Μια
δημιουργός που δεν διστάζει να εκφράσει ελεύθερα...
αυτό που πιστεύει, είναι η Ανθούσα
Κορτσίνογλου και αυτό το δηλώνει τόσο η γραφή της, αλλά πιο πολύ ο τρόπος που
αντιλαμβάνεται τα πράγματα, τις εικόνες τα νοήματα. Ένας «καθρέφτης» των όσων
λέω, είναι «Το μωβ Σκαντζοχοιράκι»…
Πως μπήκε το μωβ
σκαντζοχοιράκι στη ζωή σας;
Αφέθηκα
στο παιχνίδι της γραφής, ήμουν δεκτική στην Τέχνη, ώστε να περηφανεύομαι σήμερα
για Το Μωβ Σκαντζοχοιράκι μου! Η παιδική λογοτεχνία μαζί με τους παραμυθάδες
της, με γοητεύουν…
Η
διαφορετικότητα, πόσο γίνεται αντιληπτή από έναν μικρό αναγνώστη;
Θέλω
τον μικρό αναγνώστη, ήρωα. Τώρα είναι η κρίσιμη περίοδος που διαμορφώνονται
συμπεριφορές. Τώρα ανακαλύπτει ο μικρός αναγνώστης τα ταλέντα του, τα χαρίσματά
του και την αξιοθαύμαστη ωφέλεια της φύσης τους. Το Μωβ Σκαντζοχοιράκι
ξεχώριζε, όπως η Πίτσα η Πεταλουδίτσα, η ροζ ποντικίνα, ο κόκκινος πετεινός… Η σκέψη μου "πετάει" στη σοφία της καρδιάς:
«Ποια σοφία αποκτάς, αν δεν τηράς τους νόμους της καρδιάς;».
Εξυπηρετεί
κάποιον σκοπό η εμφάνιση του κόκκινου πετεινού να πλέκει υφαντό;
Ο
κόκκινος πετεινός έχει τη φήμη του τρανού πτηνού ανάμεσα στα άλλα ζωάκια του
δάσους… Θα τον βρεις πίσω από το βουνό να χαίρεται τη "ρουτίνα" του,
διότι πλέον στο μάκρος της ηλικίας του, είδε και άκουσε αλήθειες και
αναλήθειες… Πάντα χρειαζόμαστε την επιβεβαίωση. Και η επιβεβαίωση έρχεται
συνήθως με "έναν κόκκινο πετεινό να πλέκει υφαντό"! Εμπνέει κύρος,
σοβαρότητα.
Ένας λόγο, μια
συμβουλή, πιστεύετε ότι είναι αρκετά ώστε ν’ αλλάξουν την ψυχολογία κάποιου;
Οι
άνθρωποι ζητούν να τους καταλάβεις και να τους πονέσεις. Δεν ξέρουμε τι περνάει
ο καθένας μόνος του ούτε είναι εύκολη υπόθεση η έκφραση της ψυχής… Το Μωβ
Σκαντζοχοιράκι όμως άκουσε από τον κόκκινο πετεινό τον παρηγορητικό λόγο, το
λόγο που ζητούσε διακαώς η ψυχή του: «Ξεχωρίζεις,
ξεχωρίζεις και εσύ δεν το ορίζεις!». Γράφουμε για συναίσθημα, όταν η εποχή
μας μάς έχει ρίξει σε "λήθαργο". Η ζωή κάνει εμφαντικότερη μιας
θεατρικής πράξης. Παραμερίζοντας τις έγνοιες σου και εν μέρει τον εγωισμό σου,
δείχνεις τον πιο όμορφο χαρακτήρα σου…
Γιατί τα
περισσότερα παραμύθια τελειώνουν με έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα ή
παραμυθένια;
Έτσι
μάθαμε το αίσιο τέλος… Μεγάλωσαν γενιές και γενιές με την ίδια προσδοκία. Εγώ
υπερβάλω λιγάκι… Σα να μη μου φτάνει το "καλύτερα" και διεκδικώ το
"παραμυθένια"… Οι ήρωές μας ζουν καλά, όχι καλύτερα από εμάς.
Καλλιόπη Γραμμένου
Δημοσιογράφος–Συγγραφέας
Παιδαγωγός- Εμψυχώτρια
by Aylogyros News
