Κοίτα να δεις πού και εμείς οι Έλληνες
αρχίσαμε...
να κάνουμε ποδήλατο!!!
Τώρα κάτι η κρίση, κάτι η αγάπη για
την φύση, κάτι η μόδα... είμαστε μοδάτοι πώς να το κάνουμε, ανεβήκαμε στα
δίκυκλα.
Εννοείται πώς κάνει γενικά καλό, στην
τσέπη… Όχι γυμναστήριο, όχι βενζίνη, όχι εισιτήρια, αλλά και στο σώμα και το
πνεύμα...
Και καλά θα μου πείτε στο στο
σώμα, στο πνεύμα πώς?
Α, μα φίλοι μου, αν είσαι αρσενικός
ή θηλυκός κυνηγός ψάχνεις. Βάζεις το μυαλό σου να δουλέψει για να πιάσεις το
θήραμα σου…
Κάθε πρωί πού φεύγω με το
ποδήλατο, είναι ένας κούκλος με πανέμορφα μάτια που φεύγει και αυτός για την
δουλειά με το ποδήλατο του…
Ε, θέλω να τον γνωρίσω…
Έτσι το μυαλό τρέχει με τετρακόσια
χιλιόμετρα…
Ξέρω τώρα εσείς, χαχαχα… Σκασίλα
μου εγώ ααααα… μόλις έπεσα... πάνω του... «Συγγνώμη» ψελλίζω…
«Είστε καλά;» μου λέει με
ενδιαφέρον
«Ναι...ίσως...εσείς;»
«Δεν έπαθα τίποτα, ελάτε
σηκωθείτε, μπορείτε?»
«Πως, ναι, ευχαριστώ είμαι καλά. Τα
ποδήλατα?»
«Εντάξει είναι. Συγγνώμη έστριψα
απότομα και δεν σας είδα…»
«Δεν πειράζει» του λέω, με το πιο
γλυκό μου χαμόγελο
«Ναι δεν πειράζει», μου απαντά
κοιτώντας με στα μάτια
«Πάμε για καφέ να συνέλθουμε
κιόλας?»
«Βεβαίως» απαντώ με... συγκρατημένο
ενθουσιασμό
«Φύγαμε» μου λέει και μού δίνει το
χέρι του
Είδατε τα καλά του ποδηλάτου
λοιπόν... και σώμα και πνεύμα! Θα’ ναι ένα φανταστικό Σαββατοκύριακο!
