Κανείς
στο χωριό δεν είχε να πει κάτι κακό για τον κυρ Θρασύβουλο, εκτός από το ότι
ήταν σπάγκος και ευκολόπιστος!
Να χαλάσει παραπάνω
ευρώ από αυτά που είχε προγραμματίσει από τον πρωινό σχεδιασμό, ούτε λόγος.
Ικανός ήταν να θέση σε κίνδυνο τη ζωή του, παρά να ξοδέψει άσκοπα και ένα λεπτό
του ευρώ...
Για όλα είχε
απάντηση, όπως και για ό,τι του έλεγαν οι άλλοι για την τσιγκουνιά του, πάντα
έβρισκε μια αποστομωτική απάντηση και τους έβαζε στη θέση τους.
Όταν μάλιστα άκουσε
και από τα media τους ειδικούς να λένε πως μπορείς να
γλιτώσεις χρήματα, αντικαθιστώντας ακριβά προϊόντα με πράγματα-λύσεις της
καθημερινότητας, είχε ένα λόγο παραπάνω για να κάνει μια πιο σφικτή οικονομία…
Ήταν Σάββατο πρωί
που πήρε την απόφαση να κάνει το μεγάλο οικονομικό άλμα και μέχρι το βράδυ της
Κυριακής όλα είχαν αλλάξει μέσα στο σπιτικό του.
Όλα για τον κυρ
Θρασύβουλο ήταν φυσιολογικά και σωστά πραγμένα. Αυτοί που διαφώνησαν από την
πρώτη στιγμή, αλλά δεν μπορούσαν να του πουν και τίποτα, ήταν η οικογένειά του,
που μέσα σ’ ένα Σαββατοκύριακο είδαν τη ζωή τους ν’ αλλάζει και η μια έκπληξη
να διαδέχεται την άλλη!
Το τι τρομάρα πήρε
η κυρά Νίτσα η αδερφή του δε λέγεται, όταν το επόμενο πρωί μπήκε στην τουαλέτα
για να κάνει την ανάγκη της και είδε από το ταβάνι να κρέμονται ξερά χόρτα,
πλεξίδες σκόρδα και ματσάκια γαϊδουράγκαθα!
Η τσιρίδα της
σήκωσε την οικογένεια στο πόδι και όταν ο κυρ Θρασύβουλος έτρεξε κοντά της για
να δει τι έγινε, τον στόλισε κανονικά.
-
Βρε πυροβολημένε
του κερατά, τι είναι όλα αυτά; Τι αηδίες έβαλες ρε τσιφούτη στο ταβάνι; Ποιος
βλάκας σου είπε να μετατρέψεις το μπάνιο σε αχούρι πρώτης κατηγορίας και γιατί,
ρε κακό χρόνο να’ χεις;
-
Σιγά που θα σας
άφηνα να ρίχνεται του κόσμου τ’ αποσμητικά για να ξεβρομίσει ο τόπος και να
χαλάω παράλληλα και χρήματα για να τ’ αντικαταστήσω όταν τελειώσουν. Με τα
σκόρδα και τα γαϊδουράγκαθα κάνω τη δουλειά μου και μου μένουν τα ευρουλάκια
στην τσέπη μου, της απάντησε με ήρεμο ύφος και έσκυψε δίπλα στο πλυντήριο που
υπήρχε μια μικρή λεκάνη μ’ ένα πουκάμισο μέσα.
-
Τι δουλειά έχει το
πουκάμισό σου μέσα στη λεκάνη με το γάλα; τον ρωτάει βλέποντας τον να το τσαλαβουτάει
αρκετές φορές με καμάρι κι αυτής να της ανεβαίνει η πίεση στο κεφάλι.
-
Το πλένω, δεν το
βλέπεις; Υπάρχει καλύτερο πράγμα από το γάλα; Τι θέλεις δηλαδή. Να δίνουμε του
κόσμου τα λεφτά για απορρυπαντικά, ενώ έχουμε τη λύση στον κήπο μας; Όχι κυρά
μου. Η γιδούλα μας να είναι καλά και στα πλένω εγώ τα ρούχα, χωρίς χημικά και
αηδίες. Και άντε τώρα κάνε την ανάγκη σου, γιατί θέλω να ξυριστώ…
(Α’ Μέρος)
(Απόσπασμα από το βιβλίο του Παύλου Ανδριά
«Άντε και… σας πίστεψα», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΙΑΜΒΟΣ, Χ. Τρικούπη
31, τηλ. 210 3300443)
