Κουβέντα στην «αυλή», με την ηθοποιό Μυρτώ Παπά

Στην κουβέντα που κάναμε με τη Μυρτώ, όταν ήρθε...

στην αυλή μας, νιώσαμε αυτό που λέμε ότι γνωρίσαμε έναν άνθρωπο που ξέρει τι θέλει, ξέρει να το παίρνει και να βάζει κάθε φορά τον πήχη πιο ψηλά…  

Ποια γεύση, σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;

Μία φέτα χωριάτικο ζυμωτό ψωμί της γιαγιάς μου με πασπαλισμένη ζάχαρη και λάδι… Και όλα τα εγγόνια καθισμένα στην αυλή του σπιτιού της στο χωριό κατακαλόκαιρο να την τρώμε. Δεν έχω καταφέρει να αναπαράξω αυτή την γεύση και αυτή την μυρωδιά.

Ο «θεατρίνος» στην οικογένεια, ποιος ήταν;

Κανείς! Θα έλεγα ότι στην οικογένειά μου όλοι είχαμε διακριτούς χαρακτήρες και συμπεριφορές, αλλά «θεατρίνος» με την έννοια που καταλαβαίνω την λέξη δεν ήταν κανείς.

Τι ήταν αυτό που σας ώθησε ν’ ασχοληθείτε με την υποκριτική;

Να ζήσω όσες περισσότερες ζωές γίνεται! Έστω και βραχύβιες. Να κατανοήσω τί ωθεί κάθε χαρακτήρα στις επιλογές του, να το αποδεχθώ και να το ζήσω και εγώ, ανεξαρτήτως του αν είναι τυπικά ‘καλός’ ή ‘κακός’.

Τι σας έκανε να συμμετέχετε σε αυτή την παράσταση & ποιος είναι ο ρόλος σας σε αυτή;

Η παράστασή μας, το ‘Redial’ είναι μία ακριβέστατη απεικόνιση της σύγχρονης καθημερινότητας της γενιάς μας. Όπου οι σχέσεις χτίζονται μέσω της τεχνολογίας, οι ρυθμοί είναι ιλιγγιώδεις και στην πράξη όλοι βιώνουμε μία τεράστια μοναξιά παρόλο που είμαστε συνέχεια συνδεδεμένοι μέσω τηλεφώνων, κοινωνικών δικτύων και άλλων οδών. Το θέμα λοιπόν το έκαναν να πω το ‘ναι’ εξ’ αρχής με μεγάλη χαρά! Εγώ υποδύομαι την Ντομινίκ, μία άνεργη ηθοποιό 30 ετών που ζει στη Νέα Υόρκη. Είναι νευρική, αγχώδης, σε σχέση με έναν παντρεμένο άνδρα που είναι ξεκάθαρο ότι δεν έχει μέλλον και μία ψυχωτική συγκάτοικο. Εν ολίγοις, δεν θέλει να δει ότι η ζωή της είναι μαντάρα.

Τι πρέπει να περιλαμβάνει κατά τη γνώμη σας, μια καλή παράσταση;

Πάθος. Όρεξη για δουλειά. Σωστούς συνεργάτες. Ενδιαφέρον κείμενο που έχει κάτι να πει για το εδώ και τώρα που βιώνει η κοινωνία που ζούμε.

Πως φαντάζεστε το μέλλον της δουλειάς σας μέσα από την κρίση που βιώνουμε;

Νομίζω ότι οφείλουμε να είμαστε πιο συνεπείς απέναντι στους θεατές μας. Από τη στιγμή που τους ζητάμε να έρθουν να μας δουν, οφείλουμε η δουλειά που τους παρουσιάζουμε να είναι άψογη, στο μέγιστο των δυνατοτήτων μας.

Η τηλεόραση βοηθάει στην προβολή του ηθοποιού ή τον φθείρει άμεσα;

Noμίζω ότι όλα είναι θέμα επιλογών και διαχείρισης κάθε εργαλείου. Η τηλεόραση είναι ένα εργαλείο για εμάς τους ηθοποιούς το οποίο δεν είναι από μόνο του καλό ή κακό. Η φθορά έρχεται αν επιλέξει κάποιος ηθοποιός να συμμετάσχει σε μία παραγωγή που δεν τον καλύπτει ως κείμενο, συντελεστές και τρόπος παραγωγής. Και φυσικά ακόμα και αν συμμετέχει σε οποιαδήποτε παραγωγή, αν το κάνει συνειδητά και με επαγγελματική σοβαρότητα, μπορεί να αποφύγει τη φθορά και να λάβει μέσω της συμμετοχής του πολύτιμες εμπειρίες.

Την Ελλάδα με ποια ταινία θα την ταυτίζατε;

Σίγουρα με το Ρεμπέτικο του Κώστα Φερρή και όλες οι ταινίες του Νίκου Τριανταφυλλίδη.

Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας έχει περιορίσει τις εξόδους του στο θέατρο;

Σίγουρα η οικονομική κρίση παίζει πολύ μεγάλο ρόλο. Όμως πιστεύω ότι έχει μπερδευτεί το θεατρόφιλο κοινό της Ελλάδας λόγω του τεράστιου αριθμού παραστάσεων που ανεβαίνουν κάθε χρόνο χωρίς διάκριση «ποιότητας» παράστασης. Φέτος, για παράδειγμα, ανέβηκαν στην αθηναϊκή σκηνή πάνω από 1500 παραστάσεις. Είναι σίγουρο ότι δεν ήταν όλες «καλές». Αν πάει λοιπόν ένας ανυποψίαστος θεατής σε μία τέτοια παράσταση, πληρώσει 15 ευρώ και η παράσταση είναι κακή, δύσκολα θα αποφασίσει να ξαναπάει σε κάποια άλλη. Θα επιλέξει να δει μία ταινία στο σπίτι του ή μία σειρά στην συνδρομητική ή μη τηλεόραση.

Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «πρέσβη» της ελληνικής θεατρικής σκηνής, ποια αρχαία τραγωδία θα προτείνατε στους ξένους και γιατί;

Τον Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου. Για την αίσθηση της απομόνωσης και της ‘τιμωρίας’ που πιστεύω ότι αισθάνεται ο μέσος Έλληνας αυτή την περίοδο.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σας θεατρικός συγγραφέας;

Δεν είναι σταθερές οι προτιμήσεις μου. Περνάω φάσεις εμμονής ανά σταθερά διαστήματα! Αυτή την περίοδο είμαι ερωτευμένη με τον Πίντερ.

Ποιο ρόλο θα θέλατε να παίξετε ή ποιο ρόλο έχετε παίξει και σας είχε «κερδίσει»;

Υπάρχουν πάρα πολλοί ρόλοι του παγκόσμιου θεάτρου που θα ήθελα να παίξω. Έχω μία φυσική ροπή προς τους δραματικούς ρόλους αλλά θα ήθελα να δοκιμάσω ο,τιδήποτε αγγίζει την προσωπική μου ταυτότητα σε οποιονδήποτε βαθμό. Επόμενος στόχος μου θα ήταν να συμμετάσχω σε μία παραγωγή μιούζικαλ, ώστε να συνδυάσω τους δύο μου επαγγελματικούς χώρους ταυτόχρονα, αυτόν του τραγουδιού και της υποκριτικής.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας αντικείμενο, το «γούρι» σας; Είναι ένα ασημένιο κέρμα 30 δραχμών του 1963! Το έχω από πολύ μικρή, ήταν του παππού μου και μου δίνει μεγάλη ασφάλεια να το έχω μαζί μου όταν πηγαίνω σε ένα ραντεβού που έχει μεγάλη σημασία για εμένα ή όταν πρέπει να πάρω μία κρίσιμη απόφαση. Κατά περιόδους το χάνω, αλλά πάντα εμφανίζεται μπροστά μου μετά από λίγο!

Ποια είναι η αγαπημένη σας ατάκα;

«The greatest thing you'll ever learn is just to love and be loved in return». Είναι από το τραγούδι Nature Boy του Νat King Cole.

Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία;

Μου άρεσε πολύ ο Αστακός του Λάνθιμου. Γενικά οι ταινίες του έχουν να μου πουν πολλά, ξεκινώντας από καθαρά θέματα τεχνικής που επιλέγει μέχρι των παραβολών που χρησιμοποιεί για να μιλήσει για την ανθρώπινη φύση.

Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;

Δεν νομίζω ότι είμαι σε θέση να δώσω συμβουλές σε παιδιά. Είναι πολύ μεγάλη η ευθύνη και εγώ αισθάνομαι πολύ μικρή για αυτό. Αν έπρεπε οπωσδήποτε να πω κάτι, θα του έλεγα να μην βιάζεται να βγάζει συμπεράσματα για τους ανθρώπους, να δίνει χρόνο σε κάθε έναν χωριστά και θα εκπλαγεί από το τι μπορεί να μάθει.

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1985. Είναι σπουδάστρια του Θεάτρου των Αλλαγών. Παράλληλα σπουδάζει σύγχρονο τραγούδι στο Εθνικό Ωδείο.

Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια υποκριτικής και τεχνικής με τους Ευδόκιμο Τσολακίδη, Θοδωρή Αθερίδη, Δημήτρη Καταλειφό, Όλγα Τζωρτζ και Βίλια Χατζοπούλου, σεμινάρια αυτοσχεδιασμού και κίνησης/χορού με τον Ευδόκιμο Τσολακίδη, Αναστάσιο Δεληγιάννη, Ασπασία Μηλιαράκη και Χρύσα Καψούλη και σεμινάρια τραγουδιού και ορθοφωνίας με τους Αλέξανδρο Μποσινάκο, Απόστολο Καλτσά και Μαριάνθη Σοντάκη. Σπουδές σύγχρονου τραγουδιού στο Εθνικό Ωδείο με τον Α. Μποσινάκο.

Τιμήθηκε με την Υποτροφία Βαγγέλης Γιακουμάκης του Θεάτρου των Αλλαγών το καλοκαίρι του 2017. Έχει συμμετάσχει στις εξής θεατρικές παραστάσεις:

R.W.Fassbinder: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΗ ΒΡΕΜΗ, θεατρική ομάδα ΕΜΠ, Ζαν Ανουίγ: ΕΥΡΙΔΙΚΗ, θεατρική ομάδα ΕΜΠ, Eve Ensler: VAGINA MONOLOGUES, Ιmperial College London Drama      Society, Lewis Carroll: ALICE IN WONDERLAND, Ιmperial College London Drama  Society,

Ευριπίδη: ΤΡΩΑΔΕΣ, ΘτΑ, σκηνοθεσία/σύλληψη Ε. Τσολακίδη Έχει συμμετάσχει στην ταινία μικρού μήκους ΑΠΟΨΕ ΘΑ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΨΑΡΕΜΑ, σε σκηνοθεσία Ντορέττας Παναγοπούλου.

 (Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)