Σκέφτομαι, άρα υπάρχω! Τι
σκεφτόμαστε; Μόνο ένας Θεός ξέρει, αφού εμείς βυθιζόμαστε μέσα στον ωκεανό των
άπειρων «προβληματισμών» μας.
Με τη σκέψη μας δημιουργούμε
καταστάσεις ή καταστρέφουμε στιγμές, καθώς ενδιάμεσο στάδιο δεν υπάρχει. Και
δεν υπάρχει, γιατί τα πάντα κινούνται σε ρυθμούς αστραπής.
Αυτή είναι που δολοφονεί τη
μαγεία της στιγμής, αυτή που πνίγει τον αυθορμητισμό και την παρορμητική
διάθεση του ατόμου.
Το πώς γίνεται αυτό, ο ανθρώπινος
νους είναι αδύνατο να το συλλάβει όπως αδύνατο είναι να οριοθετήσει το πεδίο
δράσης της.
Κάποιοι λένε ότι λειτουργεί με
τους ρυθμούς της καρδιάς και ότι η φλόγα της καίει καθετί που στερείται από
δομημένη τοποθέτηση. Λένε…
(διαβάστε όλο το άρθρο στο: http://kaftigrafida.blogspot.com/)
