Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2019

Κουβέντα στην «αυλή», με την ηθοποιό Αθηνά Χατζηαθανασίου



Αν και δεν της αρέσουν τα παχιά λόγια και οι ανούσιες...
φιλοσοφίες, τα λόγια της δείχνουν έναν άνθρωπο που γνωρίζει πολύ καλά τη θεωρία της τέχνης, αλλά και των παραμέτρων της…

Ποια γεύση, σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;
Του χώματος, όταν έτρωγα τα μούτρα μου στις παιδικές χαρές.

Ο «θεατρίνος» στην οικογένεια, ποιος ήταν;
Όλοι μας. Μόνο εγώ, βέβαια, ασχολήθηκα επαγγελματικά.

Τι ήταν αυτό που σας ώθησε ν’ ασχοληθείτε με την υποκριτική;
Το παιχνίδι.

Τι σας έκανε να συμμετέχετε σε αυτή την παράσταση & ποιος είναι ο ρόλος σας σε αυτή; 
Το ότι είδα ένα κομμάτι του εαυτού μου μέσα στο έργο. Παίζω την Τάλια, η οποία, επίσης, έγινε κομμάτι μου.

Τι πρέπει να περιλαμβάνει κατά τη γνώμη σας, μια καλή παράσταση;
Ρυθμό.

Πως φαντάζεστε το μέλλον της δουλειάς σας μέσα από την κρίση που βιώνουμε;
Ευοίωνο. Η τέχνη, συνήθως, αναδύεται μέσα από περιόδους κρίσης.

Η τηλεόραση βοηθάει στην προβολή του ηθοποιού ή τον φθείρει άμεσα;
Κανένα μέσον δεν είναι αρκετό για να βοηθά ή να φθείρει άμεσα. Το θέμα είναι πως το χρησιμοποιείς.

Την Ελλάδα με ποια ταινία θα την ταυτίζατε;
Με το μια τρελή τρελή οικογένεια.

Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας έχει περιορίσει τις εξόδους του στο θέατρο;
Ο κόσμος της εικόνας, που υπάρχει εύκολα και ανέξοδα σε μια οθόνη υπολογιστή.

Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «πρέσβη» της ελληνικής θεατρικής σκηνής, ποια αρχαία τραγωδία θα προτείνατε στους ξένους και γιατί;
Τις Τρωάδες. Για το μονόλογο της Εκάβης και το μοναδικό τρόπο με τον οποίο αποτυπώνεται η ξενοφοβία σε αυτόν.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σας θεατρικός συγγραφέας;
Ξεκινώ να γράφω και σβήνω γιατί κάθε φορά θυμάμαι κάποιον άλλον, που θεωρώ ότι αδικώ. Ας πούμε ότι έχω αδυναμία στους συγγραφείς του παραλόγου.

Ποιο ρόλο θα θέλατε να παίξετε ή ποιο ρόλο έχετε παίξει και σας είχε «κερδίσει»;
Εκείνον/εκείνος που πιάνω στα χέρια μου κάθε φορά.

Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Δεν έχω αγαπημένο αντικείμενο. Όταν χρειάζομαι μία ενίσχυση της τύχης μου, συναντώ κάποιον αγαπημένο.

Ποια είναι η αγαπημένη σας ατάκα;
Το «Δεν είναι αυτό που νομίζεις». Αν και ελπίζω να μην χρειαστεί να την ακούσω.

Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία;
Πάλι γράφω και σβήνω. Δεν είναι δίκαιες αυτές οι ερωτήσεις!

Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Μη φοβηθείς τα λάθη.



Γεννήθηκε στην Πτολεμαΐδα και μεγάλωσε στη Βέροια. Είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Γιώργου Αρμένη και της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και τελειόφοιτος του μεταπτυχιακού τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Ανοιχτού Πανεπιστημίου Κύπρου.
Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια της American Academy of Dramatic Arts  στο Λος Άντζελες και του Εθνικού Θεάτρου στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών, υπό την καθοδήγηση του Μιχαήλ Μαρμαρινού.
Έχει συνεργαστεί με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος στην παράσταση «Μανταμ Σουσού», σε σκηνοθεσία του Γιώργου Αρμένη, στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού και έχει συμμμετάσχει σε παιδικές παραστάσεις, όπως ο «Βασιλιάς Κλόουν», σε σκηνοθεσία της Αθανασίας Καλογιάννη κ.α., καθώς επίσης και στη μουσικοθεατρική παράσταση «Ραντεβού στην Αθήνα», σε κείμενο της ίδιας και σκηνοθεσία του Φώτη Αθανασίου. Επίσης, έχει γράψει και έχει σκηνοθετήσει την παράσταση «Μια Παναγιώτα κι ένα Κάποτε».
Στον κινηματογράφο, έχει συμμετάσχει στην ταινία μικρού μήκους «Δίπλα σου», σε σκηνοθεσία Θανάση Τσιμπίνη.

(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)