«Της νύχτας τα καμώματα τα βλέπει η μέρα και
γελάει» λέει ο σοφός λαός μας, αλλά άμα δεν τη ζήσεις, δεν μπορείς να κοιτάξεις
κατάματα το φως της ημέρας…
Η νύχτα είναι η μάνα της ζωής, είναι αυτή που με
το γάλα της μεγαλώνει όσους θέλουν να ζήσουν, όσους έχουν «τ’ άντερα» να πουν
ότι γεννήθηκαν απ’ αυτήν και είναι υπερήφανοι!
Στα σοκάκια της νύχτας μαθαίνεις τα πάντα, έχοντας
αφτιά και μάτια ορθάνοιχτα μαθαίνεις να αγωνίζεσαι, να πολεμάς, να αμύνεσαι και
παράλληλα να γεμίζεις με γνώσεις.
Γνώση που στο φως της καθημερινότητας θα σου δώσει
λύσεις, θα σε βοηθήσει να ελιχθείς και σε μερικές περιπτώσεις να σε
τοποθετήσει στο ψηλότερο σκαλί της «καταξίωσης».
Η νύχτα είναι ένα «περίεργο» σχολείο δίχως
εκπαιδευτικούς και κανόνες συγκροτημένης παιδείας, αλλά γεμάτο πρακτικές και
τακτικές άμεσης δράσης.
Είναι αν θες μια αρένα που βγάζει πολεμιστές και
περιθωριοποιεί όσους δήθεν τύπους προσπαθούν να κλέψουν δάφνες και νίκες,
στοχεύοντας να τις πουλήσουν στην αγορά της Αυγής.
Αυτής που ξημερώνει για όλους, αλλά σα γυναίκα
έχει και αυτή τις αδυναμίες της, τα πάθη της, τους έρωτές της.
Αυτής που ως κόρη πουτάνας, γνωστό άλλωστε και το
«πουτάνα νύχτα», ξέρει να δίνει τα πάντα σε εραστές που αξίζουν και να ρουφάει
τους χυμούς μιας παθιασμένης σχέσης, με πρωταγωνιστές τις αδυναμίες των
ανθρώπων.
Παύλος Ανδριάς
