Το «Να ζεις, να αγαπάς να μαθαίνεις!», που είπε...
η
Κωνσταντίνα σε κάποια στιγμή της κουβέντας μας, είναι ίσως το πιο αληθινό «σύνθημα»
που θα μπορούσε να δίνει ο καθένας από εμάς, στον άλλο, στο συνάνθρωπό μας…
Τι σας έχει
λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;
Η ανεμελιά, τα παιχνίδια στις γειτονιές και το σχολείο.
Ο αγαπημένος
ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν;
Η Σταχτοπούτα.
Ο κάθε ήρωας
των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά μυστικά του εαυτού σας;
Οι ήρωες των βιβλίων μου, έχουν τόσο δικά μου στοιχεία,
όσο και των γύρω μου.
Ποιο
θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;
Ότι δεν το βάζω κάτω ό,τι και να γίνει.
Ποιο είναι
το βασικό σας ελάττωμα;
Η ανυπομονησία.
Την μοίρα,
την θεωρείτε γραφιά της ζωής σας;
Πιστεύω ότι κάποια πράγματα που είναι να συμβούν, πως
θα συμβούν ότι και να γίνει. Ωστόσο, πιστεύω επίσης ότι εμείς επιλέγουμε το τι
θα αποκομίσουμε από κάθε συμβάν της ζωής μας, ανάλογα με το πώς θα
αντιμετωπίσουμε την κάθε κατάσταση.
Πως
εκδηλώνετε την αγάπη σας;
Με οποιονδήποτε τρόπο νιώσω, για μένα στην αγάπη δεν
υπάρχουν όρια.
Η
αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Είναι από τις λέξεις που με χαρακτηρίζουν. Ό,τι και να
συμβαίνει είτε στη ζωή μου, είτε στους γύρω μου, σκέφτομαι ότι όλα θα πάνε καλά,
καθώς και ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Ακόμα και τα δυσάρεστα έχουν κάτι
να μας διδάξουν και να μας κάνουν πιο δυνατούς.
Με τι
ασχολείστε αυτό τον καιρό;
Εργάζομαι σε παιδικό σταθμό με τα παιδάκια μου! Ήταν
μία επιθυμία μου, που επιτέλους πραγματοποιήθηκε και νιώθω ευγνώμων. Συνεχίζω
επίσης τη συγγραφή βιβλίων.
Ποια είναι η
αγαπημένη σας ελληνική ταινία ή ποια πιστεύετε ότι είναι συνοδοιπόρος στη ζωή
σας;
Αγάπα σαν να μην υπάρχει αύριο.
Ποιο είναι
το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Δεν έχω γούρι. Γούρι για μένα είναι να είμαι καλά και
όλα τα άλλα θα έρθουν στη ζωή μου.
Ποια είναι η
αγαπημένης σας ατάκα;
Να ζεις, να αγαπάς να μαθαίνεις!
Η εξουσία
πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;
Θα έλεγα και τα δύο.
Ποιος
πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας δυσκολεύεται να αγκαλιάσει το βιβλίο;
Οι πολλές υποχρεώσεις της καθημερινότητας κι ο έντονος
ρυθμός ζωής.
Αν σας
όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Να μην υπάρχουν άστεγοι και άνθρωποι που πεινούν.
Αν μια κακιά
μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;
Αετό, για να μπορώ να πετάω και να ταξιδεύω παντού.
Πιστεύετε
στα όνειρα;
Πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος έχει διαίσθηση, έχοντας τη
γνώση για κάτι όμορφο ή άσχημο που θα του συμβεί. Πολλές φορές συμβαίνει να μας
έρχεται η προειδοποίηση για κάτι, μέσω ονείρου.
Αν σας
ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Να ζει την κάθε στιγμή, να επιμένει μέχρι να
κατακτήσει τα όνειρά του και να πιστεύει στον εαυτό του!
Γεννήθηκα
και μεγάλωσα στο όμορφο Ρέθυμνο. Από μικρή, ήμουν πεισματάρα και προσπαθούσα
πάντα μέχρι να καταφέρω ό,τι έβαζα στο κεφάλι μου. Αγαπούσα τα Μαθηματικά,
έλυνα με τις ώρες ασκήσεις, γιατί μου άρεσε να σκέφτομαι διαφορετικά, να ανοίγω
το μυαλό μου… κι ενώ ήθελα να γίνω Μαθηματικός, κατέληξα Νηπιαγωγός. Και θα μου
πείτε τελικά συνδυάζονται αυτά τα δύο; Και θα σας πω, μα φυσικά! Μία νηπιαγωγός
χρειάζεται ένα ανοιχτό μυαλό, που να επινοεί, να δημιουργεί και να φαντάζεται,
όπως ακριβώς κάνουν και τα μικρά παιδιά.
Έτσι λοιπόν άρχισε η
δημιουργία...
Η πρώτη ιστορία που έγραψα ήταν στο
πανεπιστήμιο. Τότε ήταν που ανακάλυψα πόσο αρέσουν οι ιστορίες μου και,
παράλληλα, κατάλαβα πόσο αρέσει σε μένα την ίδια να γράφω, να εκφράζομαι και
τελικά να δημιουργώ πλοκή με ότι θέλω να πω.
Αφού τελείωσα τη
σχολή έκανα δύο μεταπτυχιακά, μιας και μου αρέσει να μαθαίνω συνεχώς, να
εξελίσσομαι. Σε αυτό το διάστημα, ήταν και η πρώτη μου φορά που μπήκα στη «δική
μου» τάξη. Τότε ήταν που γνώρισα για τα καλά τον κόσμο των παιδιών. Έναν
υπέροχο κόσμο… γεμάτο αγάπη, καλοσύνη, ανεμελιά κι αυθορμητισμό. Αυτόν τον
κόσμο αγαπώ και σε αυτόν θέλω να ανήκω… γι’ αυτό είναι πια ξεκάθαρο για μένα…
Δεν θα μπορούσα να κάνω πιο όμορφο επάγγελμα! Όσο για τις ιστορίες μου συνεχίζουν… και πάντα
κρύβουν λίγη μαγεία ή πολύ, κανείς δε ξέρει… Εξάλλου η ίδια η ζωή από μόνη της,
δεν είναι μαγική;
(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)
