Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2016

«Τα Βατράχια»… στην προθήκη της αυλής μας!!!


Χαλκίδα 2011

«Κοίταξα τη φωτογραφία, ένιωσα σαν να ήμουν εκεί, να έβλεπα το πτώμα από κοντά. Ένα κοριτσάκι με βρεγμένα μαλλιά που δίπλωναν πίσω από δύο πεταχτά αυτιά. Φο-ρούσε μόνο τα εσώρουχα. Οι ώμοι της κατάλευκοι, σκελετωμένοι. Το φως από το φλας της σήμανσης αντανακλούσε μέσα στα μάτια της».
Η βροχή αρχίζει. Το ποτάμι φουσκώνει. Τα βατράχια ετοιμάζονται για το τραγούδι τους. Το έγκλημα μιας νεαρής μαθήτριας προσφέρει στον αστυνόμο Καπετάνο τη μοναδική ευκαιρία που του απομένει. Παραγκωνισμένος από οικογένεια και τοπική κοινωνία, αντιμετωπίζει ολομόναχος τα φαντάσματα του παρελθόντος. Η μοναδική συντροφιά του ο καπνός από τα πουράκια βανίλιας. Η εύρεση της σορού μέσα στα παγωμένα νερά του Ευβοϊκού φέρνει την επιστροφή στη δράση. Η σύλληψη του δολοφόνου φαντάζει ως η μοναδική οδός προς τη λύτρωση. Τα χέρια του πρέπει να λερωθούν, να ξεφλουδίσουν τον σάπιο φλοιό χρόνιων μυστικών. Η αναζήτηση ξεκινάει. Η παγίδα τον περιμένει, τοποθετημένη στο ίδιο ακριβώς σημείο που ήταν και τη νύχτα του διωγμού του.
Αλιβέρι 1985

Δυο αδέλφια που δεν ενώθηκαν με δεσμούς αίματος. Ένας κήπος γεμάτος λάσπη. Απώλειες ζωών που θα χωρίσουν και θα ενώσουν τις ψυχές τους. Η μετάβαση μιας οικογένειας από την ευημερία στη φτώχια. Ένα βιος που χάνεται. Πώς το αγροτόσπι-το στο Αλιβέρι θα δώσει τη λύση; Δυο ιστορίες, ένα τέλος.