Η Ειρήνη Μαργαρίτη, απαντά στο «κουτσομπολιό»… της αυλής!!!

Φωτογραφία: Ροζίτα Φοράδη

Τα σημάδια της ζωής είναι αυτά που την οδηγούν και ευτυχώς μέχρι τώρα, τα «γούρια» της όπως η ίδια τα αποκάλεσε, όταν καθίσαμε στο τραπέζι της αυλής και κάναμε κουβέντα…

Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;

Η δυνατότητα να πλάθω κόσμους και να τους κάνω πραγματικούς μέσα από το παιχνίδι. Η περιπέτεια. Όσα δε γνώριζα και οι ιστορίες που έφτιαχνα για να τα ανακαλύψω.

Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν;

Ο Νιλς Χόλγκερσεν. Το μικρό αγόρι και το μεγάλο του ταξίδι.

Τι είναι για εσάς οι φίλοι;

Η οικογένεια που επιλέγω.

Θα συγχωρούσατε κάποιον που σας έχει πικράνει;

Όχι εύκολα. Δυστυχώς. Συνήθως χρειάζεται να καταλάβω πρώτα. Μόνο τότε μπορώ να συγχωρήσω. Μου παίρνει χρόνο  γενικώς.

Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;

Τη δημιουργικότητα. Κυριολεκτικά με έχει σώσει.

Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;

Η απαισιοδοξία και η ευκολία μου να πέφτω σε «μαύρες τρύπες».

Αν η μοίρα σας γύριζε την πλάτη, τι θα κάνατε για να την καλοπιάσετε;

Δεν έχω ιδέα. Κάτι θα σκεφτόμουν πάντως.

Πως εκδηλώνεται την αγάπη σας;

Με το να είμαι παρούσα. Στα εύκολα και στα δύσκολα.

Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;

Υπάρχει παραδόξως. Με τη μορφή του ονείρου. Εξακολουθώ να έχω και να κάνω όνειρα.

Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό;

Γράφω feature stories για το Vice.com και την Popaganda.gr  Σκέφτομαι επίσης επόμενα θεατρικά πλάνα.

Τι δεν θα θέλατε να μη σας κλέψουν από το θησαυροφυλάκιο της ψυχή σας;

Το πείσμα μου στην καλή του εκδοχή. Η αρετή της επιμονής ακόμα κι όταν όλα δείχνουν να καταρρέουν.

Ποιο ρόλο θα θέλατε να είχατε υποδυθεί συνειδητά στη ζωή σας ;

Δεν καταλαβαίνω ακριβώς την ερώτηση. Όσο την καταλαβαίνω, θα απαντήσω ,της μαμάς.

Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία;

«Μια τρελή, τρελή οικογένεια»

Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;

Δεν έχω γούρι. Κάτι ψυχαναγκαστικά έχω μόνο. Ας πούμε αθροίζω την ώρα (πχ 23.35)  που βλέπω στο κινητό μου κι αν βγει ζυγός αριθμός, το θεωρώ καλό σημάδι.

Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;

“Everything will be okay in the end. If it's not okay, it's not the end.”

Πως φαντάζεστε το μέλλον των ΜΜΕ μέσα από την κρίση που βιώνουμε;

Λαμπρό. Έχει πολλά να κουκουλώσει ακόμα.

Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;

Νομίζω δεν τις καταλαβαίνει καν. Γι αυτό και θεωρείται πολυτέλεια σε δύσκολους καιρούς.  Το αντίθετο θα έπρεπε να ισχύει κατά τη γνώμη μου αλλά τέλοσπάντων.

Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας αφήνει την τύχη του στα χέρια των άλλων;

Η τάση του να πιστεύει ότι κάποιος άλλος ξέρει καλύτερα από αυτόν. Ένα περίεργο κόμπλεξ που έχουμε αφήσει να αναπτυχθεί με τα χρόνια. Ελπίζω να μην το κληρονομήσουμε κι εμείς με τη σειρά μας.

Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;

Άρση της βουλευτικής ασυλίας.

Τι φοβάστε περισσότερο, από τους ανθρώπους;

Φοβάμαι τους ανθρώπους που είναι ρατσιστές. Αυτή η ιδέα ότι ένας άνθρωπος είναι καλύτερος από κάποιον άλλο (για οποιοδήποτε λόγο) με ανατριχιάζει κυριολεκτικά.

Αν μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;

Ελάφι.

Πιστεύετε στα όνειρα;

Πολύ.  Είναι ο οδηγός για οποιαδήποτε πράξη στην περίπτωσή μου.

Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;

Να παίξει όσο μπορεί. Έχει κάποια χρόνια να είναι παιδί και δε χρειάζεται να υιοθετήσει κανέναν άλλο ρόλο. Επίσης να έχει εμπιστοσύνη σε αυτό που αισθάνεται σωστό. Οι μεγάλοι δε ξέρουν τόσο πολλά όσα δείχνουν.

Η Ειρήνη Μαργαρίτη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1979. Αποφοίτησε από την Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης «Αρχή» και ως ηθοποιός έχει συνεργαστεί με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το Δηπεθέ Πάτρας , τους Peter Gothar, Στάθη Λιβαθινό, Αγγελική Στελλάτου, Γιώργο Παλούμπη, Γεωργία Μαυραγάνη, Esther Andre Gonzalez κ.ά.

Έχει σκηνοθετήσει το «Unemployed (Δέκα Μητροπολιτικές Ιστορίες)» στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και στο ΒΙΟS το 2011 και το «Blackout (Μια μικρή διαμαρτυρία)» βασισμένο στη συλλογή διηγημάτων του Χρήστου Οικονόμου «Κάτι θα γίνει, θα δεις» το 2013.

Μαζί με τον @fanellas γράφει feature stories για το Vice.com

(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)