Η Μανταλένα ήρθε στην
«αυλή» μας για να μας μιλήσει...
για τις εφτά λέξεις που σημάδεψαν την καρδιά της,
αλλά και για να μας πει για όλα εκείνα που κάνουν την ψυχή της να γαληνεύει και
την ωθούν στο επόμενο βήμα «δημιουργίας».
Τι
σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;
Από την τρυφερή εποχή
των παιδικών μου χρόνων, μού έχει λείψει η ανεμελιά. Το ότι οι γονείς μου
αναλάμβαναν την ευθύνη για τα πάντα, ενώ έκαναν ότι καλύτερο μπορούσαν για να
είμαι ευτυχισμένη. Μου λείπουν εκείνες οι υπέροχες αναμνήσεις με τα αγαπημένα
μου πρόσωπα που δεν είναι πια κοντά μας και κυρίως ο πατέρας μου που έφυγε από
τη ζωή όταν ήμουν πολύ μικρή.
Ο
αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν;
Ο μικρός πρίγκιπας του
Αντουάν ντε Σαιντ- Εξυπερύ και τα λόγια του: “Μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά.
Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν.” Σήμερα το διαβάζω στα παιδιά μου.
Ο
κάθε ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά μυστικά του εαυτού σας;
Το πρώτο μου βιβλίο, “7
λέξεις που σημάδεψαν την καρδιά μου” έχει πραγματικούς ήρωες. Αναφέρομαι σε
προσωπικά γεγονότα της ζωής μου τα οποία είναι παρουσιασμένα με τέτοιο τρόπο,
έτσι ώστε και οι αναγνώστες να “δουν” τον εαυτό τους μέσα σε αυτά. Πρόκειται
άλλωστε για 7 λέξεις - έρωτας, αγάπη, μητρότητα, προδοσία (& αχαριστία),
θλίψη, ελπίδα, ευτυχία που έχουν σημαδέψει και σημαδεύουν τον καθένα από μας.
Ποιο
θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;
Αγαπώ τη ζωή, αυτό το
θείο δώρο που μου έχει δοθεί και το υπερασπίζομαι. Νομίζω ότι το στοιχείο που
αγαπώ σε εμένα είναι να καταφέρνω να προχωράω μπροστά, παρά τις όποιες
δυσκολίες και ατυχίες.
Ποιο
είναι το βασικό σας ελάττωμα;
Αν κάτι με έχει
δυσκολέψει στη ζωή μου και μπορεί να θεωρηθεί ως “ελάττωμα” είναι οι προσδοκίες
που είχα από κάποιους ανθρώπους με τους οποίους έχω συναναστραφεί. Παλαιότερα
είχα την ψευδαίσθηση πως εφόσον είμαι εγώ καλή και σωστή, θα ανταποκριθούν και
οι άλλοι το ίδιο σε εμένα. Στην πορεία όμως, οι εμπειρίες ζωής, μού απέδειξαν
ότι δυστυχώς λίγοι είναι εκείνοι που εκτιμούν το καλό και πολλοί αυτοί που
θέλουν να σε βλάψουν.
Την
μοίρα, την θεωρείτε γραφιά της ζωής σας;
Δεν είμαι σε θέση να
γνωρίζω αν όλα είναι μοιραία στη ζωή μας και αν μπορούν οι πράξεις μας να αλλάξουν
την πορεία μας. Λειτουργώ με λογική και συναίσθημα, απολαμβάνω τα όμορφα που
μου συμβαίνουν, μαθαίνω από τα λάθη μου, ενώ φροντίζω να μην τα επαναλαμβάνω...
Και ό,τι πρόκειται να συμβεί, θα συμβεί...
Πως
εκδηλώνετε την αγάπη σας;
“Η αγάπη δεν ανέχεται
εξηγήσεις. Χρειάζεται πράξεις” έλεγε ο Έριχ Μαρία Ρεμάρκ. Προσυπογράφω.
Η
αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Όπως ανέφερα και σε
προηγούμενη απάντηση, καταφέρνω να προχωράω μπροστά, παρά τις όποιες δυσκολίες
και ατυχίες. Μόνο εάν βλέπεις με αισιοδοξία τη ζωή το πετυχαίνεις αυτό...
Με
τι ασχολείστε αυτό τον καιρό;
Η κύρια “ασχολία” μου
είναι το μεγάλωμα του γιου μου και της κόρης μου... “To να είσαι μαμά είναι η
πιο καλοπληρωμένη δουλειά του κόσμου γιατί η αμοιβή της είναι αγνή, καθαρή
αγάπη!” έλεγε πολύ σωστά η Mildred B. Vermont...
Δίχως να κλέβω χρόνο από αυτόν που περνώ με τα παιδιά μου, είμαι δημοσιογράφος
στο διαδικτυακό περιοδικό klik του εκδότη κυρίου Άρη Τερζόπουλου, όπου ετοιμάζω
συνεντεύξεις και αφιερώματα για κορυφαίες προσωπικότητες, ενώ γράφω προσωπικές
θέσεις σε ψυχολογικά και άλλα θέματα που λίγο πολύ όλους μας απασχολούν.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε το πρώτο μου βιβλίο, “7 λέξεις που σημάδεψαν την καρδιά
μου” το οποίο αφιερώνω στα δύο θαύματα της ζωής μου...
Ποια
είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία ή ποια πιστεύετε ότι είναι συνοδοιπόρος
στη ζωή σας;
Δεν έχω αγαπημένη
ελληνική ταινία. Αγαπώ τις περισσότερες που ανήκουν στην χρυσή εποχή του
ελληνικού κινηματογράφου με τους αγαπημένους, αξέχαστους Αλίκη Βουγιουκλάκη,
Τζένη Καρέζη, Λάμπρο Κωνσταντάρα, Ρένα Βλαχοπούλου, γαληνεύουν την ψυχή μου...
Ωστόσο, κάποια (ανήκει
σε άλλη κατηγορία) που έρχεται αυτή τη στιγμή στο μυαλό μου, είναι το “Μία
αιωνιότητα και μία μέρα” του Θεόδωρου Αγγελόπουλου, ο οποίος κατάφερε να
απεικονίσει με μοναδική απλότητα τη μεγάλη αλήθεια της ζωής... Το παρελθόν και
το μέλλον που μοιάζουν με δύο αχώριστους συγκάτοικους.
Το αύριο μπορεί να
είναι μια απλή μέρα, αλλά θα είναι πάντα "αύριο". Ένα αύριο που
δημιουργεί ένα αναπάντητο ερώτημα κι αυτό γιατί θα είναι αιώνια άγνωστο.
Έρχεται η στιγμή που ο κύκλος πρέπει να κλείσει και τότε είναι που η αίσθηση
του ανολοκλήρωτου μεγαλώνει. Κι αυτό γιατί το τέλος είναι εκεί κοντά...
Ποιο
είναι το αγαπημένο σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Δεν είχα ποτέ κάποια
προσκόλληση σε αντικείμενα, ωστόσο αγαπώ κάποια με τα οποία είναι συνδεδεμένα
με αναμνήσεις μου και αγαπημένα μου πρόσωπα. Όπως φωτογραφίες ή κάποια που
έχουν χαριστεί από τον πατέρα μου και που όταν τα αγγίζω νιώθω ότι με μαγικό
τρόπο είναι κοντά μου...
Ποια
είναι η αγαπημένης σας ατάκα;
“Η αλήθεια και η
ελευθερία είναι απαιτητικές ερωμένες, γι’ αυτό κι έχουν λίγους εραστές” του
Albert Camus.
Η
εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις
στηρίξει;
Κάποτε ένας καθηγητής
μου μας είπε ότι ο σκοπός της τέχνης δεν είναι να βγάζεις πολλά λεφτά, αλλά να
σώσεις την ψυχή σου. Και νομίζω ότι μόνο εφόσον το συνειδητοποιήσει κανείς αυτό
και δεν τυφλωθεί από τα “παρελκόμενα” που φέρνει συχνά η εξουσία, θα μπορέσει
να εκτιμήσει τη σπουδαιότητα της τέχνης. Ας μην ξεχνάμε τα λόγια του Αβραάμ
Λίνκολν :”αν θες να δοκιμάσεις τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου, δώσ’ του εξουσία”…
Ποιος
πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας δυσκολεύεται να αγκαλιάσει το βιβλίο;
Δυστυχώς, σε μια Ελλάδα
χτυπημένη από την κρίση, όλο και λιγότεροι διαβάζουν βιβλία κι αναρωτιέμαι πώς
είναι δυνατόν να εξελιχθεί μια χώρα δίχως Παιδεία. Επιλέγουν τη γρήγορη,
διαδικτυακή ενημέρωση, ενώ συχνά οι ίδιοι οι γονείς δεν ενδιαφέρονται να
ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να διαβάζουν. Ο Carlos Ruiz Zafon έλεγε ότι “τα
βιβλία είναι καθρέφτες. Βλέπεις μέσα τους μόνο αυτά που ήδη έχεις μέσα σου”.
Ίσως τώρα πια, οι περισσότεροι έχουν πάψει να έχουν εσωτερικές αναζητήσεις κι
αυτό τους δυσκολεύει να εκτιμήσουν το νόημα των βιβλίων.
Αν
σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Να μην υπάρξει ούτε ένα
παιδί στον κόσμο που να πεθαίνει από πείνα.
Αν
μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;
Επιλέγω να μην πιστεύω
σε κακιές μάγισσες...
Πιστεύετε
στα όνειρα;
Πιστεύω στα όνειρα που
γεννούν οι επιθυμίες μας και που ελπίζουμε κάποια στιγμή να πραγματοποιηθούν.
Ακόμα και αν δεν επιτευχθούν, η χαρά που μας δίνει αυτή η διαδικασία, είναι
ανεκτίμητη... Μετράει δηλαδή, το ταξίδι και όχι ο προορισμός...
Αν
σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Στα παιδιά μου δίνω την
εξής συμβουλή: “Να κρατάτε το κεφάλι ψηλά στις όποιες ατυχίες και δυσκολίες και
μην πείτε ποτέ σας, είναι αργά...”
Γεννήθηκε στην Αθήνα
ένα χιονισμένο πρωινό του Ιανουαρίου.
Σπούδασε Οικονομικά στο American College of Greece-Deree College, δημοσιογραφία
και μουσική παραγωγή στο Εργαστήρι Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας και ολοκλήρωσε
τις σπουδές της με MBA στο Athens Laboratory of Business Administration. Μιλάει
Αγγλικά, Ιταλικά, Γαλλικά.
Εργάστηκε σε αεροπορική
και ναυτιλιακή εταιρία.
Είναι λάτρης της
κλασσικής μουσικής και του πιάνου. Από πολύ μικρή της αρέσει να γράφει για να
αποτυπώνει τις σκέψεις και τα συναισθήματά της. Βραβεύτηκε σε λογοτεχνικό
διαγωνισμό της Societa' Dante Alighieri.
Διάφορα κείμενά της
έχουν δημοσιευτεί στον ηλεκτρονικό τύπο καθώς και στο blog της για τη
μητρότητα.
Σήμερα, είναι
δημοσιογράφος στο διαδικτυακό περιοδικό klik του εκδότη Άρη Τερζόπουλου, όπου
ετοιμάζει συνεντεύξεις (Μαρία Φαραντούρη, Δημήτρης Παπαδημητρίου, Μάριος
Φραγκούλης, Μανώλης Μητσιάς, Μαρία Λαμπαδαρίδου Πόθου, Σταμάτης Κραουνάκης,
Φωτεινή Δάρρα, κ.ά.) αφιερώματα για κορυφαίες προσωπικότητες (Μάνος Χατζιδάκις,
Έρνεστ Χέμινγουει, Φίοντορ Ντοστογιέφσκι, Σιμόν ντε Μποβουάρ, Μίλαν Κούντερα
κ.ά.) και γράφει προσωπικές θέσεις σε ψυχολογικά και άλλα θέματα που λίγο πολύ
όλους μας απασχολούν.
Θεωρεί πως οι καλύτεροι
'δάσκαλοι' για τη συναισθηματική της ανάπτυξη είναι ο γιος της και η κόρη της.
Τον Ιούνιο του 2019,
εκδόθηκε το πρώτο της βιβλίο :"7 λέξεις που σημάδεψαν την καρδιά μου"
από τον Εκδοτικό Οργανισμό Λιβάνη.
(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)
