Η Εύα, όταν ήρθε στην «αυλή»
μας, μίλησε για τη δυσκολία...
του ανθρώπου να αγαπήσει αληθινά και ουσιαστικά,
λέγοντας μας για όλα εκείνα που την κάνουν να είναι ευτυχισμένη…
Τι
ήταν αυτό που σας ώθησε να ασχοληθείτε με την υποκριτική;
Ήταν ανέκαθεν νομίζω
μία έμφυτη ανάγκη να εκφραστώ, να μεταμορφωθώ σε κάτι άλλο και να ξεφύγω έστω
και προσωρινά από την καθημερινότητα. Υπήρχαν εξάλλου και έντονες επιρροές μέσα
στο σπίτι. Έβλεπα πολύ θέατρο από μικρή, κινηματογράφο, διάβαζα πολλά βιβλία,
συμμετείχα σε παραστάσεις, οπότε ήταν μονόδρομος για εμένα.
Τι
σας έκανε να συμμετέχετε στην παράσταση «Ηχώ και Νάρκισσος» και ποιος είναι ο
ρόλος σας σε αυτή;
Η ίδια η ομάδα
Χ(Σ)τροfή καθώς η επιλογή της στα θεατρικά κείμενα είναι ιδιάζουσα. Τα έργα που
ανεβάζει ξεφεύγουν από την πεπατημένη. Είναι πρωτότυπα και δεν τα βλέπεις συχνά
στη θεατρική σκηνή. Επίσης, μου αρέσει πολύ ο τρόπος με τον οποίο δουλεύει
καθώς ενεργοποιεί και αξιοποιεί τα σώματα των ηθοποιών μ’ έναν μαγικό τρόπο.
Στην παράσταση υποδύομαι τη Νύμφη Νικοθόη, ένα πολύ ιδιαίτερο πλάσμα, που
βιάζεται να μεγαλώσει και να ζήσει έντονα. Έχει την άγνοια της νιότης που δεν
της επιτρέπει να απολαύσει τις μικρές καθημερινές χαρές που της δίνει η ζωή και
πάντα περιμένει το επόμενο και πιο «σημαντικό».
Ποιο
μήνυμα θα «στέλνατε» σ’ έναν υποψήφιο θεατή της παράστασης;
Τα μηνύματα της
παράστασης είναι πολλά και διαχρονικά. Ένα λοιπόν, από τα μηνύματα του έργου
είναι η δυσκολία του ανθρώπου να αγαπήσει αληθινά και ουσιαστικά, να αποδεχτεί
τον άλλον για αυτό που είναι και να ξεφύγει από το «εγώ» του και τις
ανασφάλειές του. Όλοι θέλουμε να μας αγαπούν και να μας θαυμάζουν αλλά εμείς τι
κάνουμε; «Κερδισμένος είναι αυτός που αγαπάει, όχι αυτός που αγαπιέται» λέει η
αγαπημένη Κική Δημουλά. Αυτό είναι που έχει πραγματικά σημασία. Το πώς νιώθουμε
εμείς. Αυτό θα μας πάει παρακάτω και θα μας εξελίξει. Δεν μπορεί να είναι
κάποιος ευτυχισμένος, αν σκέφτεται μόνο τον εαυτό σου. Πάντα θα ψάχνεται και θα
είναι χαμένος.
Τι
πρέπει να περιλαμβάνει κατά τη γνώμη σας μία καλή παράσταση;
Πρώτα απ’ όλα ένα πολύ
καλό και δυνατό κείμενο που να αφορά και να έχει να «πει» κάτι στον κόσμο και
φυσικά μια δυνατή ομάδα που μέσα σε αυτή όλοι να έχουν έναν κοινό στόχο.
Τι
σημαίνει η λέξη «σανίδι» για εσάς;
Μεταμόρφωση.
Αν
σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «πρέσβη» της ελληνικής θεατρικής σκηνής,
ποια αρχαία ελληνική τραγωδία θα προτείνατε στους ξένους και γιατί;
Χωρίς δεύτερη σκέψη τον
«Οιδίποδα Τύραννο» καθώς αποτελεί τον προάγγελο βασικών ψυχαναλυτικών ιδεών.
Ποια είναι η σχέση μας με τον ίδιο μας τον εαυτό (ποιοι είμαστε), με την
κοινωνία, την εξουσία και τη θεϊκή βούληση.
Ποιος
είναι ο αγαπημένος σας θεατρικός συγγραφέας;
Σοφοκλής, Στρίντμπεργκ,
Ουίλιαμς, Λόρκα, Ο’ Νηλ, Πίντερ, Καμπανέλλης κάποιοι από τους συγγραφείς που
αγαπώ πολύ.
Ποιο
είναι το αγαπημένο σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Δεν έχω αγαπημένο
αντικείμενο, ούτε γούρι γιατί όλα αλλάζουν και ανατρέπονται.
Ποια
είναι η αγαπημένη σας ατάκα;
Αργεί αλλά θα φανεί.
Αν
σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε;
Να ανοίξει τα φτερά του
όσο το δυνατόν πιο νωρίς και να ακολουθήσει αυτό που θέλει η καρδιά του.
Η
Εύα Χριστοδούλου είναι ηθοποιός τα τελευταία πέντε χρόνια. Τελείωσε τη
δραματική σχολή του Γιώργου Αρμένη και από τότε έχει συμμετάσχει σε διάφορες
θεατρικές παραγωγές όπως: ‘’Ηλέκτρα’’ σε σκηνοθεσία Σπ. Ευαγγελάτου στο θέατρο
Badminton, ‘’Η Κόρη της Καταιγίδος’’ σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Ευκλείδη στο
Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, στην παιδική σκηνή του θεάτρου Πρόβα για δύο χρόνια,
‘’Η μικρή μας πόλη’’ με την ομάδα Bijoux de Kant κ.α. Είναι μέλος της θεατρικής
ομάδας ΤΟΠΙ.
Είναι,
επίσης, φιλόλογος σε μαθητές Γυμνασίου-Λυκείου και διδάσκει τα ελληνικά ως ξένη
γλώσσα σε αλλόγλωσσους μαθητές.Το πάθος της είναι το Flamenco, τα ταξίδια
και... τα κορεάτικα.
(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)
