Είτε μας αρέσει είτε όχι, η εμπιστοσύνη είναι...
προϋπόθεση για την αυτουντήρησή μας και τους είδους μας. Ακόμα και στις πιο
απλές δραστηριότητες, όπως το να φάμε μια καραμέλα ή να επιβιβαστούμε σε ένα
λεωφορείο, χρειάζεται εμπιστοσύνη. Εμπιστοσύνη στο ότι η καραμέλα για
παράδειγμα δεν είναι αλλοιωμένη ή στο ότι τα φρένα του λεωφορείου που θα
επιβιβαστούμε λειτουργούν καλά. Η ουσία είναι ότι για να απολαύσουμε τα οφέλη
που προσφέρουν οι ανθρώπινες κοινωνίες, χρειάζεται να εμπιστευτούμε και να
βασιστούμε ο ένας στον άλλον. Και στον σημερινό απρόσωπο και ψυχρό κόσμο, το να
μας εμπιστεύονται, ίσως έχει μεγαλύτερη αξία από το να μας αγαπούν.
Είναι προφανές ότι η προθυμία μας να εμπιστευτούμε κάποιον
εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Για παράδειγμα ίσως να είναι πιο εύκολο να
εμπιστευτούμε κάποιον που γνωρίσαμε στην εργασία μας παρά κάποιον που γνωρίσαμε
σε ένα μπαρ. Η εμπιστοσύνη όμως έχει να κάνει και με τη διάκριση. Μπορεί να
εμπιστευόμαστε έναν φίλο να ταΐσει το κατοικίδιό μας όσο θα λείπουμε αλλά
μπορεί να μην του εμπιστευτούμε ένα μυστικό.
Στο Πανεπιστήμιο Tufs στο Medford, στη Μασαχουσέτη, οι
ψυχολόγοι C. Johnson-George και W.Swap εντόπισαν ένα συγκεκριμένο μοτίβο
προσωπικότητας που αποκαλούν «απρόσωπη εμπιστοσύνη» και αφορά την ικανότητα
κάποιου να ερωτευτεί. Στην ενδελεχή έρευνά τους είδαν ότι οι γυναίκες είναι πιο
πρόθυμες να εμπιστευτούν από ότι οι άντρες. Συμπέραναν επίσης ότι αν
προσεγγίσουμε μια σχέση με υψηλή έλλειψη εμπιστοσύνης, θα είναι πολύ πιο
δύσκολο να αναπτυχθεί πραγματική αγάπη και εμπιστοσύνη για να ερωτευτούμε.
Το παρακάτω ερωτηματολόγιο βασίζεται στην έρευνα των
δύο ψυχολόγων και διερευνά το βαθμό της απρόσωπης εμπιστοσύνης που έχουμε και
άρα την ικανότητά μας να ερωτευτούμε.
http://enallaktikidrasi.com/2016/08/eiste-ikanoi-eroteuteite-apantiste-stis-erotiseis/