Η τολμηρή απόφαση της Μαρίνας, μιας...
σαραντάχρονης
συζύγου και μητέρας, να συνεχίσει τις σπουδές της από εκεί όπου τις είχε αφήσει
είκοσι χρόνια πριν την οδηγεί στην Πόλη του Φωτός, το Παρίσι, και, στη
συνέχεια, στο εξωτικό Μαρόκο. Η καρμική γνωριμία της με τον Νασίρ και τα έντονα
συναισθήματα που μοιράζονται ανατρέπουν τις ισορροπίες της τακτοποιημένης ζωής
τους.
«Ακόμα κι αν ξεχάσεις όσα σου είπα, μην ξεχάσεις ποτέ
πώς σε έκανα να νιώσεις», της είχε πει ο Νασίρ εκείνο το τελευταίο βράδυ στην
Καζαμπλάνκα.
Και ύστερα, η Σαντορίνη! Ένας ηφαιστειακός τόπος όπου
η ζωή είναι πιο δυνατή από τον θάνατο και ο έρωτας ανάμεσα στη Μαρίνα και στον
Νασίρ πιο δυνατός από τα πρέπει. Κάθε φορά που ο φλογερός ήλιος της Σαντορίνης
βυθίζεται στο Αιγαίο, εκείνοι αγαπιούνται ακόμα πιο πολύ.
Όσο και αν η Μαρίνα παλεύει να καταπιέσει αυτά που
νιώθει, να αφοσιωθεί στην οικογένειά της, τα λόγια του Νασίρ, φυλαγμένα στα
συρτάρια του μυαλού και της καρδιάς της, δεν την αφήνουν να ξεχάσει. «Όπου κι
αν πάω, θα σε πάρω μαζί μου, θα σε κουβαλάω μέσα μου, για πάντα».
