Το πιο γρήγορα και εύκολα έδεσμα, που είναι ικανό να χορτάσει εκατομμύρια εργένηδων, φοιτητών και πολλών κοινωνικών ομάδων έχει την δική του ιστορία.
Στους Εβραίους συναντάμε ένα πρώιμο είδος σάντουιτς, οι οποίοι, κατά τον εορτασμό του Πάσχα, συνήθιζαν να φτιάχνουν ένα μείγμα από τριμμένα καρύδια και μήλα ανακατεμένα με μπαχαρικά και κρασί, να τα βάζουν ανάμεσα από δυο άζυμους άρτους και να το τρώνε με πικρά χόρτα. Στα χρόνια του Μεσαίωνα οι άνθρωποι συνήθιζαν να τοποθετούν τα κρεατικά αλλά και άλλα φαγητά πάνω σε μεγάλες φέτες μπαγιάτικου ψωμιού.
Εκείνος που επινόησε την εκδοχή του σάντουιτς πρέπει να θεωρείται ο Τζον Μόντακιου (1718- 1792), υψηλότατος αξιωματούχος της βασιλικής αυλής και υπεύθυνος για το βασιλικό ναυτικό, ο άνθρωπος που προώθησε τον κάπταιν Τζέιμς Κουκ. Ως δεινός χαρτοπαίκτης έπαιζε πολλές ώρες χωρίς διακοπή. Μη διαθέτοντας χρόνο για να καθίσει στο τραπέζι φαγητού, έδινε εντολή στον υπηρέτη του να βάλει ανάμεσα σε δυο φέτες ψωμιού ένα κομμάτι αλατισμένο κρέας και του το προσφέρει στο τραπέζι της τσόχας! Οι συμπαίκτες του το θεώρησαν μια πολύ καλή λύση για εξοικονόμηση χρόνου, γι’ αυτό και παράγγειλαν «The same as Sandwich».
Από το 1762 και μετά το αγαπημένο πρόχειρο φαγητό μικρών και μεγάλων βαπτίστηκε «σάντουιτς».
Η μουσίτσα
