Ο Χόρχε Μπουκάι, στο
βιβλίο του «Ο
Δρόμος της Συνάντησης»...
αναφέρει
τις επικρατέστερες θεωρίες που εξηγούν γιατί και πως ελκύονται δύο σύντροφοι.
Σας παραθέτουμε τις τρεις πιο ενδιαφέρουσες.
Θεωρία της διατήρησης του
είδους
Τελευταία, οι επιστήμονες από
διάφορους επιστημονικούς κλάδους διεξάγουν έρευνες, και οι εργασίες τους
συγκλίνουν προς την βαθύτερη κατανόηση του έρωτα σ’ ένα ζευγάρι. Από κάθε
έρευνα προκύπτουν πολύτιμες πληροφορίες, ανάλογα με το πώς αντιμετωπίζονται οι
καινούργιες έρευνες. Οι βιολόγοι υποστηρίζουν πως υπάρχει μια συγκεκριμένη
«λογική» που συνδέεται με την επιλογή συντρόφου.
Οι άντρες νιώθουν φυσικά να τους
ελκύουν νεότερες γυναίκες, με απαλή επιδερμίδα, λαμπερά μάτια, στιλπνά μαλλιά,
ωραίο σώμα, κόκκινα χείλη, ροδαλά μάγουλα και μεγάλο στήθος, όχι για λόγους
μόδας, αλλά γιατί όλα αυτά είναι χαρακτηριστικά καλής υγείας και καλού
ορμονικού επιπέδου, σημάδια ότι μια γυναίκα βρίσκεται στην καλύτερη στιγμή για
αναπαραγωγή.
Οι γυναίκες διαλέγουν τον σύντροφό
τους από άλλη σκοπιά. Επειδή η νεαρή ηλικία, η καλή φυσική κατάσταση και η
υγεία δεν είναι απαραίτητες για την αναπαραγωγική λειτουργία του άνδρα, οι
γυναίκες προτιμούν από ένστικτο έναν σύντροφο με χαρακτηριστικά έκδηλου κύρους,
ικανότητα να επιβάλλεται, συναισθηματική δύναμη και οικονομικά προσόντα.
Υποτίθεται ότι αυτά παρέχουν εγγυήσεις για την επιβίωση της οικογένειας.
Ωστόσο, παρόλο που οι βιολογικοί παράγοντες παίζουν καθοριστικό ρόλο στις
ερωτικές μας επιδιώξεις, ο έρωτας πρέπει να είναι κάτι παραπάνω απ’ αυτό.
Θεωρία της αγοράς προσόντων και
ελαττωμάτων
Η βασική ιδέα της θεωρίας της
ανταλλαγής, είναι ότι επιλέγουμε σύντροφο σκεπτόμενοι τι μας ταιριάζει.
Κοιτάζουμε και κρίνουμε αμφότεροι την
εξωτερική εμφάνιση, την οικονομική κατάσταση και την κοινωνική θέση του
καθενός, καθώς και διάφορα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας, όπως αν είναι
ευγενικός, δημιουργικός, κι αν έχει αίσθηση του χιούμορ. Με ταχύτητα
ηλεκτρονικού υπολογιστή, αθροίζουμε τους βαθμούς που έχουμε δώσει στα θετικά
και τα αρνητικά σημεία, κι αν η βαθμολογία είναι σχεδόν ισοδύναμη, ανάβει το
πράσινο φως και προχωράμε.
Κατά τους κοινωνιολόγους, δεν μας
ενδιαφέρουν μόνο η νεαρή ηλικία, η ομορφιά και η κοινωνική θέση, αλλά ο
άνθρωπος ως σύνολο. Παραδείγματος χάριν, το γεγονός ότι μια γυναίκα είναι κάπως
μεγάλη ή ένας άντρας έχει μια κατώτερη δουλειά, μπορεί να αναπληρώνεται από το
γεγονός ότι αυτός ή εκείνη είναι ένας άνθρωπος γοητευτικός, έξυπνος και
πονόψυχος.
Θεωρία της αναγνώρισης
Μια τρίτη θεωρία προσθέτει άλλη
διάσταση στο φαινόμενο της έλξης. Η θεωρία ότι επιζητούμε την αναγνώριση,
υποστηρίζει ότι ο καθοριστικός παράγοντας στην επιλογή συντρόφου είναι το κατά
πόσο και πώς η σχέση μ’ αυτόν τον άλλον μπορεί να αυξήσει την αυτοεκτίμησή μας.
Το ερώτημα που προκύπτει αυτή τη στιγμή είναι: Πώς θα επηρεάσει το εγώ μου το
γεγονός ότι είμαι μ’ αυτόν τον άνθρωπο; Όλοι νιώσαμε κάποτε περήφανοι όταν η
πιο ελκυστική γυναίκα της παρέας έφυγε μαζί μας στο τέλος της βραδιάς.
Αυτήν την πρόσθετη αξία που μου δίνει
το γεγονός ότι με επιλέγει αυτός/ή που ποθούν οι άλλοι, θα την ονομάσω επιδίωξη
ναρκισσιστικής ικανοποίησης από τη σχέση. Απαίτηση για ένα προνομιακό βλέμμα,
επιλεκτικό και ακριβές, που μπορεί να ξεκινάει από την ανάγκη να είμαι ο
εκλεκτός των γονιών μου, και ιδιαίτερα αυτός που αγαπούσε η μαμά μου. Γιατί το
βλέμμα της μητέρας είναι αναντικατάστατο. Τόσο για τους άντρες όσο και για τις
γυναίκες, η μητέρα αντιπροσωπεύει το μοναδικό πρόσωπο με το οποίο κάποτε ήμαστε
ένα.
Με αφετηρία αυτήν την ιδέα, ο Λακάν
πιστεύει ότι, τελικά, η μόνιμη επιδίωξη του ανθρώπου είναι να μπορέσει κάποιος
να μου δώσει αυτό που είχα κάποτε με τη μητέρα μου: να γίνω ένα με τον άλλον. Η
άποψή του είναι ότι σε κάθε πρόσωπο που συναντάμε αναζητούμε αυτήν την άνευ
όρων αγάπη που νομίζαμε πως είχαμε με τη μητέρα μας: αναζητούμε την ένωση μαζί
της, τη συμβιωτική κατάσταση της ενδομήτριας ζωής μας.
Γι’ αυτό λέει ο Λακάν: «Έρωτας είναι
να ζητάς το αδύνατο από κάποιον που δεν υπάρχει». Μ’ άλλα λόγια, φαντάζεσαι πως
ο άλλος είναι αυτός που δεν είναι, κι απ’ αυτόν τον φανταστικό άλλον ζητάς κάτι
που είναι αδύνατον: να γίνει ένα μαζί σου, να είσαι πιο σημαντικός στη ζωή του
κι από τον ίδιο του τον εαυτό.
Για
να μην τα πολυλογούμε, να είσαι τόσο απαραίτητος για την ύπαρξή του, ώστε να
μην σε εγκαταλείψει ποτέ… (anthologion.gr)
