«Το Πετροκάραβο»… στην προθήκη της αυλής μας!!!

Το φανταστικό έχει την ικανότητα να σε ταξιδεύει τόσο μακριά...

όσο φτάνει ο νους. Και η ελληνική παράδοση μάς χαρίζει πλούσιες υπερβατικές ιστορίες από τα βάθη του χρόνου.

Νεράιδες και ξωτικά, δράκοι και φίδια, γοργόνες, νάνοι και μάγισσες, πόρτες που κρύβουν θησαυρούς, τέρατα αλλά και γενναίοι ήρωες ζωντανεύουν στη νέα σειρά Ιστορίες Νεοελληνικής Μυθολογίας, η οποία είναι εμπνευσμένη από τους θρύλους τα ήθη και τα έθιμα της παράδοσής μας.

Ήτανε κάποτε μια νεράιδα όμορφη και γενναία, καπετάνισσα ενός μεγάλου και γρήγορου καραβιού, που κανένα άλλο δεν μπορούσε να το παραβγεί. Κι ήταν πράγματι το καράβι τόσο γρήγορο κι εκείνη τόσο ατρόμητη καπετάνισσα, που έφτασε να προκαλέσει ακόμα και το ίδιο το φεγγάρι σ’ έναν αγώνα ταχύτητας. Μετά από τρία μερόνυχτα, το φεγγάρι τη νίκησε.

Μέσα στον θυμό της η νεράιδα είπε λόγια βαριά. Και το φεγγάρι πέτρωσε το καράβι της. Έτσι πετρωμένο στέκεται ακόμα και σήμερα. Κι αν πλησιάσεις κοντά, μπορεί να ακούσεις το κλάμα της νεράιδας.

«Φεγγάρι που είσαι εκεί ψηλά, στον θόλο καρφωμένο,
να ξέρεις, ’γώ σε προκαλώ πως θα σε ξεπεράσω.
Και ή θα νικήσω ή θα χαθώ, όρκο μεγάλο δίνω»
είπε η νεράιδα μια φορά κοιτώντας το φεγγάρι.