Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014

Η Ηλιάνα Αναιλή - Νικολοπούλου, απαντά στο «κουτσομπολιό»… της αυλής!!!


«Η τέχνη είναι ο πραγματικός καθρέφτης που αντικατοπτρίζει την βρωμιά της εξουσίας…» μας είπε καθώς καθίσαμε να πούμε δυο κουβέντες και πάνω σ’ αυτό ανοίξαμε ολόκληρη κουβέντα…


Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια; Τα παιδικά χρόνια ! Θεωρώ ότι η μόνη αληθινή στιγμής ύπαρξης στην ζωή μας είναι αυτά τα χρόνια. Τα χρόνια που η ψυχή μας βγαίνει αλώβητη από τον πόλεμο της πραγματικότητας. Τα χρόνια που μεσουρανούν σαν αστέρι επάνω στον καθαρό ουρανό της απεραντοσύνης , οι παιδικές ψυχές είναι πάντοτε ένα κλεμμένο κομμάτι παραδείσου. Γι αυτό διαρκούν λίγο και χάνονται στην αυγή της ημέρας. Γιατί ο παράδεισος είναι όνειρο και η πύλη του προαπαιτεί την πίστη, την πίστη που λησμονήσαμε οι μεγάλοι.
Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν; Ο αγαπημένος μου ήρωας ήταν ο Πήτερ Παν. Γιατί δεν μεγάλωνε ποτέ και γνώριζε το συντριπτικό μυστικό , το ελιξίριο της νεότητος. Μόνο με την καρδιά μπορείς να ταξιδέψεις πιο μακριά και από το άπειρο. Με συγκινεί τόσο αυτό το παραμύθι!
Τι είναι για εσάς οι φίλοι; Η αληθινή φιλία για εμένα είναι ανώτερη κάθε αγάπης , ακόμη και του έρωτα. Γιατί είναι μία καρδιά που τροφοδοτεί δυο ψυχές στο αέναο ταξίδι τους στο σύμπαν. Η φιλία γεμίζει τα λευκά κενά της ψυχής μας , γι αυτό για μένα είναι ιερή.
Θα συγχωρούσατε κάποιον που σας έχει πικράνει; Θεωρώ ότι στην συγχώρεση πρώτα συγχωρούμε τον ίδιο μας τον εαυτό και έπειτα τον άλλον άνθρωπο. Η συγχώρεση είναι πάντα ένας επίπονος θάνατος, ένα αγκαθοστόλιστο μονοπάτι προς τον παράδεισο. Το αίμα όμως πάντοτε ποτίζει το τριαντάφυλλο της ψυχής μας . Το αίμα πάντοτε είναι πηγή ζωής , τα αγκάθια πρέπει να μας φοβίζουν μήτε ο πόνος. Είμαι υπέρ του πόνου , ο πόνος εξυψώνει τις ψυχές , ποτέ δεν τις χαμηλώνει.
Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας; Θείο δώρο για εμένα , ευλογία και κατάρα μου μαζί είναι  η καλοσύνη . Η απόλυτη αγάπη που νιώθω στην καρδιά μου , εκείνη που με κάνει να πίνει το δηλητήριο των σκοταδιών αλλά εκείνη που ξημερώνει και την αιωνιότητα μέσα μου.
Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα; Θεωρώ ότι το βασικό μου ελάττωμα είναι  η αγωνία να προφθάσω τα πάντα. Θέλω να μια πάντοτε ένα βήμα πιο μπροστά από τα όνειρά μου. Αυτό το πάθος και η αγωνία ίσως είναι κάποιες φορές καταστροφική για εμένα. Η ηρεμία είναι πάντοτε ένας γαλήνιος ουρανός που σε βοηθάει να δεις ξεκάθαρα και τα αστέρια αλλά και τις λάσπες. Δυστυχώς ποτέ δεν μπόρεσα να χαλιναγωγήσω αυτό το ανυπόμονο παιδί μέσα μου.
Αν η μοίρα σας γύριζε την πλάτη, τι θα κάνατε για να την καλοπιάσετε; Πιστεύω πάντοτε πως η αποτυχία , ο πόνος είναι μια εξαίρετη διδαχή. Ο πυθμένας είναι μια ανάσα μακριά από τον ουρανό. Τα αστέρια που κατοικούν εκεί ψηλά , από τα οποία έπεσες σε περιμένουν πάντα να επιστρέψεις. Η χαμένη ευτυχία είναι εκείνη που μας χαρίζει την αληθινή ευτυχία.
Πως εκδηλώνεται την αγάπη σας; Η πραγματική αγάπη μπορεί να εκδηλωθεί πάντοτε μόνο μέσα από το συναίσθημα που διαχέεται στο χώρο. Είμαι πολύ δοτική στους ανθρώπους που αγαπώ. Δίνομαι απλόχερα χωρίς ανταλλάγματα , γιατί εκεί πιστεύω ότι είναι η ουσία της αγάπης.
Έχετε μετανιώσει ποτέ για κάτι; Έχω μετανιώσει που δεν αγάπησα κάποτε τον εαυτό μου . Ο χειρότερος εχθρός μας ξέρετε είναι πάντοτε εκείνος που μας κοιτά στον καθρέφτη. Η αγάπη είναι πάντοτε μια εσωτερική κατάσταση , ένα όνειρο που για να το μοιραστείς , πρέπει πρώτα να το ζήσεις μέσα σου.
Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας; Πιστεύω πως η αισιοδοξία είναι σύμφυτη με την ζωή ή τουλάχιστον έτσι θα πρεπε να ναι. Ένα σύντομο ταξίδι , ένα φίλμ δευτερολέπτων είναι η ζωή μας. Μια σκιά που περνά βιαστικά τα ξημερώματα λίγο πριν ξημερώσει. Αυτό το θείο δώρο μόνο με χαμόγελο πρέπει να το δεχτούμε και να το αποχαιρετίσουμε. Η ζωή είναι πάντοτε μια γιορτή και όταν αρχίζει και όταν τελειώνει.
Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό; Αυτό τον καιρό συνέγραψα το πρώτο μου θεατρικό έργο, ουσιαστικά το πρώτο μου βιβλίο << Πριν το ξημέρωμα >> από τις εκδόσεις Όστρια, ζωοποιήθηκε σε ότι αγαπώ πιότερο , το θέατρο. Είμαι ειλικρινά συγκινημένη με αυτό  το έργο , γιατί είναι κομμάτι της ψυχής μου.
Τι δεν θα θέλατε να μη σας κλέψουν από το θησαυροφυλάκιο της ψυχή σας; Την ευαισθησία μου. Ίσως κάποιες φορές να με έχει πληγώσει βαθύτατα αλλά θαρρώ πως εκείνη μου προσφέρει το νόημα της ύπαρξής μου. Η πληγή μου οδηγεί την πένα μου κι εμένα σε ένα σύμπαν ιδεατό , που το βάπτισμα της γραφής μου εξοστρακίζει κάθε ασχήμια ετούτης εδώ της γης. Με εξαγνίζει . Για μένα είναι η ευλογία μου.
Ποιο βιβλίο θα θέλατε να είχατε γράψει; Ω ! Θεωρώ ότι η γραφή είναι η ψυχή ενός ανθρώπου. Ποτέ δεν θα λοιδωρούσα μια ψυχή. Ανήκει πάντοτε σε μία ύπαρξη. Οπότε απλά ως θεατής της θα την θαύμαζα. Την ψυχή δεν μπορείς να την κλέψεις , αυτή ναι η ομορφιά της. Θέλω να πλάσω την δική μου ψυχή και όχι κάποιου άλλου.
Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας; Το γούρι μου είναι η εικόνα του Αγίου Φανουρίου. Την έχω πάντα μαζί μου. Νιώθω πολύ κοντά σε αυτό το άγιο πρόσωπο.
Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα; << Η ζωή πάντα συνεχίζεται >> , πέραν από την αλήθεια του νοήματος της για μένα κρύβει μια απαράμιλλη αισιοδοξία αυτή η φράση.
Πως φαντάζεστε το μέλλον των ΜΜΕ μέσα από την κρίση που βιώνουμε; Τα ΜΜΕ είναι μες στο βούρκο αυτή την στιγμή. Έχασαν τον σκοπό τους για έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση. Είναι πλέον στηλιτευμένα και κατευθυνόμενα. Πιστεύω ακράδαντα όμως ότι η άνοιξη έρχεται πάντοτε από ένα διαρκές χειμώνα. Θα έρθει σύντομα πιστεύω ο θάνατος και ύστερα η γέννησή τους , επάνω σε στερεά θεμέλια παραδείσου.

Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει; Η τέχνη είναι ο χειρότερος φόβος της εξουσίας. Γιατί η τέχνη είναι η επιστροφή των ψυχών στο φως της αλήθειας τους.  Η τέχνη είναι ο πραγματικός καθρέφτης που αντικατοπτρίζει την βρωμιά της εξουσίας. Το είδωλο που παρουσιάζεται πεντάμορφο , απογυμνώνει την ασχήμια του στο κρύσταλλο της τέχνης. Η αποστροφή των ανθρώπων της τέχνης στην εξουσία είναι γιατί εκείνοι ουρλιάζουν εκείνα που φιμώνει η πολιτική. Η πολιτική για εμένα είναι ο εκφυλισμένος εαυτός των ανθρώπων. Δύσκολα εξυγιαίνεται. Χρειάζεται αρκετή ισορροπία να φιμώσεις τα δαιμόνια μέσα σου , για να πατάξεις τα δαιμόνια έξω σου.
Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας αφήνει την τύχη του στα χέρια των άλλων; Γιατί ο Έλληνας έχει παραδοθεί στην μοίρα του. Μια μοίρα που διαγράψαν άλλοι για εκείνον. Ο Έλλην έχει χάσει το βασικότερο στοιχείο του , εκείνο που τον έκανε να ανταπεξέρθει στους αιώνες , που τον έχρησε νικητή , την πίστη του. Το όνειρό του. Τα όνειρα όμως είναι πάντοτε ελληνικά και θα επιστρέψουν κάποια μέρα.
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή; Απαράβατος νόμος για μένα είναι η ισονομία. Θα δίκαζα λοιπόν εκείνους που δικάζονται ήδη στις συνειδήσεις των ανθρώπων για τα εγκλήματά τους , αλλά όχι στα δικαστήρια λόγω των θέσεών τους.
Ποιόν από τους πολιτικούς μας, θα θέλατε να τον δείτε ως ήρωα σε καρτούν;
Για μένα η γελοιότητα πλέον βασιλεύει στην πολιτική. Το αντιπροσωπεύει ακόμα και αυτή η ερώτηση. Τι άλλο να πω.
Τι φοβάστε περισσότερο, από τους ανθρώπους; Τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι κουβαλούν το θάνατο μέσα τους , αλλά για μένα ο χειρότερος θάνατος , η χειρότερη ποινή είναι ο πνευματικός θάνατος που καταδικάζουν οι άνθρωποι τους ανθρώπους.

Αν μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε; Θα ήθελα να είμαι άλογο , πάντοτε ελεύθερο και περήφανο. Αγαπώ την ομορφιά σε αυτά τα ζώα , ακόμα και ο θάνατος τους έχει μια αγέρωχη περηφάνια. Αν είναι να πεθάνω κάποια μέρα , θέλω να πεθάνω ελεύθερη και περήφανη, σωματικά και ψυχικά. Ποτέ σκλαβωμένη. Γιατί για μένα αυτό είναι η ζωή, μια μάχη να ελευθερωθούμε από οποιοδήποτε δεσμό.
Πιστεύετε στα όνειρα; Τα όνειρά είναι η μόνη μας ελπίδα να ζήσουμε έστω και ένα δευτερόλεπτο αληθινό στην ζωή μας.  Τα όνειρά μου είναι η πραγματική ζωή μου.
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε; Να μείνει για πάντοτε παιδί. Να μην φθείρει, να μην βρωμίσει ποτέ την ψυχή του. Η ομορφιά της ψυχής υπερτερεί κάθε ομορφιάς και είμαι κάθετη σε  αυτό.


Πτυχιούχος του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης (Πολιτικό Νομικής Αθηνών).
Master σε open courses στο αντικείμενο Introduction to Bioethics από το ΜΙΤ. Έπαινος από το Δήμο Ηλιούπολης για την επιτυχία στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα «Αειν αριστεύειν».
"Άθλος ποιήσεως Γιάννης Κουτσοχέρας" - τιμητικός Έπαινος για την κατάκτηση της κορυφής του διαγωνισμού από το Δήμο Μαρτυρικής Πόλης Καλαβρύτων.
Συγγραφέας του διηγήματος «Πριν το ξημέρωμα» από τις εκδόσεις Όστρια, το οποίο τιμήθηκε ως βιβλίο του μήνα από το flust.gr.
Ακόμα έχει αρθρογραφήσει για φημισμένα blog και site όπως flust.gr, ipen.gr κ.ά.



(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)