Το σημείο συνάντησης του Τσίχλα και του Σουγιά...
ήταν η
πλατεία. Μόνο αυτήν ήξεραν κι άντε το πολύ πέντε δρόμους γύρω γύρω, τα σχολεία
και το γηπεδάκι του μπάσκετ.
Εκεί είχαν γεννηθεί, εκεί μεγάλωναν, εκεί
ξημεροβραδιάζονταν. Εκεί ήταν κι οι παρέες, οι συμμορίες τους, παιδιά σαν κι
αυτούς, αλλά μεγαλύτερα, όλα γνωστά με τα παρατσούκλια τους.
Ο Τσίχλας κι ο Σουγιάς, όμως, ήταν κολλητοί. Έκαναν
όλες τους τις σκανταλιές παρέα και, όταν είχαν κέφι, έπαιζαν και κανένα
μπασκετάκι με την ξεφτισμένη μπάλα του Σουγιά, πότε στο γήπεδο του δήμου και
πότε στην πλατεία, όπου είχαν καρφώσει ένα στεφάνι χωρίς το δίχτυ του στον
κορμό ενός πεύκου, στο πίσω μέρος της εκκλησίας.
Ώσπου, μια μέρα, φτάνει στη γειτονιά ένας άνθρωπος που
έμελλε να τους αλλάξει τη ζωή…
