Η Κατερίνα Πλουμιδάκη, απαντά στο «κουτσομπολιό»… της αυλής!!!

«Η ζωή είναι πολύ μικρή για να είναι θλιβερή…» μας είπε καθώς καθίσαμε να απολαύσουμε τον καφέ μας, δίνοντάς μας έτσι την ευκαιρία να την ρωτήσουμε για πράγματα που της έχουν λείψει, αλλά και για το προφίλ του Έλληνα, της μετά κρίσης εποχή…

Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;

Το παιχνίδι, η ξεγνοιασιά, το ατέλειωτο γέλιο, οι πλάκες.

Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν;

Ο Ρομπέν των δασών.

Τι είναι για εσάς οι φίλοι;

Το κυριότερο κομμάτι της ζωής μου. Η χαρά, το γέλιο, η μοιρασιά, η πλάκα, ο αυθορμητισμός, η απόλυτη ειλικρίνεια.

Θα συγχωρούσατε κάποιον που σας έχει πικράνει;

Το έχω κάνει. Και θα το ξαναέκανα. Γενικά δεν κρατάω κακίες. Και να θέλω δεν μπορώ. Μου περνάει από μόνο του. Απλά αν είναι κάτι πολύ ουσιώδες, θα συγχωρέσω αλλά παράλληλα και θα κόψω. Άπαξ και το νήμα έχει κοπεί, δεν έχω τίποτα να πω ούτε να ακούσω. Αλλά κακία δεν είμαι ικανή να κρατήσω.

Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;

Το ότι είμαι δοτική, στους φίλους μου, στον περίγυρό μου, στο σύντροφό μου.

Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;

Η μανία της τελειότητας, της καθαριότητας και παράλληλα η ανυπομονησία. Πολύ πρόβλημα αυτό. Θέλω όλα να τα κάνω χτες.

Αν η μοίρα σας γύριζε την πλάτη, τι θα κάνατε για να την καλοπιάσετε;

Ανά στιγμές μου τη γυρίζει. Όταν συμβαίνει αυτό, κρατιέμαι υπενθυμίζοντας στον εαυτό μου όλα τα υπόλοιπα για τα οποία πρέπει να είμαι ευγνώμων.

Πως εκδηλώνεται την αγάπη σας;

Δίνοντας. Ακούγοντας με τις ώρες τα όποια προβλήματα και ανησυχίες. Κάνοντας μικρά δωράκια, εκπλήξεις. Με το να είμαι εκεί στην όποια ανάγκη, χωρίς να περιμένω βέβαια να μου ζητηθεί. Με μεγάλη αφοσίωση σε αυτόν που πάσχει.

Έχετε μετανιώσει ποτέ για κάτι;

Όχι ιδιαίτερα. Έχω τη νοοτροπία ότι σε κάθε φάση της ζωής μας πράττουμε αυτό για το οποίο είμαστε έτοιμοι ανάλογα με την τότε ωριμότητά μας. Άρα και λάθος να είναι, τότε αυτοί ήμασταν και αυτά μπορούσαμε να κάνουμε. Έτσι ωριμάζουμε.

Τι είναι αυτό που σας δίνει ενέργεια;

Η ζωή η ίδια. Η φύση, το τρέξιμο, τα ταξίδια, το διάβασμα, η γραφή.

Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;

Και μόνο. Όταν πέσω, αμέσως ενεργοποιούνται οι αμυντικοί μου μηχανισμοί και σκέφτομαι όλα αυτά που έχω, αγνοώντας ό,τι μου λείπει. Έτσι ανεβαίνω γρήγορα.

Τι συναίσθημα σας δημιουργεί η καθημερινότητα;

Φροντίζω να μου αρέσει. Την κτίζω έτσι. Με τις ασχολίες που μου γεμίζουν την ψυχή.
Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό;

Με τα δύο μου Ελληνικά βιβλία και την προώθηση άλλων δύο ξένων βιβλίων στο εξωτερικό.
Τι δεν θα θέλατε να μη σας κλέψουν από το θησαυροφυλάκιο της ψυχή σας;

Την όρεξη μου για ζωή, ελευθερία, κίνηση, μάθηση, χαρά.

Ποιο βιβλίο θα θέλατε να είχατε γράψει;

Αυτό που γράφω τώρα!

Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;

Το νούμερο τρία. Χωρίς όμως να ξέρω το γιατί!

Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;

Η ζωή είναι πολύ μικρή για να είναι θλιβερή.

Πως φαντάζεστε το μέλλον των ΜΜΕ μέσα από την κρίση που βιώνουμε;

Με ανανέωση των προγραμμάτων ώστε να έχουν μεγαλύτερη ακροαματικότητα από τον κόσμο. Και ιδίως να προσφέρεται σε αυτούς που την έχουν μεγαλύτερη ανάγκη, όπως οι ηλικιωμένοι και όσοι αναγκάζονται να παραμένουν στο σπίτι.

Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;
Από ανικανότητα να τις στηρίξει, μια και δεν εκτελούνται οι περισσότερες από τις αποφάσεις που παίρνονται.

Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας αφήνει την τύχη του στα χέρια των άλλων;

Εν μέρει εύκολη λύση και εν μέρει μη εμπιστοσύνη στον εαυτό του.

Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Ου κλέψεις.

Ποιόν από τους πολιτικούς μας, θα θέλατε να τον δείτε ως ήρωα σε καρτούν;

Είναι τόσες οι επιλογές που δυσκολεύομαι ν’ απαντήσω.

Τι φοβάστε περισσότερο, από τους ανθρώπους;

Την ανειλικρίνεια.

Αν μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;

Σκύλος. Σκέτοι γλύκες είναι.

Πιστεύετε στα όνειρα;

Δεν τα έχω αναλύσει ιδιαίτερα αφού τα μισά δε τα θυμάμαι!

Τι κάνετε πριν πέσετε το βράδυ για ύπνο;

Διαβάζω ώσπου να νυστάξω πολύ.

Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;

Ζήσε το τώρα και μόνο αυτό. Μείνε μέσα σου παιδί για πάντα και μη σταματήσεις ποτέ το παιχνίδι. Να είσαι συνεχώς ευγνώμων για όλα αυτά που έχεις.

Η Κατερίνα Πλουμιδάκη γεννήθηκε και έζησε τα πρώτα της χρόνια στο Λονδίνο.

Τελείωσε το σχολείο στην Αθήνα και σπούδασε Computer Science στο Πανεπιστήμιο King's College του Λονδίνου.

Ξεκίνησε την επαγγελματική της δραστηριότητα από το χώρο της Πληροφορικής στο Λονδίνο, στη Γενεύη, αλλά και στην Αθήνα, όπου και επέστρεψε μόνιμα.

Για τέσσερα χρόνια παρουσίασε στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση το δελτίο ειδήσεων στα Αγγλικά.

Εργάστηκε στον τομέα των δημοσίων σχέσεων και έλαβε μέρος σε τηλεοπτικές σειρές ως ηθοποιός.

Το πρώτο της μυθιστόρημα "Πάλι Χώρισα" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μοντέρνοι Καιροί.

(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)