Η Μαρία Τζιρίτα είναι
μια «δημιουργός» που ξέρει...
να σου μιλάει στην καρδία και να σου μεταδίδει όλη
τη θετική ενέργεια που εμπεριέχει κάθε λέξη της, κάθε έκφραση, κάθε εικόνα του
γραπτού της λόγου. Είναι ο άνθρωπος που γνωρίζει ποια είναι εκείνη η στιγμή που
πραγματικά έχεις ανάγκη ν’ ακούσεις τη φωνή του «ΕΙΝΑΙ ΣΟΥ», μέσα από τη ζωή
ενός άλλου ανθρώπου…
Κάθε
ήρωας, μια ιστορία, μια ζωή, ένας άλλος κόσμος! Ένας κόσμος που ο αναγνώστης
ταυτίζεται μαζί του και το ζει μέσα από
το βιβλίο σας. Η συγγραφέας τι θέση έχει μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο; Τον πλάθει ή
και παράλληλα ζει κι αυτή το δικό της ταξίδι;
Σίγουρα ζω κι εγώ το
ταξίδι μου μέσα στον κόσμο της μυθοπλασίας και μάλιστα θα έλεγα ότι είναι ένα
ταξίδι αυτογνωσίας, αφού μέσα από τα διλήμματα των ηρώων μου βρίσκω κι εγώ τις δικές
μου απαντήσεις για τη ζωή και τον κόσμο.
Πως
η «Βίλα Ευτυχία» έγινε σημείο αναφοράς και «πεδίο» δράσης σ’ αυτό σας το
συγγραφικό δημιούργημα; Είναι τυχαία αυτή η ταυτοποίηση ή κρύβει κάποιο
μυστικό, εκτός την κοινή παρουσία των εφτά;
Η ιδέα για το βιβλίο αυτό προήλθε από μια
κουβέντα που κάναμε με την παρέα φίλων παιδικών δυο καλοκαίρια πριν, σχετικά με
το που θέλουμε να βρεθούμε όταν γεράσουμε και πως θα μπορούσαμε να ζούμε όλοι
μαζί! Νομίζω ότι ο φόβος της μοναξιάς στα γεράματα με ώθησε στο να εμπνευστώ
αυτή την ιστορία!
Ήταν
εύκολο να «μπείτε» στον τρόπο ζωής και τις συνήθειες των ανθρώπων της τρίτης
ηλικίας; Και το ρωτώ, καθώς ο λόγος σας είναι τόσο «πιστικός» που πραγματικά
εντυπωσιάζει…
Δεν μου ήταν ιδιαίτερο δύσκολο, καθώς
έχω περάσει πολύ χρόνο μιλώντας με ηλικιωμένους ανθρώπους και ζώντας τους από
κοντά. Πάντα με τραβούσε αυτή η ηλικιακή ομάδα, την ένιωθα σαν παράθυρο στο
μέλλον, στο δικό μου μέλλον.
Τι
είναι άραγε αυτό που αποκαλούμε όλοι «Ευτυχία»; Είναι στιγμές, είναι το χθες ή
είναι αυτό του συχνά πυκνά προσπερνάμε; Είναι η λεπτομέρεια;
Τίποτα από αυτά, κατά τη δική μου άποψη.
Ευτυχία είναι η ψυχική ισορροπία που νιώθουμε μέσα μας, η γαλήνη, η επαφή μας με
τον Θεό. Δεν εξαρτάται από το που βρισκόμαστε κι ούτε βέβαια από τα αποκτήματα μας.
Είναι μια κατάσταση εσωτερική, βαθιά και απόλυτη. Το μόνο που χρειαζόμαστε για
να την ανακαλύψουμε είναι η αγάπη στην πιο ανιδιοτελή της μορφή.
Ο
όρος «πλοκή» της υπόθεσης, ήρθε ως φυσικό ακόλουθο της ιστορίας ή η ιστορία δημιούργησε
την πλοκή;
Την πλοκή την είχα σκεφτεί προτού αρχίσω
να γράφω το βιβλίο. Σίγουρα στην πορεία κάποια πράγματα με οδήγησαν σε άλλους δρόμους
και γεννήθηκαν ιδέες της στιγμής. Άρα θεωρώ ότι ισχύουν και τα δυο!
Μια
ιστορία που σε κερδίζει από τις πρώτες λέξεις – εικόνες, είναι αυτό το βιβλίο
και που πραγματικά σε βάζει να αναρωτηθείς, κατά πόσο όλα αυτά που συμβαίνουν
στη «Βίλα Ευτυχία», μπορούν να συμβούν στη ζωή μας. Είναι εφικτό;
Απόλυτα! Τα πάντα είναι εφικτά στη ζωή,
αφού εμείς τα φτιάχνουμε. Εμείς κρατάμε το τιμόνι της ζωής μας κι είμαστε απολύτως
υπεύθυνοι για όσα μας συμβαίνουν αλλά και για όσα δεν μας συμβαίνουν.
Ευτυχία,
μετάνοια, λύτρωση… Η σωστή σειρά είναι αυτή ή κάθε ζωή ακολουθεί το δικό της
μοτίβο;
Για μένα χρειάζεται πρώτα η
συνειδητοποίηση, η παραδοχή, η ταπείνωση, η μετάνοια και μετά έρχεται η λύτρωση
που ισοδυναμεί με την ευτυχία.
Δημοσιογράφος
– Συγγραφέας
