«Μέσα από το
θέατρο, μπορούμε να κάνουμε τον κόσμο μας καλύτερο…», ήταν...
μια μεγάλη κουβέντα
που είπε η Ξανθή και δεν σας κρύβω ότι ήταν αρκετή για να κάνουμε μια κουβέντα ουσίας
μαζί της, δίχως υπερβολές και θεατρινισμούς…
Ποια γεύση, σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια;
Αχ, ήταν κάτι
τηγανίτες, τεράστιες, (ή έτσι μου φαίνονταν) με ζάχαρη και κανέλα... όσες φορές
και αν προσπάθησα, δεν κατάφερα ποτέ να τις φτιάξω ίδιες...
Ο «θεατρίνος» στην οικογένεια, ποιος ήταν;
Όλοι μας... ο
καθένας έπαιρνε έναν ρόλο, με θεαματικότερους αυτούς του δράματος, και τον
έφτανε στα άκρα... Λιποθυμίες, φωνές, τα γνωστά «θα με πεθάνεις» και άλλα
τέτοια...
Τι ήταν αυτό που σας ώθησε ν’ ασχοληθείτε με την
υποκριτική;
Ένας Ηθοποιός, ο
Γιάννης Βουγιουκλής. Έχει φύγει, έφυγε από τη ζωή νωρίς. Αλλά εκείνος, μου
έδειξε πως να βρίσκεις τον εαυτό σου μέσα στο θέατρο. Όλους σου τους εαυτούς...
Τι σας έκανε να συμμετέχετε σε αυτή την
παράσταση;
Είναι ένα
αγαπημένο παραμύθι, που μιλάει για την ελευθερία, την επιλογή, την αγάπη. Είναι
διαδραστική, παίζουμε με όλα τα παιδιά, και έχει μια μαγεία από ήχους, πολλά
συναισθήματα... Είναι όλη η παράσταση και οι ηθοποιοί, αγαπημένοι.
Τι πρέπει να περιλαμβάνει κατά τη γνώμη σας,μια καλή
παράσταση;
Αλήθεια. Αυτό
αρκεί. Την αλήθεια του συγγραφέα, του σκηνοθέτη, των ηθοποιών. Όλα τα άλλα,
έρχονται. Αρκεί, να μην προσπαθούμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό μόνο και μόνο
για εντυπωσιασμό. Εάν αγαπάμε τους ρόλους μας, γίνονται και αυτοί αληθινοί. Κι
έτσι πορευόμαστε στο θέατρο.
Πως φαντάζεστε το μέλλον της δουλειάς σας μέσα από την
κρίση που βιώνουμε;
Η εργασία του
Ηθοποιού στη χώρα μας, ήταν πάντα δύσκολη. Αλλά και πάντα βοηθητική, σε όλες
τις καταστάσεις. Πόλεμοι, Εμφύλιοι, Κατοχή, οι ηθοποιοί δεν σταμάτησαν να
προσπαθούν, με όλα τους τα μέσα, να βοηθούν το σύνολο. Έτσι πιστεύω πως θα
πορευτεί και η γενιά μας. Με δυσκολίες, στηρίζοντας την κοινωνία, Δημιουργώντας
και Επαναστατώντας στην Κρίση. Μέσα από το θέατρο, μπορούμε να κάνουμε τον
κόσμο μας καλύτερο. Αυτό είναι και το μεγαλείο του Επαγγέλματος.
Η τηλεόραση βοηθάει στην προβολή του ηθοποιού ή τον
φθείρει άμεσα;
Σίγουρα βοηθάει
στην προβολή. Και ο κόσμος πηγαίνει στο θέατρο πιο εύκολα να δει γνωστούς
ηθοποιούς. Η φθορά έχει να κάνει με τη συχνότητα που προβάλλονται οι παλιές
σειρές.
Η εξουσία πιστεύετε, είναι ένα ασύνθετο μπουλούκι ή ένας
σπουδαίος θίασος;
Η εξουσία
–δυστυχώς- δεν έχει καμία θεατρική παιδεία.
Ίσως αν είχε, να ήταν καλύτερη. Πάντως θίασος δεν είναι σίγουρα.
Την Ελλάδα με ποια ταινία θα την ταυτίζατε;
Με τον Ζήκο!!!
(από την ταινία «της κακομοίρας»)
Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας δεν
πηγαίνει θέατρο;
Αυτή τη στιγμή...
το οικονομικό!!! Γι αυτό και δίνουμε προσκλήσεις, όσες περισσότερες μπορούμε!
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «πρέσβη» της
ελληνικής θεατρικής σκηνής,ποια αρχαία τραγωδία θα προτείνατε στους ξένους και
γιατί;
Ορέστεια,
ασυζητητί! Μύθοι, Ιστορία, Θεοί χθόνιοι
και Νέοι , η πρώτη φορά που θεσμοθετούν οι άνθρωποι, Ερινύες, έθιμα ταφικά και
τόσα άλλα... Μέσα από αυτην την τραγωδία, βλέπουμε ένα μεγάλο κομμάτι του τότε
πνεύματος.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας συγγραφέας;
Στρατής Μυριβήλης,
Νίκος Καζαντζάκης, Μπέκετ, Ρομαίν Ρολλάν
(Γάλλος Νομπελίστας) – δεν μπορώ να πω μόνο έναν...
Ποιο ρόλο θα θέλατε να παίξετε;
Τη Γουίνι (Ω οι
Ευτυχισμένες Μέρες), τη Μήδεια, την Κατερίνα (στην Στρίγγλα που έγινε αρνάκι)
Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι»
σας;
Γούρι δεν έχω,
αγαπημένο όμως αντικείμενο, είναι ένα βιβλίο με ποιήματα του Ελύτη που είχα
αγοράσει όταν ήμουν 13 χρόνων.
Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα;
«Μια καινούρια
ημέρα ξημέρωσε στον πλανήτη γη»
Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία;
«Ερωτική
συμφωνία» με την Τζένη Καρέζη
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του
λέγατε;
Να ασχοληθεί στη
ζωή του μόνο με αυτά που του αρέσουν πραγματικά μέσα στην καρδιά του.
Γεννήθηκα στην Αθήνα, το 1972.
Λατρεύω το θέατρο δρόμου κι έχω κάνει πολλά δρώμενα σε πλατείες, πάρκα,
πεζόδρομους. Στις παραστάσεις
χρησιμοποιώ κούκλες και μάσκες, ως αρχέγονα σύμβολα. Ασχολούμαι με το Παιδικό
Θέατρο και το Θέατρο Ενηλίκων από πολύ μικρή. Τα έργα που ανεβάζω, είναι
συνήθως από τα αγαπημένα μου βιβλία. Τα επεξεργάζομαι, τα μορφοποιώ και τα
αποδίδω σε θεατρικό λόγο.
Έχω ιδρύσει το Ρέον – Θεατρικό
Καλλιτεχνικό Εργαστήρι, ένας χώρος για όλες τις ηλικίες, όπου ασχολούμαστε με
το θέατρο και την έκφραση του κάθε ανθρώπου μέσα από βιωματικά εργαστήρια. Εδώ,
ξεκινήσαμε και τη θεατρική Ομάδα «Ζάρι».
Συνεργάζομαι με το Ανοικτό Ίδρυμα Εκπαίδευσης,
στα τμήματα του Θεατρικού Παιχνιδιού, του Κουκλοθεάτρου, των Εμψυχωτικών
Προγραμμάτων για προσχολική και πρωτοβάθμια εκπαίδευση.
Για τη θεατρική Σαιζόν
2016-2017, ανέβασα και παίζουμε την παιδική παράσταση, το παραμύθι του
Άντερσεν:Το Αηδόνι του Αυτοκράτορα, στο θέατρο Αλκμήνη.
Το 2015- 2016 ανέβασα τις
παιδικές παραστάσεις «Ο Ιάσονας και η Αργοναυτική Εκστρατεία» και «Ο Μαγικός
Αυλός-Το Παραμύθι από την Όπερα του Μότσαρτ». Επίσης, σε μεταμεσονύκτια
παράσταση, σκηνοθέτησα και έπαιξα στο έργο « Η ώρα του Διαβόλου» από το ομώνυμο
βιβλίο του Φ. Πεσσόα. Άλλα έργα που έπαιξα μέσα στο 2015-2016:
«Χρωματιστές Γυναίκες» του
Βασίλη Ζιώγα, σκην. Γιώργος Αυγερινός
Και ο σατυρικός
μονόλογος του Αντώνη Τσιπιανίτη «Μαρία Αντουανέτα- Βασίλισσα των
Ελλήνων» σκην. Αλέξανδρος Λιακόπουλος.
(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)
