Με ένα λόγο μεστό και μια
σκέψη αρκετά συγκροτημένη, η Τζένη...
κάθησε μαζί μας και μας άνοιξε την καρδιά της…
Μας μίλησε για όλη εκείνη τη μαγεία των αναμνήσεων που όλοι κρατάμε στο χρονοντούλαπο
της ψυχής μας, αλλά και για το απρόσμενο το αύριο που μας οπλίζει με δύναμη κι
ελπίδα…
Τι σας
έχει λείψει από τα παιδικά σας χρόνια; Το ανέμελο παιχνίδι, το κρυφτό, η παιδική
λαχτάρα και προσμονή των Χριστουγέννων.
Ο
αγαπημένος ήρωας των παραμυθιών, ποιος ήταν; Είχα πολλούς, αλλά ένας
από τους αγαπημένους μου ήταν ο Πήτερ Παν. Γιατί ήταν/είναι ένα παιδί
ξέγνοιαστο, σκανταλιάρικο και γεμάτο ζωντάνια. Η ζωή του όλη μια περιπέτεια. Τι
πιο όμορφο από το να χαίρεσαι την παιδική ηλικία και μάλιστα σε έναν φανταστικό
κόσμο με νεράιδες, ινδιάνους και πειρατές;
Ο κάθε
ήρωας των βιβλίων σας, «προδίδει» μικρά μυστικά του εαυτού σας; Ίσως… μικρά μυστικά,
εμπειρίες ή πτυχές του χαρακτήρα μου.
Ποιο
θεωρείτε ως Θείο δώρο στο χαρακτήρα σας; Θείο δώρο δεν πιστεύω πως έχω, αλλά η
υπομονή είναι ένα θετικό στοιχείο του χαρακτήρα μου.
Ποιο
είναι το βασικό σας ελάττωμα; Το ότι πολλές φορές καταπιάνομαι με πολλά πράγματα ταυτόχρονα
και θεωρώ δεδομένο πως θα τα ολοκληρώσω.
Την
μοίρα, την θεωρείτε γραφιά της ζωής σας; Δε θα το έλεγα… Πιστεύω πως εμείς
καθορίζουμε τη μοίρα μας. Οι αποφάσεις και πράξεις μας έχουν συνέπειες που
ανοίγουν ή κλείνουν πόρτες. Χαράζουν δρόμους και μονοπάτια με διαφορετικούς
προορισμούς.
Πως
εκδηλώνετε την αγάπη σας; Με τα πάντα! Με χάδια και φιλιά. Με δώρα και γλυκόλογα.
Με κατσάδιασμα και καυγάδες. Ανάλογα την περίσταση. Αλλά πάντα με ενδιαφέρον και
ζωντάνια.
Η
αισιοδοξία, υπάρχει στο λεξικό της ζωής σας; Είναι η πρώτη και η τελευταία λέξη. Γιατί
κάθε μέρα που αντικρίζουμε τον ήλιο και τον ουρανό είναι μια υπέροχη μέρα.
Με τι
ασχολείστε αυτό τον καιρό; Με την οικογένεια μου, τα μαθήματά μου, με το γράψιμο και
την προετοιμασία παρουσιάσεων.
Ποια
είναι η αγαπημένη σας ελληνική ταινία ή ποια πιστεύετε ότι είναι συνοδοιπόρος
στη ζωή σας; Από τον παλιό ελληνικό κινηματογράφο είναι αρκετές. Αλλά μία από τις
αγαπημένες μου ταινίες είναι: «Η δε γυνή να φοβήται τον
άνδρα» του Γιώργου Τζαβέλλα, διότι με αστείρευτο χιούμορ αποτυπώνει πολλά
γνωρίσματα της [ελληνικής] κοινωνίας.
Ποιο
είναι το αγαπημένο σας αντικείμενο, το «γούρι» σας; Γούρι δεν έχω. Όμως
ένα αγαπημένο μου αντικείμενο είναι το πρώτο ρολόι που μου πήρε ο πατέρας μου, όταν
ήμουν περίπου 9 χρονών. Το κουρδίζω καθημερινά. Ο ήχος των δεικτών ακόμα με
γαληνεύει.
Ποια
είναι η αγαπημένης σας ατάκα; Χαμογέλα! Αύριο ξημερώνει μια καινούρια μέρα!
Πως
φαντάζεστε το μέλλον των ΜΜΕ μέσα από την κρίση που βιώνουμε; Τα φαινόμενα της έλλειψης ουσιαστικής, αντικειμενικής,
σφαιρικής ενημέρωσης εκτιμώ ότι θα πυκνώσουν και θα ενταθούν στο άμεσο μέλλον.
Η
εξουσία, πιστεύετε, φιμώνει τις τέχνες από φόβο ή από ανικανότητα να τις
στηρίξει; Αναμφισβήτητα και από τους δύο λόγους, αν και τελικά πιστεύω πως οι τέχνες
δεν μπορούν να φιμωθούν ποτέ και από κανέναν.
Ποιος,
πιστεύετε, ότι είναι ο λόγος που ο Έλληνας αφήνει την τύχη του στα χέρια των
άλλων; Ο ίδιος λόγος που ευθύνεται και για πολλά άλλα δεινά της ελληνικής
πραγματικότητας και δεν είναι άλλος από την έλλειψη ουσιαστικής παιδείας.
Αν σας
όριζαν για λίγα λεπτά της ώρας «νομοθέτη», ποιο νόμο θα θέτατε σε εφαρμογή; Υποχρεωτική για πάντα ειρήνη
σε όλο τον κόσμο.
Αν μια
κακιά μάγισσα σαν έκανε με το ραβδί της ζώο, τι θα θέλατε να είστε; Ένα ελεύθερο άγριο
άλογο.
Πιστεύετε
στα όνειρα; Του ύπνου, όχι. Της ημέρας, ναι. Καθημερινά και για πάντα!
Αν σας
ζητούσε ένα παιδί μια συμβουλή, τι θα του λέγατε; Να φροντίσει να έχει πάντα
ανοιχτούς ορίζοντες και να επιζητά τη σκληρή δουλειά και την ευθύνη.
Η Τζένη Κουτσοδημητροπούλου γεννήθηκε και
μεγάλωσε στη Μελβούρνη, Αυστραλίας. Στην εφηβεία μετακόμισε στην Ελλάδα. Σήμερα
ζει στην Αθήνα με τον σύζυγό της και τα δύο τους παιδιά.
Είναι καθηγήτρια Αγγλικών και
παράλληλα ασχολείται με την επιμέλεια υπό έκδοση αγγλικών εκπαιδευτικών
βιβλίων. Χάρη σε μετεκπαίδευσή της, ασχολείται και με τη διδασκαλία στο
διαδίκτυο, σε μαθητές από όλον τον κόσμο (ΟnlineΤeaching).
Καθημερινά ταξιδεύει από ήπειρο σε ήπειρο, γνωρίζοντας διαφορετικούς
πολιτισμούς, όμορφες πόλεις και χωριά και υπέροχους ανθρώπους, ακούγοντας τις
δικές τους ιστορίες.
Διατηρεί τη δική της στήλη «Στάση…
δημοτικό!», στο ένθετο της ηλεκτρονικής εφημερίδας Η Φωνή της Κω – Kosvoice.gr
Τα παραμύθια όμως, ήταν πάντα η μεγάλη
της αγάπη και η συγγραφή τους η κρυφή της επιθυμία. Αυτή η αγάπη είναι που την
οδήγησε σε σεμινάρια
δημιουργικής γραφής στην Ελλάδα και στο εξωτερικό... και κάπως έτσι ξεκίνησε να
γράφει τις δικές της ιστορίες.
Eίναι μέλος του συλλόγου SCBWI (The Society of Children's Book Writers and Illustrators), της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς και του IBBY (Κύκλος Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου).
(Για τον ΑΥΛΟΓΥΡΟ και τον Παύλο Ανδριά)
