Αν
και η κουβέντα μας ξεκίνησε με αναμνήσεις του χθές, σε κάποια στιγμή μας
επανέφερε στην πραγματικότητα λέγοντας: «Ο φόβος είναι ο εφευρέτης του καναπέ
μεταφρασμένος ως την απόλυτη ακινησία...», παρασύροντάς μας σ’ ένα δικό της
κόσμο! Της «αλήθειας»…
Τι σας έχει λείψει από τα
παιδικά σας χρόνια;
Τα συναισθήματα της πρώτης
φοράς. Η πρώτη μυρωδιά από τα καινούργια σχολικά βιβλία. Το πρώτο παγωτό του
χρόνου. Η πρώτη σχολική εκδρομή της άνοιξης. Το πρώτο παιχνίδι της ημέρας. Το
πρώτο κοίταγμα με τον συμμαθητή στη διπλανή σειρά.
Ο αγαπημένος ήρωας των
παραμυθιών, ποιος ήταν;
Ο Πήτερ Παν, Ο Πέτρος από το
Μεγάλο Περίπατο του Πέτρου της Άλκη Ζέη και φυσικά η Κάντυ Κάντυ από την
παιδική σειρά στην τηλεόραση. Ταυτιζόμουν απόλυτα με την τελευταία! Ήταν η
ηρωίδα όλων μας!
Τι είναι για εσάς οι φίλοι;
Θησαυρός ζωής!
Θα συγχωρούσατε κάποιον που
σας έχει πικράνει;
Δεν ξέρω αν είναι ακριβώς
συγχώρεση. Μετά από λίγο καιρό ξεχνώ και τον λόγο που με πίκρανε. Μάλλον
πρόκειται για λήθη.
Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο
στο χαρακτήρα σας;
Τις απεριόριστες αντοχές μου.
Ποιο είναι το βασικό σας
ελάττωμα;
Οι απεριόριστες αντοχές μου
επίσης.
Αν η μοίρα σας γύριζε την
πλάτη, τι θα κάνατε για να την καλοπιάσετε;
Θα την έφτιαχνα από την αρχή.
Αφού πιστεύω ότι εμείς τη φτιάχνουμε, θα την ζωγράφιζα να με κοιτά στο πρόσωπο.
Πως εκδηλώνετε την αγάπη σας;
Με αγκαλιές.
Έχετε μετανιώσει ποτέ για
κάτι;
Μπα. Αν είναι να κάνεις
βλακείες στη ζωή σου, τουλάχιστον να ευχαριστηθείς την συζήτηση με τον εαυτό
σου μετά!
Τι είναι αυτό που σας δίνει
ενέργεια;
Τα καινούργια σχέδιο. Όλα από
την αρχή και όλα καινούργια!
Η αισιοδοξία, υπάρχει στο
λεξικό της ζωής σας;
Σε κάθε σελίδα, σε κάθε σειρά
και με κάθε ενοχλητικό τρόπο. Μάλιστα
σκέφτομαι συχνά τι σόι λεξικό είναι αυτό!
Τι συναίσθημα σας δημιουργεί
η καθημερινότητα;
Βαρεμάρας. Γι αυτό προσπαθώ
να την σπάω με μικρές αυθόρμητες στιγμές.
Με τι ασχολείστε αυτό τον
καιρό;
Γράφω το καινούργιο μου
βιβλίο κι ετοιμάζω νέες κιθαριστικές στιγμές χαράς με τους μαθητές μου.
Τι δεν θα θέλατε να μη σας
κλέψουν από το θησαυροφυλάκιο της ψυχή σας;
Την ψυχή μου την ίδια. Αν και
της έχω βάλει για φύλακα ένα δράκο! Είναι δύσκολο να το διαρρήξεις. Κρατάω μια
μικρή επιφύλαξη για την περίπτωση που κάποιος είναι Χόμπιτ!
Ποιο βιβλίο θα θέλατε να
είχατε γράψει;
Κατά καιρούς και άλλα. Αυτή
την εποχή τους Αγώνες Πείνας της Σούζαν Κόλινς.
Ποιο είναι το αγαπημένος σας
αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Δεν έχω. Συνήθως τα ξεχνάω σε
διάφορες τσάντες οπότε καλύπτομαι με το χαμόγελό μου. Φτιάχνει τη διάθεση τη
δική μου και των άλλων. Υπάρχει καλύτερο γούρι;
Ποια είναι η αγαπημένη σας
ατάκα;
Μου αρέσουν οι βαρύγδουπες
φωνητικά παροιμίες όπως: Καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια!
Πως φαντάζεστε το μέλλον των
ΜΜΕ μέσα από την κρίση που βιώνουμε;
Όπως πάντα. Κατευθυνόμενο.
Δεν είναι άλλωστε η νούμερο ένα εξουσία;
Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει
τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;
Σαφώς από φόβο. Καθαρά μυαλά
- καθαρές επιλογές στη ζωή μας. Η εξουσία θέλει να έχει εκείνη τις επιλογές
μας.
Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο
λόγος που ο Έλληνας αφήνει την τύχη του στα χέρια των άλλων;
Ο φόβος και πάλι. Ο φόβος
είναι ο εφευρέτης του καναπέ μεταφρασμένος ως την απόλυτη ακινησία.
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά
της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Μόνο ένα; Καλά, ας επιλέξω.
Θα άρχιζα με το να απαγόρευα κάθε μορφή ρατσισμού.
Ποιόν από τους πολιτικούς
μας, θα θέλατε να τον δείτε ως ήρωα σε καρτούν;
Τα καρτούν είναι σοβαρά έργα
τέχνης! Τι σχέση έχουν με τους πολιτικούς; Θυμώνω μάλιστα όταν λένε ένα
πολιτικό “Καραγκιόζη”. Απαράδεκτο! Ο Καραγκιόζης είναι λαϊκός ήρωας!
Τι φοβάστε περισσότερο, από
τους ανθρώπους;
Το χάσιμο της ανθρωπιάς τους.
Αν μια κακιά μάγισσα σαν
έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;
Δελφίνι. Λένε πως τα δελφίνια
ήταν άνθρωποι που ξαναγύρισαν στη θάλασσα. Οπότε μπορεί να μην ήταν και τόσο
κακιά η μάγισσα.
Πιστεύετε στα όνειρα;
Φυσικά! Χωρίς όνειρα δεν
υπάρχει αύριο.
Τι κάνετε πριν πέσετε το
βράδυ για ύπνο;
Διαβάζω ή ακούω μουσική.
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια
συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Να παίξει. Να παίξει στο
σχολείο, να παίξει στο σπίτι, να παίξει στη γειτονιά, να παίζει όλη μέρα, κάθε
μέρα. Να μη σταματήσει να παίζει ποτέ. Το παιχνίδι είναι επαναφορτιζόμενη
ενέργεια και σοφία ζωής!
Η
Λέττα Βασιλείου γεννήθηκε
στη Νέα Ιωνία Αττικής, σε μια προσφυγική γειτονιά όπου το απόγευμα
οι γείτονες έβγαζαν τις κάρεκλες έξω από το
σπίτι τους και τα παιδιά έπαιζαν
στο δρόμο μέχρι να βραδιάσει. Ήταν εκείνη η
εποχή που όταν περνούσε ο παγωτατζής
γινότανε πανηγύρι και του Αγιαννιού πηδούσαν τις φωτιές.
Η
οικογένεια μετακόμισε στα Μελίσσια όταν η Λέττα
ήταν στις πρώτες τάξεις του δημοτικού.
Το τοπίο άλλαξε. Οι εικόνες της πολύβουης γειτονιάς
έγιναν εικόνες «χωριού» όπου και
πάλι τα παιδιά έπαιζαν
κρυφτό όλη μέρα
και μόνο αργά το βράδυ μαζεύονταν
στα σπίτια. Έτσι η ελευθερία, το παιχνίδι, η χαρά
και η φαντασία έγιναν αναπόσπαστο κομμάτι
της καθημερινότητάς της, σε σημείο που τα «σοβαρά», όπως
η ορθογραφία και τα
μαθηματικά, να μένουν συχνά πίσω έναντι της ποίησης, των παραμυθιών και των ιστοριών που έγραφε.
Στα
έντεκά της η μουσική μπήκε
στη ζωή της Λέττας. Με μέσο την κιθάρα
βρήκε έναν νέο τρόπο να
εκφράζεται καλλιτεχνικά. Μαθήτευσε δίπλα
σε διακεκριμένους σολίστ και παιδαγωγούς όπως
ο γνωστός συνθέτης και κιθαριστής Νότης
Μαυρουδής ο οποίος τη μύησε στον κόσμο
των μουσικών (εκ)φράσεων.
Πήρε το πτυχίο και το δίπλωμά της με άριστα και διακρίσεις
και, χωρίς να εγκαταλείψει τη συγγραφή, ακολούθησε καριέρα
καθηγήτριας κιθάρας. Μέσα από εκεί
γεννήθηκε μία κιθαριστική ομάδα
από νέους ταλαντούχους κιθαριστές
που, με μαθήματα, σεμινάρια, παιχνίδια, συναυλίες
και διαγωνισμούς, κατακτούν πανελλήνια βραβεία
και διακρίσεις.
Είναι επίσης πτυχιούχος
της σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών στο τμήμα
του Ευρωπαϊκού
Πολιτισμού του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου.
Εργάζεται ως καθηγήτρια μουσικής και κιθάρας
στην πρωτοβάθμια ιδιωτική εκπαίδευση και σε γνωστά
μουσικά ιδρύματα της Αθήνας.
Έχει εκδώσει έως σήμερα δεκατρία παιδικά
βιβλία και τρία παιδικά cd σε συνεργασία
με γνωστούς καλλιτέχνες.
Οι
7 καρδιές είναι
ένα βιβλίο μετάβασης στη συναισθηματική
ενηλικίωση, προς τιμήν της αγάπης, της μίας
και μοναδικής κινητήριας δύναμης της ζωής.
(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)