, χωρίς όμως το γλυκό σταφύλι που λατρεύω. Τώρα με σημείο αναφοράς το πρώτο μου βιβλίο που έγραψα παρέα με την «νεράιδα», «Ζεστό ψωμί και κόκκινη κορδέλα», κόβω το νήμα της γραφής κάθε φορά που γράφω μια λέξη. Έχω δρόμο ακόμα, θα τον περπατήσουμε παρέα;

(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)