Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014

Η Μαίρη Γκαζιάνη, απαντά στο «κουτσομπολιό»… της αυλής!!!


Η Μαίρη από τις πρώτες κουβέντες που είπαμε, μας φανέρωσε τα πιστεύω της και δίχως περιστροφές κατέθεσε την άποψή της ως δημιουργός, πως οι τέχνες επιβιώνουν χάριν προσωπικής πρωτοβουλίας και επιμονής των καλλιτεχνών…



Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;
Η ανεμελιά τις ώρες του παιχνιδιού. Και η ζεστασιά που ένιωθα ότι υπήρχε στις ανθρώπινες σχέσεις.
Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν;
Δεν είχα κάποιον αγαπημένο ήρωα παραμυθιού. Μπορούσα να κλαίω ή να γελάω ανάλογα με την κατάληξη. Ωστόσο θυμάμαι ότι το περισσότερο κλάμα το έκανα όταν διάβασα την καλύβα του μπάρμπα Θωμά.
Θα συγχωρούσατε κάποιον που σας έχει πικράνει;
Θα έδινα την ευκαιρία να τον συγχωρήσω, αλλά αν μετά την τελεία έβαζα την παύλα, θα έφευγα για πάντα.
Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας;
Την δοτικότητα προς τους άλλους που όμως πολλές φορές κάποιοι εκμεταλλεύονται.
Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα;
Είμαι ευκολόπιστη. Θεωρώ δεδομένο ότι ο άλλος λέει πάντα την αλήθεια με αποτέλεσμα να πληγώνομαι και να πικραίνομαι.
Αν η μοίρα σας γύριζε την πλάτη, τι θα κάνατε για να την καλοπιάσετε;
Θα πάλευα να αντιστρέψω τις καταστάσεις και το έχω κάνει πολλές φορές στη ζωή μου. Εκεί που δεν μπορώ να παρέμβω είναι ο θάνατος.
Πως εκδηλώνεται την αγάπη σας;
Με το να είμαι εκεί όταν κάποιος με χρειάζεται. Με μια αγκαλιά, μ΄ ένα φιλί, μ΄ ένα «σ΄ αγαπώ πολύ», γιατί η αγάπη έχει ανάγκη κι από πράξεις κι από λόγια.
Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας;
Χωρίς αυτήν δεν θα είχα επιβιώσει μετά από πολλές δυσκολίες που έτυχαν στη ζωή μου. Αισιοδοξία και κυρίως δύναμη ν΄ αντιμετωπίσω τις αναποδιές της ζωής.
Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό;
Με την προώθηση του νέου βιβλίου μου ΤΑ ΠΛΗΚΤΡΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ από τις εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ. Παράλληλα γράφω, ζωγραφίζω και κάνω κάποιες συνεντεύξεις για το now24.gr, κάτι καινούργιο για μένα, που μου δίνει μεγάλη χαρά, γιατί μέσα από μια φιλική συζήτηση, έρχομαι πολύ κοντά με ανθρώπους που διαφορετικά ίσως να μην γνώριζα.
Τι δεν θα θέλατε να μη σας κλέψουν από το θησαυροφυλάκιο της ψυχή σας;
Την αλήθεια! Την εμπιστοσύνη που δείχνω στους άλλους. Αλλά δυστυχώς, συχνά διαψεύδομαι.
Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία;
Πολλές! Πάρα πολλές! Ταινίες με γέλιο ή ταινίες με κλάμα. Αν πρέπει να ξεχωρίσω θα έλεγα «Η προδοσία» με την Έλλη Φωτίου και τον Κώστα Φυσσούν, «Η κάλπικη λίρα» με το σ΄ αγαπώ της Έλλης Λαμπέτη και τον Δημήτρη Χορν, «Ο θίασος» του Αγγελόπουλου… τελικά είναι δύσκολο να ξεχωρίσω.
Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Αποφεύγω να «δένομαι» με τα άψυχα. Δένομαι όμως πάρα πολύ με τα έμψυχα. Ωστόσο φοράω πάντα ένα ασημένιο δαχτυλίδι που έχει το αρχικό του ονόματος μου, ένα κεφαλαίο Μ.
Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;
Σούπερ! για ότι μ΄ ενθουσιάζει και «Σ΄ αγαπώ πολύ» το λέω κάθε φορά που αποχαιρετάω κάποιον κι ας πρόκειται να τον ξαναδώ σε λίγες ώρες.
Πως φαντάζεστε το μέλλον των ΜΜΕ μέσα από την κρίση που βιώνουμε;
Δεν μπορώ να φανταστώ, μπορώ μόνο να ευχηθώ να ανταποκριθούν στο ρόλο που τους ανήκει και τους πρέπει. Την έγκαιρη, σωστή και αδιάβλητη ενημέρωση των πολιτών.
Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις στηρίξει;
Από άγνοια κι από αδιαφορία. Οι τέχνες επιβιώνουν χάριν προσωπικής πρωτοβουλίας και επιμονής των καλλιτεχνών.
Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας αφήνει την τύχη του στα χέρια των άλλων;
Το βόλεμα. Από την στιγμή που βολεύεται ενδιαφέρεται μόνο για το εγώ κι όχι για το εμείς. Αλλά και από την στιγμή που ξεβολεύεται πάλι για το ίδιο ενδιαφέρεται.
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή;
Θα απαιτούσα η εκάστοτε ποινή να εξαντλείται μέχρι την τελευταία ημέρα. Τα «ισόβια» να είναι  πραγματικά ισόβια, δίχως την ευκαιρία μείωσης ή απαλλαγής ή αδειών.
Τι φοβάστε περισσότερο, από τους ανθρώπους;
Το βόλεμα γιατί δεν επιτρέπει την εξέλιξη. Το δήθεν που πλασάρουν από ιδιοτέλεια. Και την δειλία. Τους λιποτάκτες που θέλοντας να ξεφύγουν από μια σχέση δραπετεύουν υπό την σκιάν της σιωπής.
Αν μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε;
Λιοντάρι για την δύναμή του και αετός για το πέταγμά του.
Πιστεύετε στα όνειρα;
Πιστεύω στα όνειρα της νύχτας γιατί πολλές φορές βγήκαν αληθινά και πιστεύω στα όνειρα της μέρας γιατί με βοηθάνε να εξελίσσομαι. 
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Να μην ξεχνάει ότι είναι παιδί και παιδί σημαίνει παιχνίδι! Μεγαλώνοντας να κυνηγήσει τα όνειρά του! Να βάζει ένα στόχο κάθε φορά, τον πιο κοντινό κι ύστερα ο επόμενος φαίνεται πιο κοντά κ.ο.κ.



Γεννήθηκε στα Ιωάννινα.  Μεγάλωσε στην Αθήνα όπου ζει μέχρι σήμερα και εργάσθηκε ως τραπεζοϋπάλληλος. Έχει ασχοληθεί ερασιτεχνικά με τη φωτογραφία, διατελώντας δραστήριο μέλος της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας (ΕΦΕ) και λαμβάνοντας μέρος σε εκθέσεις και διαγωνισμούς, με πολλές διακρίσεις στο ενεργητικό της. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με τη ζωγραφική, παίρνοντας τα πρώτα της μαθήματα από το ζωγράφο Γιώργο Σεκόφσκι. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις και παράλληλα έχει λάβει  μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις. Έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές.
Τον Μάιο του 2012 κυκλοφόρησε την πρώτη ποιητική της συλλογή με τίτλο «Σου γράφω...» από τις εκδόσεις βιβλιοπωλείο ΑΒΑΚΑΣ, τον Σεπτέμβρη 2013 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο ΕΝΑ ΦΕΓΓΑΡΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ από τις εκδόσεις ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ και τον Ιούνιο του 2014 κυκλοφόρησε το βιβλίο της ΤΑ ΠΛΗΚΤΡΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ  από τις εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ.
Είναι η δημιουργός των στίχων των τραγουδιού «Για όλα αυτά που είσαι» σε μουσική Σάκη Τσιλίκη, του «Απόψε» σε μουσική Γιάννη Βαμβακάρη και του «Μαζί μου σε θέλω» σε μουσική και ερμηνεία Χλόης Λάμπρου.
Επίσης, υπήρξε ραδιοφωνική παραγωγός στο διαδικτυακό ραδιόφωνο  http://magicradiolive.listen2myradio.com/ την περίοδο 2012-2013 και ασχολείται ερασιτεχνικά με το θέατρο εδώ και τέσσερα χρόνια.


(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)