«Λένε πως όσο ζούμε ονειρευόμαστε…» παρατηρεί η συγγραφέας
Μαρία Πέττα...
στο οπισθόφυλλο του βιβλίου της και εκεί είναι που αρχίζεις να
αναρωτιέσαι, αν αυτό που θ’ ακολουθήσει θα είναι ένα κοινό κλασικό μυθιστόρημα
«αντιγραφής» ή θα είναι κάτι διαφορετικό, κάτι τουλάχιστον που θα σου αφήσει
μια άλλη γεύση στην ψυχή σου…
Και ναι… Η Μαρία, μέσα από αυτό το βιβλίο καταφέρνει να σε
κερδίσει από τις πρώτες σελίδες, μιας και η ιστορία που έχει επιλέξει… έχει τόση
ζωντάνια που σε μαγνητίζει και σε καθηλώνει στο διάβα της, λες και γράφτηκε για
σένα, για μένα, για όποιον η ζωή είναι ένας αγώνες, δίχως νικητές και
ηττημένους.
Οι χαρακτήρες άξιοι θαυμασμού, με ελαττώματα, πάθη, ψυχικές
αδυναμίες, γήινα ανθρώπινα χαρίσματα… που ενσωματώνονται αριστοτεχνικά στην
πλοκή του έργου, απαλλάσσοντας τον αναγνώστη από επαναλήψεις και αναλύσεις
«στοιχείων», που κουράζουν.
Μεγάλη ανακούφιση βέβαια για τον αναγνώστη είναι και η
ταχύτητα της γραφής που δεν έχει πισωγυρίσματα και κουραστικές περιγραφές,
εκνευριστικές συλλογές επιθέτων και άχαρες χαοτικές σκηνές, δίχως εξέλιξη!
Έτσι, το συγκεκριμένο βιβλίο αξίζει να υπάρχει στη
βιβλιοθήκη σας, ως δείγμα σύγχρονης γραφής με σεβασμό στη γλώσσα, τα ήθη και
τις αξίες μιας κοινωνίας… που οφείλουμε να κρατήσουμε ζωντανή.
Παύλος Ανδριάς
Συγγραφέας –
Δημοσιογράφος
www.aylogyros news.gr
