Είχε προχωρήσει για
τα καλά η κουβέντα μας, όταν η Ιωάννα είπε...
«Αυτό έγινε. Από εδώ και πέρα να δούμε τι θα κάνουμε…»
κι εκεί, ήταν που ο λόγος μας πήρε άλλη «τροπή», έχοντας πάντα ως γνώμονα τον
ψυχισμό και την ευαισθησία ενός ανθρώπου που γράφει και μέσα από τις λέξεις
μεταδίδει το μήνυμά του…
Τι σας έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια; Ο αντίλαλος από τη φωνή της
μάνας μου να φωνάζει το όνομα μου, καλώντας με να γυρίσω σπίτι, από το
ξεπόρτισμα μου στη γειτονιά.
Ο αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν; Μου άρεσε θυμάμαι ο Τομ Σόγερ
και οι περιπέτειές του.
Ο κάθε ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά μυστικά
του εαυτού σας; Σίγουρα κάπου
βρίσκομαι κι εγώ τρυπωμένη. Στην ιστορία από τα φεγγαροστολισμένα Χριστούγεννα,
ίσως είμαι το φεγγάρι που χωρίς γυαλιά
δε βλέπει ούτε τη μύτη του, ο δράκος Καλοκάρδιος που του αρέσουν τα χρώματα, ή
η Φραντζέσκα που στο «Όσα κρύβουν οι σκιές» προσπαθεί να ανακαλύψει τα κρυμμένα
πίσω από τις σκιές της εφηβείας.
Ποιο θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας; Το ότι παθιάζομαι με τη δουλειά
που αναλαμβάνω.
Ποιο είναι το βασικό σας ελάττωμα; Η σπατάλη γενικά.
Την μοίρα, την θεωρείται γραφιά της ζωής σας; Γραφιά δεν θα το έλεγα. Μπορεί
να σκιαγραφεί το πλαίσιο, να αποτελεί μια παράμετρο στη διαμόρφωση της ζωής
μας, αλλά από μόνη της δεν πιστεύω πως μπορεί να την καθορίσει.
Πως εκδηλώνεται την αγάπη σας; Προσπαθώντας να μη στενοχωρώ
όσους αγαπώ και μην τους πνίγω με την αγάπη μου.
Η αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας; Υπάρχει, όπως υπάρχει και η
λέξη απαισιοδοξία. Πάντως όταν τα πράγματα σκουρύνουν πολύ κάπου διατηρώ μια
ελπίδα πως κάτι θα γίνει. Οι καλές μάγισσες των παραμυθιών μου κάτι θα κάνουν
για να αλλάξουν όλα προς το καλύτερο!
Με τι ασχολείστε αυτό τον καιρό; Με το να διατηρώ τη ψυχραιμία
μου για να αντιμετωπίζω τα δύσκολα που συμβαίνουν γύρω μου και κάνοντας
καθημερινά ασκήσεις φαντασίας, προκειμένου να διατηρήσω τη φόρμα μου στο
γράψιμο, σε καλή κατάσταση. Παράλληλα
ταξιδεύω συνήθως στον κόσμο μου και σε άλλα μέρη που σε κανένα χάρτη δεν
αναφέρονται.
Ποια είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία ή ποια
πιστεύεται ότι είναι συνοδοιπόρος στη ζωή σας; «Το βλέμμα του Οδυσσέα». Ειδικά
η σκηνή στο επαρχιακό σκυλάδικο μου φάνηκε πως
συνόψιζε τη νοοτροπία μιας ολόκληρης εποχής.
Ποιο είναι το αγαπημένος σας αντικείμενο, το «γούρι» σας;
Μάλλον το
ρολόι μου. Το φοράω πάντα ενώ βλέπω την ώρα από το κινητό μου.
Ποια είναι η αγαπημένης σας ατάκα; Αυτό έγινε. Από εδώ και πέρα να
δούμε τι θα κάνουμε.
Πως φαντάζεστε το μέλλον των ΜΜΕ μέσα από την κρίση που
βιώνουμε; Νομίζω πως
δεν έχουν ούτε παρόν, ούτε μέλλον. Μάλλον ένα σκοτεινό παρελθόν που
προσποιούνται πως δεν το γνωρίζουν.
Η εξουσία πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από
ανικανότητα να τις στηρίξει; Πιστεύω από φόβο. Η τέχνη απαιτεί ελευθερία. Η ελευθερία φέρνει
πολυγνωμία, προϋποθέτει αποδοχή της διαφορετικότητας, πράγματα που δε βολεύουν
την εξουσία. Αντίθετα νομίζω πως η εκάστοτε εξουσία λίγο πολύ, μηχανεύεται
τρόπους για να εκπαιδεύει τους ανθρώπους στο να αρέσκονται στη ρομποτική,
μαζική έκφραση.
Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας αφήνει
την τύχη του στα χέρια των άλλων; Μάλλον επειδή νομίζει πως τα ξέρει όλα, δεν κάθεται να σκεφτεί σοβαρά για
το πως θα διαμορφώσει ο ίδιος την τύχη του.
Αν σας όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο
νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή; Το σίγουρο είναι πως ούτε νομοθέτη
θα με όριζαν αλλά και πως μέσα σε λίγα λεπτά, όποιον νόμο και να εφάρμοζα δε θα
είχε αποτέλεσμα. Στη φαντασία μου θα ήθελα να υπάρχει ένας νόμος που να
υποχρεώνει αυτούς που φτιάχνουν τους άδικους νόμους να μπαίνουν στη θέση, όσων
υφίστανται την αδικία.
Αν μια κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα
θέλατε να είστε; Κεραμιδόγατα. Θα είχα και επτά ζωές και δε θα έδινα λογαριασμό σε
κανέναν.
Πιστεύετε στα όνειρα; Πιστεύω πως αξίζει να τα κάνεις και μου αρέσει να σκαρώνω τα πιο απίθανα.
Αν σας ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε; Ειλικρινά δε βρίσκω τι θα το
συμβούλευα. Θα του ζητούσα όμως μια χάρη. Άμα πέσει στα χέρια του κάποιο καινούργιο
μου παραμύθι και διαβάζοντας το βαρεθεί αφόρητα, ας μου το μηνύσει με κάποιο
τρόπο, για να σκεφτώ αν αξίζει τον κόπο να συνεχίσω να γράφω.
Γεννήθηκα στην Αθήνα. Σπούδασα Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Παιδαγωγικά στο Πανεπιστήμιο
της Αθήνας - Τμήμα Προσχολικής αγωγής. Μετεκπαιδεύτηκα στο διετές Τμήμα
Επιστημών Αγωγής στην Προσχολική Εκπαίδευση. Έχω πτυχίο Τ.Π.Ε
υπολογιστών, β’ επιπέδου και πτυχίο Γαλλικών του Γαλλικού Ινστιτούτου
Αθηνών. Εργάστηκα σαν νηπιαγωγός στην
Δημόσια Εκπαίδευση, σε Σπέτσες, Αρκαδία
και μέλος Παιδαγωγικής Ομάδας Κέντρου
Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.
Από το 2000 έχουν κυκλοφορήσει σαράντα πέντε βιβλία μου για παιδιά και
εφήβους. Ένα από αυτά έχει μεταφραστεί στα Κορεάτικα και κάποια στα Αγγλικά. Τα
κείμενα δυο βιβλίων μου «Η μπουγάδα του
Αϊ- Βασίλη», εκδ. Παπαδόπουλος, «Η φώκια
που τραγουδούσε» εκδ. Ελ. Γράμματα,
υπάρχουν στα βιβλία της Γλώσσας της Δης και Εης Δημοτικού. Συνεργάζομαι και
δημοσιεύω έργα μου στο εκπαιδευτικό περιοδικό «Παράθυρο στην Εκπαίδευση». Συμμετέχω στο σχεδιασμό και υλοποίηση προγραμμάτων κάνοντας εισηγήσεις σε συνέδρια,
εκδηλώσεις σεμινάρια για παιδιά και
ενήλικες που αφορούν τη φιλαναγνωσία και την δημιουργική γραφή. Οργάνωσα και
λειτούργησα Λέσχη Ανάγνωσης του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ν. Στασινόπουλου,
ΒΙΟΧΑΛΚΟ, στο Στάδιο Αρκαδίας για δυο χρόνια.
Υλοποιώ για τέταρτη χρονιά εκπαιδευτικό πρόγραμμα με μαθητές των τάξεων
Δης, Εης και Στης Δημοτικού, στην Κεντρική Δημόσια βιβλιοθήκη Ναυπλίου , Παλαμήδης
με θέμα : «Πως γεννιέται ένα βιβλίο, από το συγγραφέα στη βιβλιοθήκη». Για το
παιδαγωγικό και συγγραφικό μου έργο έχω τιμηθεί με μετάλλιο από την Unesco «Τμήμα Πειραιώς και νήσων» .
Email: ikyritsitzioti@gmail.com
(Για
τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)
