Το
κινέζικο μαύρο στρινγκάκι μοιραία κόπηκε στα δύο...
αφού δεν άντεξε το «μπρατσάτο»
τέντωμα της τροφαντής κυρίας. Τα αιωρούμενα λαστιχάκια προσγειώθηκαν με περισσή
δύναμη στα ημίγυμνα οπίσθια μιας περισσότερο εύσωμης δεσποσύνης. Στο
ξαφνιασμένο και ευγενικό «πρόσεχε μωρή», ακολούθησε ένα λιγότερο ταπεινό και
πλέον οξύθυμο απαντητικό «ποιόν είπες μωρή;», μωρή!
Εξελίχτηκε
μια τυπική, για τα ελληνικά δρώμενα, χειροδικία, όταν ο πρόχειρος πάγκος
θρυμματίστηκε σχετικά εύκολα κάνοντας τον έγχρωμο πωλητή να τραβά τις μπούκλες
του. Η καραμπόλα που ακολούθησε παρέσυρε τα κάρβουνα της αυτοσχέδιας διπλανής
ψησταριάς, που ευθύς έβαλαν μπουρλότο στην παρακείμενη σκηνή με τους
στηθόδεσμους, διακόπτοντας την επίπληξη ενός κουστουμάτου κυρίου που απαιτούσε
να πληρώσει με κάρτα ενώ ο κινέζος υπάλληλος δεν είχε καν ταμειακή μηχανή! Ο
πανικός που δημιουργήθηκε δεν άργησε να παρασύρει και τις τσίγκινες λεκάνες με
τους λουκουμάδες που τώρα κατρακυλούσαν παρέα με τα κάρβουνα, αμέριμνοι προς
την ελευθερία τους. Το καυτό σιρόπι γι’ αυτούς που ξεστράτισαν απ’ το σπίτι με
παντόφλες ήταν ένα θέμα…
Φωνές
πανικόβλητων, οργισμένες βρισιές, θρυλικές κατάρες, αμίμητες χειρονομίες και
τσιρίδες έντρομων πιτσιρικάδων, σιγοντάριζαν την όλη κατάσταση που λειτουργούσε
όμως ενισχυτικά στο σφιχταγκαλιασμένο ζευγάρι των «σούμο» κυριών που ζούσε το
δικό του πανηγυρικό όνειρο στο πάτωμα ανάμεσα σε πολύχρωμα και εξεζητημένα
εσώρουχα – όχι μόνο γυναικεία - και δημιουργούσε μια ιδιαίτερη έκσταση στο
μαινόμενο πλήθος…
Τη
στιγμή εκείνη αποφάσισε να βγει για την «περιφορά» του και ο άγιος προκαλώντας
τις πελώριες καμπάνες να ηχήσουν με διάρκεια και δυναμισμό, σαν να ‘ταν η
τελευταία τους φορά, ώστε να καταφέρουν να σωπάσουν με τον μεταλλικό τους ήχο
τα κλαρίνα και τους ζουρνάδες που πάλλονταν θαρρετά στον αέρα ανάμεσα στο
παρατεταμένο και ανελέητο γρατζούνισμα των γεννητριών που δεν έδειχναν καμία
διάθεση και σεβασμό για κάτι τέτοιο…
Πάραυτα η έλευση του αγίου ανάγκασε το
πλήθος να παρατήσει ότι κάνει προσωρινά και να σταυροκοπηθεί ευλαβικά
ανεξαιρέτως της στάσης που βρισκόταν.. Λαός ολάκερος ορθώθηκε σύσσωμος μπροστά
από κοψίδια και γαρδούμπες αποδίδοντας φόρο τιμής στο ιερό σκήνωμα. Πολλοί από
αυτούς, ήδη προχωρημένα μεθυσμένοι, ύψωναν και το μπουκάλι της ρετσίνας
αλαλάζοντας να μας ζήσει η νύφη…
Στιγμές αργότερα το ποίμνιο έχοντας τη
συνείδησή του πιο ελαφριά και με πρόσφατη την αγία ευλογιά, θα συνέχιζε για να
τελειώσει ότι είχε αρχίσει…
Διάδρομος
για το ασθενοφόρο δυστυχώς δεν είχε προβλεφτεί…
Διάδρομος
για την πυροσβεστική ούτε λόγος…
«Παράδοση»,
σου λέει ο άλλος.
«Παράδοση»
θα συμφωνήσω κι εγώ… εντελώς!
Με την υπογραφή του συγγραφέα Ιωάννη Κασσή
