Η λέξη έλκει την καταγωγή της από την τούρκικη “pehlivan” = παλαιστής. Οι μπεχλιβάνηδες ήταν εξειδικευμένοι παλαιστές υπαίθριων αγώνων πάνω στους οποίους πολλοί στοιχημάτιζαν, όπως και στις κοκορομαχίες. Το στοίχημα αυτό, εκτός από το ότι ήταν έκφραση ανταγωνισμού και άμιλλας ανάμεσα σε πολιτιστικά στοιχεία, λειτουργούσε και ως αναγωγή κοινωνικών και προσωπικών αντιθέσεων. Επειδή η ιδιότητα του παλαιστή προϋποθέτει σωματική ρώμη, επικράτησε να ονομάζεται πεχλιβάνης ο πολύ δυνατός άνθρωπος, ο νταής.
Η μουσίτσα
